Achtergrond bij Beleggen op de golven Waar zijn we op de golven? Waarom gaan de aandelenkoersen al lang zo veel omhoog? N.B. dit blog is à titre personnel en hoeft de visie van BMO Global asset Management niet weer te geven
22 juli 2010
Geen lost decade voor aandelen
Op het blog van de Ft http://ftalphaville.ft.com/blog/2010/07/22/294846/so-is-it-really-another-lost-decade-for-equities/ probeert Robert Buckland beleggers een hart onder de riem te steken door uit te leggen dat we waarschijnlijk Japan niet achterna gaan qua beurs.
De Japanse beurs stortte na 1990 in vanwege vier redenen:
1. Enorm veel lagere waarderingen qua koerswinstverhouding etc. Koerswinstverhoudingen van 40 tot 100 waren heel gewoon.
2. De economische groei viel erg tegen, de nominale groei was zeer laag
3. De winstgroei was belabberd. Het bedrijfsmodel moest omgegooid worden van marktaandeel winnen met lage marge en veel leverage naar redden wat er te redden viel met lagere leverage
4. De enorme crossholdings van bedrijven in elkaar (de keiretsus moesten elkaar steunen tot het niet langer kon) moesten worden afgebouwd. Buybacks en overnames vielen stil.
In de huidige situatie zijn de waarderingen al erg laag: lager dan gemiddeld terwijl de inflatie en rente wijzen op een waardering die veel hoger moet zijn dan gemiddeld.
De nominale economische groei is nu inderdaad ook erg laag, maar in tegenstelling tot Japan toen wordt nu 30 tot 50% van de winst in het buitenland gemaakt waar de groei hoger is (in ieder geval de exportgroei).
De winstgroei nu is uitstekend. Productiviteitstijging is hoog en loonstijging laag, dus bij lage groei kan men de winst al flink opvoeren. Het bedrijfsleven heeft nog nooit zo veel cash gehad en moet niet deleveragen maar releveragen.
Het probleem van de te grote crossholdings (vooral Japanse banken moesten geforceerd verkopen) kent de VS/Europa niet. Men gaat op behoorlijke schaal eigen aandelen terugkopen en overnames kunnen nu wel weer.
Ik heb boven dit artikel een plaatje gezet hoe de afgelopen 15 jaar de gemiddelde performance van de S&P500 was geweest in het daaropvolgende jaar gegeven de werkloosheid en de inflatie van de afgelopen vijf jaar. Dat laat zien dat het voor de beurs gemiddeld heel goed is als de werkloosheid torenhoog is en de inflatie laag (zo lang het geen deflatie is).
Zo mooi als het plaatje aangeeft zal het misschien niet worden, maar het is wel een aanwijzing dat de beleggers nu de kluts kwijt zijn en vergeten aandelen te kopen op dit lage niveau en niet voldoende haast maken hun laagrentende staatsleningen te verpatsen tegen de huidige bubbelprijzen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten