Soros vergelijkt de huidige situatie met de schuldencrisis an de Opkomende Landen van 1982 waar het IMF precies genoeg geld gaf om de boel niet te laten klappen maar niet genoeg voor economisch herstel. Een lost decade was het gevolg voor Latijns Amerika.
Duitsland heeft nu de rol van het IMF. Het is de hegemon van de kredietverschaffers in de eurozone.
De eurocrisis is ongebruikelijk omdat het normale recept: koop tijd tot de paniek geluwd is en strijk daarna je speculatiewinst van de redding op (nog) niet werkt: de problemen verdwijnen niet, lijken duurzaam tot Duitsland echt alle registers open zal trekken via EZB etc.
Door maar het minimum te doen creëert Duistalnd een eurozone van de twee snelheden. Dat is onstabiel.
Soros stelt Duitsland voor de keuze. Misschien is dit niet zo: het verlaten van de eurozone is zo enorm duur dat er geen keus is.
Der Spiegel http://cdn1.spiegel.de/images/image-399328-galleryV9-ehxs.jpg had de volgende opsomming:
Het artikel van Soros lokte heel wat discussie uit tussen gefrustreerde Latino's die probeerden te weerleggen dat ze spilzieke luilakken zijn en Duitse Ubermenschen.
Spanje heeft immers een overheidsschuld die als % van het BNP lager is dan die van Duitsland, men werkt langer in Zuid Europa dan in bijvoorbeeld Nederland, het zijn de Duitse en Franse banken die met hun aankopen van rommelleningen/ asset backed securitiees het faillissement, het einde van de solvabiliteit van de banken in Europa veroorzaakten, Zuid Euopese banken waren niet zo dom om hier te veel van te kopen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten