IEX memoreerde dat vandaag 141 jaar geleden de goudprijs instortte. IEX vond dat goud toch niet zo'n slechte belegging was, ook al schotelde men een prijs voor van $160 per ounce voor die je zou kunnen opmaken uit een plaatje op Wikipedia. Maar de juiste goudprijs was $19: de goudprijs kelderde die dag 30% naar $19. Twee speculanten hadden de goudprijs in dollars opgedreven, omdat de Amerikaanse staat wat zorgeloos krediet had gecreëerd in de jaren daarvoor (o.a. Amerikaanse burgeroorlog) zonder extra dekking van goud. Toen de Amerikaanse regering alsnog goud ging verkopen, het toen voldoende bedrag van $ 4 miljoen, stortte de goudspeculatie in. De aandelenmarkt kelderde niet verder vanwege de angsten over de kredietwaardigheid van Amerika. Die vrijdag 24 september 1869 was een zwarte dag op de beurzen, totale paniek brak uit en goudspeculanten gingen failliet.
Goud is in 2010 opnieuw duidelijk erg duur (zie plaatje van Credit Suisse). Kan goud nog verer omhoog? Zeer beslist wel. Als er totale paniek uitbreekt over het geld drukken door de VS en het VK kan de prijs nog wel 100% omhoog. Maar je koopt nu reeds duur. De enige geloofwaardige hoop op structureel nog hogere goudprijzen dan vandaag is dat Emerging Markets een flink deel van hun overtollige valutareserves in goud willen beleggen en natuurlijk de opkomst van India, waar vrouwen niet genoeg met goud behangen kunnen worden.
Lezers van IEX vroegen zich af of ze in 1869 beter in diamanten hadden kunnen beleggen dan in goud.
Wat men natuurlijk 141 jaar geleden had moeten doen, was beleggen in de Foreign & Colonial Trust. Sinds 1868 leverde dat een fors rendement. Eerst door te beleggen in de schulden van opkomende landen (vooral van het Britse imperium) en vanaf de jaren twintig van de 20ste eeuw vooral in aandelen. De trust is de afgelopen decennia geen topperformer, maar ook niet slecht. Het is echt zo’n fonds dat door de lange adem won (de concurrentie maakte af en toe vreselijke misstappen, de Trust nooit echt rampzalige en dat is natuurlijk over zo’n lange periode een prestatie. In ons boek verhalen we over de nalatenschap van klokkenmaker Coelombie, het langst beheerde vermogen in de geschiedenis: dat ging in 1917 bijna verloren door veel te veel belegd te hebben in Russische spoorwegobligaties. Zo iets gebeurt over periodes van meer dan 100 jaar al snel een keer. Het is erg jammer dat van de performance van de Foreign & Colonial Trust weinig bekend is tot 1945, alleen dat er nooit een ramp was en dat de performance de eerste decennia erg goed was.)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten