The death of equities: terug van 1979-1982

De death of equities wordt weer gesignaleerd in toonaangevende kranten, blogs en tijdschriften.
Van Business Insider: http://www.businessinsider.com/ft-death-of-equities-2012-5

In 1979 was dit een beruchte voorpagina van Business week. Particulieren hadden de moed opgegeven. Sinds 1965 waren de koersen niet vooruit te branden geweest en de man met de hamer was een paar keer langs geweest, het ergst in 1973.
Aandelen hadden last van inflatie, daardoor daalden de koerswinstverhoudingen voortdurend. Door die afschrijvingen waren de afschrijvingen onvoldoende om herinvesteringen te doen, daar moest extra geld bij. Dat was niet goed voor de dividenden.

In Nederland was de situatie niet anders. Toen ik in 1979 begon te werken hadden de meeste pensioenfondsen bij het GAK geen aandelen meer, alleen de PMI had er nog een paar, verwaarloosbaar. Ter Veer had ze vanaf begin jaren 70 behoorlijk uit aandelen gelootst (terecht, gezien het risico, je kon beter in vastgoed beleggen).
Jacques Post was de grote goeroe van de ANB toendertijd en die legde geduldig uit dat er in de sociale heilstaat van Den Uijl geen plaats was voor aandelen. (overigens maakte Post de blits door in 1973 en 1980 te voorspellen dat de rente fors boven 10% zou stijgen).
Bij de ABN kreeg het economisch bureau opdracht of de ABN nog wel in aandelen moest handelen/ naar de beurs brengen, was dat niet een business die je op moest doeken? In de post industriële samenleving waarin winst vies was, daarin kon je geen geld meer verdienen met aandelen.
Vanaf 1982 gingen de beurzen met uitzondering van een krachje bijna onafgebroken omhoog tot 2000.

Nu komen er dus weer van die verontrustende koppen dat aandelen iets zijn dat niet op een beurs moet staan. Die "sufferd" van Facebook had gewoon voet bij stuk moeten houden en niet naar de beurs gaan. Private Equity gedijt zonder beurs verdre beter.

Nu is overigens iedereen (inclusief FT alphaville) er als de kippen bij om dit een contraire cover te verklaren. Maar de particuliren zijn het er mee eens, ze verkopen al jaren en jaren aandelen en zonder buybacks van ondernemingen en Sovereign wealth Funds zou het nog veel slechter gaan met de aandelenkoersen,. Toch zijn ze sinds maart 2009, ook zonder die particulieren, flink gestegen in de VS, zo mokte Barron's (Santoli: The new death of equities).

Per saldo geeft the new death of equities wel degelijk een enorm onpulair zijn van aandelen aan. Aandelen zijn veel te goedkoop, gezien hun winstgroeimogelijkheden en veiligheid tegen zowel deflatie als inflatie.
Aandelen kunnen omhoog, tenzij men de belastingen voor ondernemingen fors opvoert, omdat ze hun cash toch niet uitgeven (ik zou overigens ook extra belasting heffen op excessief hoge cash) en de begrotingstekorten te groot zijn.
Kortom, de tijdgeest geeft aan dat aandelen te erg uit zijn en dat moet keren en dat zal keren.