Volgens de wedkantoren zijn de kansen op herverkiezing van Obama ongeveer 50/50.
Dat is uitermate verbazingwekkend gezien de stand van de economie en het geschutter van Obama bij het debat over de verhoging van het schuldenplafond (hij heeft geen kaas gegeten van het land door moeilijke economische tijden te sturen).
Geen enkele president is sinds Roosevelt herkozen bij een werkloosheid van meer dan 7,2% of bij een niet duidelijk dalende werkloosheid in het verkiezingsjaar.
Iedereen die aan de macht is verliest de laatste tijd flink aan steun, zelfs Poetin kan dit inclusief verkieizingsvervalsing niet voorkomen.
Obama is erg kwetsbaar voor de verkiezingsleus van Reagan: hebt u het nu beter dan vier jaar geleden? Nee was toen het antwoord en men stemde in meerderheid Reagan.
Hoe krijgen de republikeinen dat kleine wondertje voor elkaar dat Obama nog kans lijkt te hebben op herverkiezing?
Een columnist van de New York Times legde uit dat republikeinen kandidaten naar voren schuiven die er trots op zijn niet al te slim te zijn. Bush verborg zijn studie aan Yale. Ook Mitt Romney is angstvallig stil dat hij niet zo dom is. Alleen Newt Gingrich is de uitzondering die er zich op beroept dat hij erg slim is en alles beter weet als voormalig professor die vol kennis van cijfers zit. D.w.z. men vindt Newt maar arrogant en een opgeblazen figuur. Hij is niet eens goeverneur of senator geweest, dus zijn politieke vooropleiding is eigenlijk een beetje te matig in de ogen van de Amerikaanse kiezer (en bovendien is hij niet aardig genoeg voor zijn vrouw).
Krugman legt in een column (Send in the Clueless) uit waarom de republikeinse kandidatenn zo'n zootje ongeregeld zijn.
De republikeinen steunen twee soorten kandidaten: de totale cynici of de mensen die de weg totaal kwijt zijn (de dlueless).
Mitt Romney hoort bij de eerste categorie. Eerst is hij voor abortus, maar in deze campagne moet hij tegen abortus zijn en dat verkondigt hij nu met verve. Als goeverneur van Massachusetts voerde hij jaren geleden Obamacare in. Dat was de enige soort ziektekostenverzekering van de staat die erdoor kon komen en daarom is Obamacare een exacte copie van de plannen van Romney. Maar in zijn campagne nu zegt hij dat Obamacare een schande is, een soort death panels creëert. Zelfs republikeinen geloven niet in de oprechtheid van Romney en klampen zich elke keer weer vast aan een andere kandidaat, maar die komt uit het clueless kamp. De een is nog droeviger dan de ander. Mevrouw Bachmann met haar abjecte standpunten over minderheden, absolute gebrek aan kennis van economie en lijdend aan chronische migraine was een dieptepunt. Perry leek een geweldige kandidaat, die zag er presidentieel uit en kwam uit Texas. Toen ging hij zijn mond open doen en de campagne was voorbij. Dan die leuke Cain die toch wel erg lomp is geweest ten opzichte van tal van vrouwen met zijn wilde 9-9-9 plannen voor belastinghervorming. Heel curieus dat je met zo'n onzin frontrunner kunt worden. Nu is het de beurt aan Newt Gingrich om koploper te worden. Die heeft een wel erg kleurrijk verleden en is niet bepaald fijngevoelig. Je weet het maar nooit, zoals Krugman het beschrijft: "He is by no means the deep thinker he imagines himself to be, but he’s a glib speaker, even when he has no idea what he’s talking about. And my sense is that he’s also very good at doublethink — that even when he knows what he’s saying isn’t true, he manages to believe it while he’s saying it. So he may not implode like his predecessors.."
Geen opmerkingen:
Een reactie posten