Bovenstaand plaatje van George Minack laat zien dat na jaren dat de koerswinstverhoudingen slaafs de economische verrassingen volgden (hoe goed het economisch nieuws was vergeleken met de consensusverwachting) de koerswinstverhoudingen begonne te stijgen: whatever it takes.
Vooral sinds de FED over taper van QE ging praten is er een totale divergentie.
Het is weer een voorbeeld dat oude verbanden niet meer op gaan. Koerswinstverhoudingen volgen de rente niet meer, niet de inflatie, niet de ISM en ook niet meer of het economisch nieuws beter binnen komt dan verwacht.
Doug Short http://www.advisorperspectives.com/dshort/commentaries/Market-Valuation-Inflation-and-10-Year-Yields.php analyseert een en ander ook en weet het ook niet meer: this time is different
De markt reageert op hoe royaal centrale banken zijn en hoe goed men denkt dat de winst per aandeel (na inkoop eigen aandelen) het beter doet dan de rente in de toekomst. Omdat de rente losgekoppeld lijkt te zijn van inflatie en groei, weet men niet goed meer wat de koerswinstverhouding is. Er is modelonzekerheid à la zoals Woody Brock dat uitlegt en dat veroorzaakt trending totdat het koersmomentum te extreem is geworden en dat lijkt nog niet het geval bij de huidige rustige stijgingen van de beurs.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten