10 november 2016

leerzame behavioral finance na-analyse waarom iedereen dacht dat Clinton zou winnen

 legt uit wat er mis ging en waarom. De mensen om je heen denken hetzelfde en je vindt steeds meer informatie die jouw mening versterkt. Vooral in de huidige tijd van internet en big data.
Er is informatie die jouw mening tegenspreekt, maar die ignoreer je.
Motivated reasoning heet dat probleem. Je moet een scout zijn die objectief de informatie verzamelt en van mening durft te veranderen als de informatie niet in je kraam te pas komt. Je moet open staan voor alle informatie, niet alleen voor die informatie die je aanstaat.

Laat ik maar eens proberen voor scout te spelen (de video bij http://abnormalreturns.com/2016/11/09/overconfidence-and-the-scout-mindset/ legt uit hoe je scout moet spelen en waarom dit belangrijk is).

De basisinformatie. Alle polls die een voorsprong van Hillary lieten zien, de wedkantoren/ sites die de kansen analyseerden en 80%+ kans aan Clinton gaven, alle aangetoonde onzin van Trump, zijn machtsmisbruik bij vrouwen, niet betalen van belasting, voortdurend terugnemen van verkeerde uitspraken. Zijn wispelturig karakter, wraakbelust op wie het niet met hem eens is, hij is een dictator.  Er waren redenen te over waarom Hillary zou moeten winnen.    
Dan zijn programma. Er staat geen letter in over armoedebestrijding, hoe helpt hij dan die vergeten groep mensen die het zo moeilijk heeft? Belastingverlaging vooral voor de rijken. Protectionisme dat de kosten van eerste levensbehoeften gaat opdrijven en daardoor vooral de onderklasse gaat raken. Hij gaat zo veel uitgeven dat de overheidsschuld van Amerika omhoog schiet. Opnieuw redenen te over om niet op Trump te stemmen.

Maar er waren ook veel tegenargumenten. Het emailschandaal, genoeg voor de FBI om het onderzoek te heropenen, de Clinton Foundation, Benghazischandaal, vijf andere schandalen uit het verleden. Ze werd enorm gehaat, aantoonbaar. De omschrijvingen van haar in word clouds lieten twee woorden het grootste zien: liar en corrupt. De houdbaarheidsdatum van een politicus is ongeveer tien jaar. Daarna kan hij/zij geen goed meer doen en kan hij beter opkrassen. Haar houdbaarheidsdatum was ver overschreden. Hillary belooft opperrechters te benoemen die liberaal zijn in plaats van conservatief, iets dat slecht ligt bij de niet aan de kust wonende Amerikaan (en zeer goed bij de andere Amerikanen).

De polls waren minder te vertrouwen dan anders vanwege de shy factor (men durfde niet toe te geven op Trump te stemmen) en een misschien hogere opkomst van de blanke (lagere) middenklasse. Van te voren rekende ik met 3%, maar de laatste weken nam ik aan dat het minder zou zijn, omdat vrouwen niet aan hun republikeinse man zouden durven te vertellen dat ze niet op die engerd gingen stemmen. Er is een vergeten groep kiezers waar het al jaren bergaf mee gaat en geen politicus voor Trump sprong geloofwaardig in dat gat.
Bij brexit waren het de oude vrouwtjes die out! Out! Out! Riepen en nu riepen ze dat ze anti trump waren. Maar de laatste week zag je ineens hordes vrouwen lock her up schreeuwen op de tv, de haat droop ervan af, niet van één vrouw, nee van hele hordes. Je hoorde voortdurend dat zij de slechtste democratische kandidaat ooit was, zelfs van Nederlandse commentators die echt voor Hilary waren.  

Na acht jaar een democratische president wil het stemvee iets anders. Change. Als Hillary iets niet bood dan was het change. En Trump bood het wel. Hij had veel duidelijkere ideeën voor verandering. Bij Hillary was het grote idee samen pappen en nathouden en studieschuld misschien kwijtschelden.

Trump is veel duidelijker anti globalisatie. Eigen volk eerst ligt altijd heel erg goed bij de meerderheid van de kiezers (je moet het wel anders aanprijzen, maar bescherming van de eigen belangen is altijd razend populair). Plattelandsbevolking is bijna altijd voor protectie tegen goedkope producten uit dat nare buitenland dat goedkoper produceert. Meestal niet goed meegenomen in de polls. Belastingverlaging, wie wil dat niet?
Het sterke punt van Trump is dat hij de ideale pitbull is om groei remmende, naar corruptie riekende regelingen voor de gevestigde klasse om te kegelen. Hij is niet gecorrumpeerd via het inzamelen van geld van het bedrijfsleven etc. om de verkiezing te financieren (de verkiezingscampagne van een congreslid kost al $ 2 miljoen, om dat bij elkaar te krijgen moet er heel wat gebedeld worden bij het bedrijfsleven en is het plausibel dat je je ziel moet verkopen aan hun belangen). Hij is rijk en wil zich nu inzetten om de kiezer rijker te maken, een geloofwaardig verhaal. Hij weet hoe je alle kromme belastingregels voor de rijken weer recht kunt zetten. Hij gaat de industrie met zijn goed betalende banen terugbrengen. Er is tomeloos enthousiasme als hij immigranten belooft aan te pakken. Velen vinden niets mooier dan zijn verhaal over de muur die Mexicanen moet tegenhouden. Ze kwijlen ervan, hij wordt mooi opgeschilderd en het wordt een enorme toeristische attractie. Voor geen ander punt uit het programma van Trump is zo veel enthousiasme als de muur.
Trump gaat de handelsverdragen opnieuw uit onderhandelen, aanpassen ten voordele van Amerika. Wie weet. Landen moeten gaan betalen voor militaire bescherming, terecht volgens de meeste Amerikaanse kiezers.
Trump gaat veel overtuigender fors investeren in infrastructuur. Dat is hard nodig, goed voor groei.
Een grote meerderheid gelooft dat het economisch beleid van Trump beter zal zijn dan dat van Clinton.
Hillary heeft geen campagne gevoerd in Wisconsin, Michigan en bijna niet in Pennsylvania. Ze werd overconfident en ging voor de landslide en probeerde Arizona te veroveren in plaats van de staten rond de grote meren veilig te stellen.

  Achteraf is het wel te verklaren dat Trump won. Maar ik dacht dat de staten binnen de blauwe muur veilig waren voor Clinton, inclusief Pennsylvania. De wedkantoren gaven zeer hoge kansen aan een overwinning van Clinton, ook in de nu gewraakte staten.

Brexit was de enige reden waarom iedereen de polls niet vertrouwde. De wedkantoren zaten fout. De meeste weddenschappen waren voor brexit, maar de hoge bedragen werden (door kapitaalkrachtige Londenaren die niemand in hun omgeving zagen die voor Brexit was) ingezet op geen brexit. Zo ging het ook met Trump. Veel meer mensen wedden op Trump, maar vanwege zijn lage koers werd in geld meer gewed op Clinton. Overigens, dat wedden op wie president wordt is nu veel beperkter dan in de 19de eeuw. Vlak voor de verkiezingen waren de omzetten van de wedkantoren in de VS soms ongeveer 1/3 van de beursomzet van aandelen.

Tot slot enkele citaten van de inzicht gevende post van Abnormal Returns, hoe wij informatie wegdrukken die ons niet bevalt, hoe te veel informatie je tot de verkeerde conclusie leidt:
As J.D. Vance writes in the NYTimes:
I didn’t overestimate Mrs. Clinton’s chances because the information didn’t exist, but because my social network and geography made it easier to ignore countervailing information. I followed the herd, and my herd was wrong.

Fact checking? Weg ermee als het niet in je kraam te pas komt, als je maar genoeg tegeninformatie krijgt en dat lukt tegenwoordig steeds gemakkelijker.
Cullen Roche at Pragmatic Capitalism writes:
It’s crazy to think that more information is making us less informed. But that seems to be the path we’re on. And I suspect the reason for this is that the truth is not what people are seeking out. After all, it’s easier to confirm what you think you already know than it is to learn and accept something you don’t already know. And given the abundance of sources on the internet people have tended to find their news and information where it most conveniently confirms what they think they already know.
In addition to our own biases the Internet is in a very real way working against us.

Farhad Manjoo at the NYTimes writes:
Because if you study the dynamics of how information moves online today, pretty much everything conspires against truth.

The ironic thing is that the very abundance of source that make the Internet a vital place also make it the perfect breeding ground for lies and conspiracy theories.

1 opmerking:

  1. Ik zondig toch behoorlijk tegen het scout principe. In het bovenstaande ga ik vooral op zoek naar informatie waarom Trump won, wetend dat hij won, met weglating van allerlei informatie waarom Clinton zou moeten kunnen winnen. De post geeft wel aan waarom Trump kon winnen.
    Maar daardoor werd de post toch te lang: overkill aan informatie. Je moet dan filteren welke informatie je tot een ander oordeel kon brengen dan de objectief aanwezige informatie (polls en wedkantoren). Dat had moeten zijn dat de Trump campagne Wisconsin, Michigan als swing states had aangemerkt, terwijl dat in mijn (en Clintons) ogen veilig democratische staten waren. Dat was overigens tot me doorgedrongen, maar ik zette het van me af. Wisconsin was immers geen swing state. Ik las het als terzijde opmerking op een blog waar iemand uit een niet swing state op bezoek ging in Wisconsin en overduidelijk voelde dat de verkiezingsstrijd toch heel erg veel harder woedde dan in zijn thuisstaat. Anecdotal evidence. Niet genoeg, maar het had me moeten wakker schudden: Wisconsin was niet 100% zeker democratisch

    BeantwoordenVerwijderen