The economist had afgelopen week specials over Afrika (Africa rising: After decades of slow growth, Africa has a real chance to follow in the footsteps of Asia).
Het afgelopen decennium lagen zes van de tien snelst groeiende landen in de wereld in Afrika. De meeste van die snel groeiende landen ("lions") zijn grondstoffenproducerende landen zoals Angola en Equatoriaal Guinea. Dat zijn kleptocatieën waar de bevolking maar matig profiteert van de hoge groei.
Daarnaast zijn er nog enkele landen die zonder grondstoffen van betekenis heel hard groeien zoals Ethiopië, Mozambique en sinds kort Rwanda. Deze landen kunnen weer geen genade vinden in de wereldpers vanwege hun vergiftigd politiek stelsel.
Andere landen met hoge groei zijn Ghana (olie voor de kust, goud, cacao etc.), Mauritius (al decennia het voorbeeldland van Afrika),Nigeria, Burkina Faso, Egypte en Marokko.
De opkomst van Nigeria met zijn enorme bevolkingsomvang en bevolkingsgroei is het belangrijkste.
De groeiende investeringen van China en de groei van de handel met de BRIC's zijn belangrijke redenen waarom de groei plotseling veel beter is.
De politieke omstandigheden zijn heel erg verbeterd sinds na 1990 dictatoriale regiemes in grote getalen zijn afgezet en Afrika minder corrupt aan het worden is.
In de komende vier jaar gaat het aantal middenklassers van 60 tot 100 miljoen in 2015. Men ziet voor Afrika sub Sahara 5,75% groei in 2012, ondanks de malaise in Europa.
Op de kaart van The Economist staat de groei afgebeeld. Per hoofd van de bevolking is de groei lager (ik heb wel mijn twijfels bij sommige van die cijfers, zoals te hoog voor Zuid-Afrika en Zimbabwe en te laag voor Ethiopië).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten