Ik zag zaterdag een rapportage over de opkomst van de kunsthandel in Dubai. Net als Singapore plant de oncorrupte heerser wat goed is voor het land. Daarbij moet het leefklimaat zodanig worden dat iedereen er wil wonen en niet tijdelijk zoals nu wel erg veel het geval is. Dubai moet daarom een cultureel centrum worden. Abu Dhabi zet hier overigens nog zwaarder op in. Je ziet de westerlingen kunst aan de man brengen, nu nog op kleine schaal, maar er is zo veel surpluskapitaal dat het voor Christies rendabel is zwaar op Dubai in te zetten. De baas van Christies in Dubai zei: het is ongelooflijk hoe weinig er aan de muren hangt in al die nieuwe appartementen.
In de film zag je hoe de moderne, vaak arabische, kunst voor hoge prijzen gekocht werd.
Dubai blijft een vreemd fenomeen. Er werd geld als water verdiend en die tijd zal waarschijnlijk wel weer terugkeren. Bijna iedereen vindt Dubai een soort nepstaat: je lijkt op te moeten passen anders duw je de decors in de filmset van de hoge gebouwen zo maar om. Slechts 10% van de bewoners is autochtoon. Het is raar dat midden in de woestijn er zo veel waterverslindende projecten zijn. Een te groot deel van het openbare leven speelt zich af in hotels.
Dubai is de Arabic dream en trekt daardoor veel creatief talent aan. De nieuwe inwoners leven meestal slechts een bepaalde tijd van het jaar in Dubai en de rest in bijvoorbeeld Londen. Vader verdient het geld in Dubai en de rest van het gezin woont liever niet in Dubai, maar die aversie tegen Dubai is zienderogen af aan het nemen (o.a. door slimme projecten als het bevorderen van kunst).
Komt het goed met de schulden van Dubai? Net als bij Griekenland hebben de kapitaalkrachtige buren te veel last van een faillissement. De verzekeringspremie op leningen van Abu Dhabi is flink gestegen. Die renteverhogende invloed kost Abu Dhabi meer dan af en toe $ 10 miljard toestoppen. Bovendien is de sjeik van Abu Dhabi de oudere broer van de sjeik van Dubai. Na wat vermanende woorden zal de oudere broer de jongere wel weer uit de brand helpen.
Zonder twijfel is er te veel gespeculeerd in vastgoed in Dubai. Daarvan moet veel verkeerd zijn. Als je het hoogste gebouw ter wereld neerzet (zie foto van burj Khalifa Dubai) brengt deze hoogmoed de economie vaak ten val voor het is afgebouwd (Empire State Building in 1933 bijvoorbeeld). Door de snel groeiende bevolking, de opkomst van het toerisme en het surplus aan oliedollars bij de buren moet het overaanbod uiteindelijk wel weg te werken zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten