Achtergrond bij Beleggen op de golven Waar zijn we op de golven? Waarom gaan de aandelenkoersen al lang zo veel omhoog? N.B. dit blog is à titre personnel en hoeft de visie van BMO Global asset Management niet weer te geven
8 december 2011
Eurotop kan geen doorbraak forceren: leren leven met stagnatie in Europa (GS)
Om de een of andere reden was er hoop ontstaan dat mogen Merkel voor eens en altijd de knoflooklanden onder curatele kon brengen en in ruil daarvoor dat Duitsland de ECB zou aansporen de geldkraan ongelimiteerd open te zetten via oneindig aankopen van speciale vehicles als EFSF,ESM, iets nieuws van het IMF.
Dat zou dan moeten gebeuren door verdragsveranderingen zonder dat de democratie zich ermee bemoeit, zoals eigenlijk al gebeurd is in Italië en Griekenland.
Dat plannetje hield dan wel meteen in dat de veranderingen ook weer niet zo groot zouden zijn, ongeveer zoals Rutte zei: alles is al goedgekeurd via Maastricht, alleen de politie moet beter georganiseerd worden om iedereen bij de les te houden en voor betere politie heb je geen nieuwe verdragen nodig.
Daar denken de politici van de toekomstige slavenlanden heel anders over. Liever Europa failliet dan dat hun herverkiezing onmogelijk wordt. Het proces sneller maken, dat moet met alle mogelijke middelen voorkomen worden. Van Rompuij laat zich wat dit betreft weer van zijn meest bekwame kant zien: hoe je effectief alle veranderingen kunt reduceren tot iets wat onbenullig is en elke dag uitgesteld kan worden tot overmorgen.
Afschaffen van de democratie is kennelijk even hard nodig, want zo kom je er nooit op tijd volgens de kapitaalmarkt uit. Daar is een bazooka voor nodig en die is er niet en komt er ook niet als het aan de politici ligt.
Toch beginnen steeds meer brokers te bedenken hoe men gewend gaat raken aan een stagnerend Europa at steeds raardere bokkensprongen maakt, omdat de overheden steeds harder op de rem moeten trappen en de ECB steeds meer op het gaspedaal.
Goldman Sachs (Oppenheimer) ziet dan eerst een daling van de beurzen in Europa met zo’n 16% waarna een herstel in het jaar daarna van 28% moet komen. De Eurozone moet dan niet uit elkaar knallen (anders eerst 30% omlaag en herstel dan moeizamer).
In 2012 gaan de winsten in Europa omlaag, in de orde van grootte van 10%, maar in 2013 herstellen ze dan weer met 13% en na capitulatie kom je dan in 2012 weer in de hoopfase.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten