Engeland is net als in de 17de en 18de eeuw weer het evil empire.
Cameron kan niet akkoord gaan met Tobin tax, met ongelimiteerde steun aan Eurozone, overgeven van controle over begroting overheid aan de Teutoonse barbaren in Brussel.
De EU hoort daarom uit elkaar te klappen. Een Eurozone die met eendrachtige tegenspoed het ravijn ingaat en de andere brokstukken die het snel beter krijgen door de brain drain uit de Eurozone naar deze broklanden toe. Ongeveer zoals Ferguson al voorspelde (zie post http://beleggenopdegolven.blogspot.com/2011/11/ferguson-en-europa-in-2021-het-vierde.html).
De EU top stelt van alles voor, maar laat alles afhangen van vertrouwen dat op een onduidelijke manier terug moet komen.
Draghi begint steeds overtuigender te formuleren waarom hij niet ongelimiteerd staatsleningen van probleemlanden kan kopen (maar koopt wel door, geeft banken wel oneindig krediet). Nieuw krediet voor banken voor 3 jaar, de nieuwe maatregel die van de week uit de hoed getoverd werd, is een hele stap ter verbetering van hun liquiditeit. Normaal zouden ze met al die extra liquiditeit bakken met staatsleningen kopen, maar dat kan sinds kort niet meer, nu de kapitaaleisen zo streng aan het worden zijn. De problemen zijn dus nog niet opgelost.
Het kernpunt zit vast aan hoe PSI (Ψ, Private Sector Involvement; de Grieken spreken de P niet uit en dat komt Europa van pas) te voorkomen. Komt die er via een verdrag dan zijn landen als Italië en hun banken gered. Voorlopig worden er door Merkzoy alleen maar vrome voornemens geuit om PSI te voorkomen, maar even daarna moet de pers toch gecorrigeerd worden dat het geen beslissing is maar een soort nieuwjaarsvoornemen.
De extra € 200 miljard voor IMF is ook belangrijk om een en ander te verzachten.
Van Rompuy wist te melden dat EU voortaan alles dat ruikt naar Ψ zal afhandelen à la hoe IMF zo iets doet.
Waarom reageert de markt zo positief op het Europese verhaal, terwijl er eigenlijk alleen maar goede bedoelingen zijn uitgesproken en de afspraak om in maart de boel nog eens beter te bekijken?
De markt was kennelijk van te voren zo bang dat de markt negatief zou reageren (dat gebeurde immers bij alle vorige toppen) dat er een soort zicht van verlichting kwam dat de wereld niet verging en de meeste politici van goede wil waren. De markt begint te wennen aan besluiteloosheid en stagnatie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten