2018, het jaar dat de centrale banken liquiditeit gaan terugnemen. Dat is meestal dodelijk voor de bull markt.
Er komt nu nog steeds liquiditeit bij, dus het lijkt nu nog te vroeg om in te pakken.
Het is als Augustinus die verzucht tot God: maak me kuis, maar nu nog niet. Tot afgrijzen van zijn moeder zette hij de bloemetjes buiten en de vrouwtjes binnen. Maar ineens bekeerde hij zich en schreef hij wervelende preken. Hij werd kuis.
De huidige bull markt zet ook de bloemetjes buiten via hoge koerswinstverhoudingen, verslechterende schuld versus EBITDA. De winsten komen nog lekker binnen, maar als de centrale banken door gaan met rente verhogen en balansen afbouwen, dan zit er niets anders op voor de bulls: ze moeten kuis worden. Terug naar kuise rentes, kuise waarderingen met lonen die weer stijgen met de productiviteit. Maar waarom zo dat nu al moeten gebeuren, nu de Bank of Japan, de ECB, de Zwitserse centrale bank en die van Engeland zo veel moeite doen om nog meer liquiditeit te scheppen. De punch bowls, het zijn er nog nooit zo veel geweest, rijden af en aan, maar nu nog meer aan dan af.
De nodige keren helpt een overdenking of een en ander beter of slechter zal gaan dan verwacht (via scenarioanalyse liefst).
1. De zorgen over balansverkorting van de FED, minder liquiditeit voor de markt, zijn pas echt gegrond als de gevolgen daarvan worden onderschat en te weinig mensen dat zien. Dat laatste is beslist niet het geval, dat eerste kan wel het geval zijn voor aandelen (JP Morgan schat voor de rente een invloed van +0,15-0,3% in totaal tot 2021). De cyclus is oud, bedrijven steken zich steeds meer in de schulden (want dat lijkt voor een hogere beurskoers te zorgen en de rente is erg laag) en als je dan de liquiditeitskraan dichtdraait, dan zit je al snel met de gebakken peren. Maar de credit spreads zijn nog steeds erg laag en lijken zelfs nog eerder te dalen dan te stijgen op korte termijn. Er is nog geen overdreven overnamewoede op de beurzen en men zit niet onbezonnen te investeren. Dividenden stijgen. D.w.z. so far so good, maar dit blijft geen jaren meer goed gaan. Juist vanwege het record aantal punch bowls kan men verrast worden door hoe veel punch bowls worden weggehaald door de centrale banken.
2. De zorgen over te veel optimisme over reflatie. Deze lijken reeds behoorlijk te zijn verdisconteerd. de aandelenmandjes geselecteerd op trumpreflatie hebben al hun extra koersstijging ingeleverd. Het optimisme over belastingverlagingen in de VS is zeer sterk gereduceerd. Er is niet veel nodig voor een positieve verrassing en behoorlijk wat voor een negatieve.
Iets anders is dat PMI's en ISM's op niveaus zijn aangeland waarbij enige daling normaal is. Groei in de wereld in de eerste helft van 2017 was goed, maar zwakt deze te veel af in de tweede helft? Vooralsnog lijkt die groei maar beperkt af te zwakken, maar dat is onzeker, voor mij het grootste risico op korte termijn.
3. Trump. Hij gaat het klimaatakkoord de grond in boren, is alleen maar bezig met verdediging tegen onderzoek naar Russische inmenging. Hij gaat met een flinke nieuwe ontslagronde komen (zijn grote hobby immers waarmee hij groot is geworden) onder het personeel in het Witte Huis. Eventueel gevolgd door opstand binnen de republikeinen. Er dreigen domme protectionistische/ nationalistische beslissingen over de NAVO, handel met Europa, China, Mexico en nog vele andere landen. Houdt hij het hoofd koel over Noord Korea, terrorisme, de nucleaire knop? Andere schandalen, die met de regelmaat van de klok uit de twitterpen vloeien o.a.? Raakt hij verstrikt in corruptieschandalen, verkeerde business deals, nepotisme via Kushner etc. de hand boven het hoofd te houden?
Genoeg stof voor een marktcorrectie, misschien zelfs een bear markt, maar waarom nu?
Dan is er nog China. dat is een bron van zowel zorg als kansen. Dat zal wel zo blijven. Voorlopig lijkt China OK.
(JP Morgan is niet benauwd, ongeveer gewone volatiliteit, het zal zich weer herstellen)
Een grote kans: Goldilocks inflatie bij Goldilocks groei. Inflatie blijft zeer laag, de olieprijs in een range en de kerninflatie iets te laag in de ogen van centrale banken, maar geen deflatie. De groei is aangetrokken in vooral Europa, maar daar was een grote output gap, niet inflatoir dus. In Japan gaat het beter maar niet veel te goed en de groei in China gaat vrijwel precies volgens Goldilocks wens van de regering. Vooralsnog lijkt men te bang te zijn voor fors aantrekken van de inflatie, alhoewel er wel iets hogere inflatie zal komen.
Het winstverhaal.
Dat is de andere grote bron van kansen. Zowel investeringen als wereldhandel groeien weer bijna normaal (na dat sinds 2008 niet gedaan te hebben). Dat is heel goed voor winstgroei. De markt lijkt het winstverhaal te onderschatten, door schade en schand wijs geworden in de laatste vijf jaar met permanente winsttegenvallers.
In total zie ik nog even uitstel van ellende vanwege centrale banken, nog doorduren van het mooie winstverhaal en Goldilcoks inflatie en groei. Het grootste risico is meer afzwakking van de groei in de tweede helft van 2017 dan men nu verwacht (tot onder Goldilocks). En natuurlijk fratsen van Trump.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten