Albert Edwards weet het weer zeker, we gaan en flinke recessie tegemoet. En hij kan het weten, hij ziet 10 van de 5 bear markten en recessies. Hij was natuurlijk wel ruim op tijd om de ellende van de Kredietcrisis in geuren en kleuren te voorspellen. Dus hij is een held volgens de meerderheid van de institutionele beleggers in o.a. Nederland. Beter dan Nostradamus en Roubini.
Zijn sterke aanwijzing is het flinke bijstellingsmomentum van analisten. Dat correleert heel sterk met de OECD leading indicators (zie plaatje).Zelf kan ik zijn indicator niet goed nabouwen. De verhouding opwaartse versus neerwaartse bijstellingen voor de winst een jaar vooruit heeft de laatste maanden flink averij opgelopen, maar is vanaf begin juni aan het stabiliseren en vanaf 12 juli (start publicatie winstcijfers tweede kwartaal begon) weer iets aan het verbeteren. Ondertussen blijft het zesmaandsmomentum in veel landen verslechteren. Maar bijvoorbeeld Duitsland onttrekt zich behoorlijk aan die trend.
Jim Bianco zet de kans dat we nu in een recessie zitten of komen op ongeveer 50%, zo zei hij in zijn laatste conference call. De mensen zijn veel te gerust op de economie omdat ze te veel kijken naar indicators die coincident zijn of lagging. Als je kijkt naar de indicators die echt leidend zijn, dan slaat de somberheid toe. Hij ontleedde de ECRI indicator. Die voorspelt als enige een recessie (naast de indicator van Edwards). Zwaar in de ECRI zitten de metaalprijzen (JOC) die flink gedaald zijn maar weer aan het opkrabbelen zijn (zie mijn stukje over koper; Tostrams vond vandaag dat de CRB charttechnisch weer en buy was geworden). De mortgage applications voor aanoop van huizen zit op een historisch dieptepunt, vooral door het aflopen van d extra subsidies om een huis te kopen. Dat dieptepunt is verklaarbaar, maar ondertussen gebeurt het maar wel. Initial claims verbeteren iets maar staan nog wel op een recessieniveau (N.B. er is iets raars met intial calims en vactures c.q. job openings aan de hand: volgens de initial claims moet de werkloosheid stijgen en volgens de job openings dalen (macroblog Fed Atlanta gaat op laatste in als nieuw conundrum). De beurzen zijn voldoende gedaald: bij vergelijkbare dalingen kreeg je in 9 van de 15 gevallen een recessie (zie ook mijn blogpostje hierover).
Jim Bianco heeft een goed track record, maar is het afgelopen jaar wel te pessimistisch geweest.
N.B. De ECRI volgt de aandelenbeurs heel nauwgezet (zie plaatje), vooral de consensuswinsten van de analisten. Die consensus loopt ongeveer drie maanden achter op de beurs. Nu zou je dus een flinke verslechtering moeten gaan zien van de winst een jaar vooruit. Je ziet zoals ik hierboven beschreef dat de verwachtingen van de analisten weer wat opleven na flink afnemend optimisme door de goede resultaten van het tweede kwartaal, maar het is goed mogelijk dat de anlisten het licht van veel lagere winsten in 2011 gaan zien. Ik denk niet dat dit veel kans heeft, maar het kan wel en als gebeurt, moet het snel beginnen. De recente koersstijgingen op de beurs maken die neerwaartse bijstellingen minder kansrijk dan begin juli. Analisten worden niet alleen weer dapperder door de goede winsten en omzetten in het tweede kwartaal, maar ook door de afnemende angst voor rampen in de financiële sector (misschien ben ik iets te snel met mijn optimisme nu ik de rente van Portugal naar beneden zie ploffen en de koers van ING zie stijgen) door alle nieuwe informatie die samen met de stress testen loskwam, zodat ze zelf een en ander konden stress testen. Bij GS zijn dan niet 7 maar 21 banken failliet, maar daar blijft het bij en is men toch opgelucht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten