Centrale banken doen dingen die tot
voor kort niet voor mogelijk werden gehouden. Ze kopen meer staatsleningen op
dan zelfs de overheid met het grootste gat, Japan, kan uitgeven. Ze brengen de
rente onder nul en dat zou toch niet kunnen, zo weer je op de universiteit
geleerd.
Ze hebben de onmogelijke taak de inflatie
naar 2% te brengen. Waarom dat moet is onduidelijk. 1% is toch ook mooi, zeker
voor een vergrijzende maatschappij.
Renteverlaging en QE leidt maar niet
tot inflatie en economische groei. Maar wie weet is deflatie en depressie
voorkomen.
Men schrijft over het early mover
voordeel bij QE. En dat monetaire verruiming net als in de jaren dertig
heilzaam was, geen kwaad kon.
Als iedereen aan QE gaat doen, dan
lukt het niet meer om je valuta omlaag te krijgen. Weer een reden waarom QE
maar niet tot inflatie aan het leiden is.
Er is wel een wedloop gestart om de
rente verder onder nul te brengen. Dat is vooral urgent voor Zwitserland en
Denemarken, maar ook de ECB en Zweden willen zich meer gaan bezondigen aan
negatieve rentes. Men vindt dat Carney de Engelse rentes ook maar moet
verlagen.
Toch is de rente ineens aan het
stijgen. In Japan is de Bank of Japan ineens onwelvoeglijke geluiden aan het
produceren: meer QE zou geen zin hebben. Men wil kennelijk weer en sterkere yen
en hogere lange Japanse rentes.
Stel je toch eens voor dat dit
besmettelijk wordt: Klaas Knot die roept dat de lange rente omhoog moet om de
Nederlandse pensioenfondsen te redden en dat daarom de zuidelijke landen ons
moeten bijstaan met een hogere rente.
Of de FED die zegt dat men gewoon
doorgaat met de rente te verhogen omdat NAIRU (non accelerating rate of
unemployment) lager is dan ze dachten en er dus langer doorgegeaan moet worden
met renteverhogingen, eerst langzamer dan gedacht maar uiteindelijk toch tot
boven 4%.
Nog maar 91% van de economen in de
enquête van de Wall Street Journal voorspelt een hogere rente over zes maanden.
Dat is het laagste percentage in jaren.
(plaatje Bianco)
Bij de ETF’s in Amerika ziet men een explosieve belangstelling voor de 20+ looptijd ETF en de ultra short 20 jaar staatslening waar massief in belegd wordt, wordt versneld afgebouwd. Alom durft men niet meer zo erg te speculeren op rentestijging. Iedereen roept het wel, maar niemand durft meer. Men koopt om te winnen als de rente diep onder nul gaat. De ultieme rentebubbel is geboren.
(plaatje Bianco)
Bij de ETF’s in Amerika ziet men een explosieve belangstelling voor de 20+ looptijd ETF en de ultra short 20 jaar staatslening waar massief in belegd wordt, wordt versneld afgebouwd. Alom durft men niet meer zo erg te speculeren op rentestijging. Iedereen roept het wel, maar niemand durft meer. Men koopt om te winnen als de rente diep onder nul gaat. De ultieme rentebubbel is geboren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten