Men begint er aan te wennen dat dekkingsgraden van pensioenfondsen veel te laag zijn en daarom afstempeling van opgebouwde rechten onontbeerlijk.
Men begint zich al neer te leggen bij af- en opstempelen van verplichtingen.
De nieuwe sterftetabellen maakt de actuaris nog meer de zondebok dan de belegger (die van oudsher de zondebok was). De actuaris laat de waarde van verplichtingen woest fluctueren, zoals de wet voorschrijft, maar moeilijk te verteren is.
Pensioen pas in laten gaan op 66 of 67 jaar en dan pas de aanvullende pensioenen uitkeren lijkt al een bijna zekerheid om de dekkingsgraad op te krikken.
Er wacht ons nog een volgende schok: de kostendekkende pensioenpremies moeten ongeveer 1/3 omhoog. Dat slaat een gat in het besteedbare inkomen. Dat dwingt haast naar een overschakeling van defined benefit naar defined contribution.
Laten we maar hopen dat de rente snel weer normaliseert richting 4% en we in Nederland in het Oude Normaal blijven leven
Pensioensparen is duur! Sparen voor afdekking van het 'lang leven risico wordt almaar duurder. Premieverhoging bij volwassen pensioenfondsen is niet voldoende. De oplossing: pensioen op je 75ste! Een omgekeerde VUT zeg maar, eerder eruit mag, maar met een lagere uitkering. Overheidsfinanciën beter, pensioenfondsen solvabeler, etc. Nu de politici/vakbonden nog overtuigen.
BeantwoordenVerwijderenBijna helemaal eens (iets eerder met pensioen dan 75 mag ook wel denk ik).
BeantwoordenVerwijderenHet bestaansrecht van een pensioenfonds is een rendement halen dat boven de nominale groei van het BNP ligt (anders is omslagsysteem beter) en lage kosten (administratie van pensioenen is erg duur en bij beleggen word je ook nog eens een keer geschoren met allerlei kosten.