De Opkomende Landen, inderdaad: ze komen op (O'Neill)

Jim O"Neill van Goldman Sachs heeft weer getracht zieltjes te winnen voor het concept groeimarkten van de Opkomende Landen. Daarbij trekt hij een lijn bij 1% van het wereld BNP, daaronder is een land niet belangrijk genoeg om als groeimarkt te worden aangemerkt, hoe hard het ook groeit.
Jim O"Neill heeft vooral de blits gemaakt met de term BRIC's, de 4 grote landen die van onbelangrijk ineens de toon aangaven qua economische groei in de wereld. daar was en is het te doen in de komende jaren.
Hij heeft zijn blik iets verruimd richting tweede garnituur grote Opkomende landen: niet alleen BRIC (Brazilië, Rusland, India China) maar ook Mexico, Korea, Turkije en Indonesië. Daarna komt de rest van de Next 11 (N11) aan de beurt.

Qua deel van het wereld BNP zijn de Opkomende Landen nog niet zo indrukwekkend, in hun bijdrage aan de groei wel.

Amerika draagt minder bij aan de groei in de wereld in de komende jaren dan China. Europa is al helemaal onbelangrijk. Landen als Brazilië, Rusland, India dragen meer bij aan de groei in de wereld dan de Eurozone. En landen als Mexico en Indonesië zijn bijna even belangrijk. Een land als Egypte draagt meer bij dan Duitsland (dat moet ik nog wel even zien overigens, net als die voorspoedige groei van Rusland).

De groei in de wereld draait om China en veel minder om die van de VS, laat staan Europa. In tien jaar tijd is het BNP van China gestegen van een kleine $1300 miljard naar een ongelooflijk grote $ 7500 miljard. 1% minder groei was niet bepaald iets waar de wereldeconomie van wakker moest liggen in 2001, maar in 2012 stuurt dat de markten, de grondstoffenmarkten voorop.