De markten waren het meeste blij met de gecoördineerde liquiditeitssteun van de centrale banken aan Europa. De vlucht van o.a. Amerikaanse geldmarktfondsen uit Europa begon de spuigaten uit te lopen. De bijbehorende swaprente ging door het dak en door dat ingrijpen van de centrale banken keerde dat weer. De euro blijft ondertussen verrassend goed liggen, wat toegeschreven wordt aan repatriëring van Europese banken die bezittingen buiten Europa aan het verkopen zijn om zo balansverkorting te krijgen en daardoor hebben ze minder extra kapitaal nodig (maar heel de wereld lijdt onder deze deleveraging. Amerika pakte dat met TARP in 2008 beter aan: de banken moesten het extra kapitaal toegeschoven door de overheid gewoon accepteren, ook al vond men zich rijk genoeg). Op zich duidt dat ingrijpen op grote zwakte van het banksysteem in de wereld. Die stijgende swaptarieven worden door Bianco de bankrun 21ste eeuw stijl genoemd. Maar per saldo maakten de centrale banken duidelijk dat ze de geldkraan open willen draaien als er banken in problemen komen.
Ook waren de beurzen blij met de vorderingen om tot een Europese unie te komen, zoals Sarkozy in zijn marketing propaganda zelfs voor Frankrijk prpageerde, maar de dag erna door Merkel zoals gewoonlijk weer gerelativeerd en met beide benen weer terug op aarde gezet. zo iets duurt jaren en ondertussen read my lips: no eurobonds, geldpers niet aan.
Het macronieuws uit Amerika was overwegend rozengeur en maneschijn:
-de ISM steeg naar 52,7 met orders naar 56,7, zodat het herstel van de industriële productie lijkt te versnellen
-de werkgelegenheidsgroei was 120.000 volgens het Establishment Survey maar volgens ADP 225.000 en volgens het Household Survey 278.000 en daardoor daalde werkloosheid van 9 naar 8,6%, maar de participatiegraad bleef laag constant op 64% (al die pensionerende babyboomers van het hoogtepunt van de gebeoortegolf in 1946 zorgen voor krimpende beroepsbevolking)
-Het nieuws van de huizenmarkt was marginaal beter, stijgende huizenprijzen volgens FHFA, maar iets dalend volgens Shiller, iets meer verkopen van nieuwe huizen, veel betere pending home sales.
-Het consumentenvertrouwen spoot omhoog, wel vier sigma boven de verwachtingen riepen sommigen (twee sigma is realistischer)
-De autoverkopen stegen vorige maand van 13,2 naar 13,59 miljoen geannualiseerd (nog steeds veel te laag, dit cijfer moet naar 16-17 miiljoen in normale tijden)
-De uurlonen daalden met 0,1% en dat was niet goed.
Buiten Amerika was het nieuws minder
-In China daalde de MI naar 49 (van 50,4), kwamen er meer verhalen van problemen op de vastgoedmarkt maar het belangrijkste was de daling van de reserve requirement ratio voor banken met 0,5% naar 21%, nog steeds enorm hoog. Dat was de eerste zichtbare stap dat de Chinese centarle bank PBOC echt begonnen is met monetaire verruiming
-In Europa daalden de PMI's verder onder de 50. Dat is een teken van milde recessie in Europa (niet in Duitsland, wel in de periferie; werkloosheid daalde 0,1% in Duitsland en steeg 0,2% in Italië)
-Dalende inflatiecijfers in Europa, zowel CPI als PPI
-In Japan daalde PMI beneden 50 (49,1),maar trok de industriële productie aan (2,4%) en ook het aantal housing starts daalde minder.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten