Het plaatje uit ons boek illustreert de verliescyclus (blz 93 en ook eerder).
De crisis van Griekenland zit in de vierde fase: de ontwerpfase. Men is plannen aan het maken, maar men gelooft niet dat ze werken. In deze fase en fase 3 dalen de koersen vaak het hardste.
De draai komt als men denkt dat de plannen wel gaan werken, de achteruitgang stoppen. Het beste recente voorbeeld is de verliescyclus van de kredietcrisis waarbij vanaf het uitdokteren van TARP men in de ontwerpfase was en met de start van active quantitative easing in maart 2009 ging men over naar fase 5: daar begint de stijging van de koersen. Men gelooft het herstel niet, er is onderreactie op het goede nieuws.
Als de EU een geloofwaardige banker of last resort wil zijn en er geloof komt in het terugdringen van het Griekse begrotingstekort (de stakingen van de ambtenaren lopen uit op mislukking) dan komen we in fase 5.
Er kunnen nog problemen komen over hoe groot begrotingstekort Griekenland is (12% volgens Griekenland, 16% volgens GS) en er kan besmetting komen op nieuwe terreinen, waarbij potentieel de municipality market in de VS het gevaarlijkste is: angst voor een bankroet van Californië etc.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten