Na een hele tijd lijkt de S&P500 nu eindelijk weg te breken uit een lange horizontale range, waarbij de koersen maar niet echt uit wilden stijgen boven het 200daags gemiddelde.
De beurs is nu echt het geloof in een dubbele recessie (W) in de ban aan het doen. Daarbij hielp het bericht dat de NBER commissie eindelijk besloten had dat de Great Recession in juni 2009 geëindigd was. Als er geen nieuwe recessie komt, dan hebben we nu ongeveer de eerste koersreactie achter de rug na het einde van de recessie.
In de vierjaarscyclus zou dan eind augustus eindelijk het punt E aangebroken zijn. Eindelijk is misschien het verkeerde woord, omdat de periode DE vanaf eind mei tot eind augustus maar drie maanden geduurd zou hebben en dat is niet lang (zes maanden lijkt er meer op). De daling was wel aan de fikse kant. De vierjaarscyclus zou als we nu al punt E hebben wat te snel gaan.
Ik zie nog steeds als mogelijkheid dat we in plaats van een dubbele neergang zoals vaker gebeurde bij grote bearmarkten we nu een dubbele opgang hebben; dat er na de moeizame vertoning in het afgelopen jaar een nieuwe flinke koersstijging gaan krijgen. Dat zou dan een stijging zijn volgens het herstel na 1953 in de bovenstaande grafiek.
In de grafiek zie je hoe de S&P500 herstelde na de vorige acht recessies. Net als bij de ISM zitten we nu precies op het traject wat normaal is geweest. De dikke lijn van het gemiddelde heeft vanaf nu een stijgingstempo van 8% op jaarbasis.
Dat is het meer prudente stijgingspad van de S&P500.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten