de rentebubbel en de te hoge risico's

We leven in een wondere wereld. Toezichthouders eisen allerlei extra onderpand voor nieuwe wetgeving om risico's te beperken en melden dan dat de situatie daardoor extra illiquide wordt en gevaarlijker.
Iets minder raar is dat DNB meldt dat de rente nu harder is gedaald dan in 2013 in het stressscenario voor verzekeringsmaatschappijen werd mogelijk gehouden.
Dat is dus riskant. Als de rente niet aantrekt, dan hebben pensioenfondsen en verzekeringsmaatschappijen meer beloofd dan ze kunnen waar maken.

Eerst was het gat 0,75% met de UFR en nu 1,6%. Dat moet goed gemaakt worden door extra rendement op risicovolle beleggingen. De returnportefeuille dus. Als die de helft van de portefeuille is en er een risicopremie van 2% is dan ging dat goed in de oude situatie en niet langer in de nieuwe situatie. Nieuwe tegenvallers omdat men veel te lang leeft zijn haast niet meer op te vangen.
150% solvabiliteit voor verzekeraars leek eerst volstrekt veilig, maar nu mag het wel een onsje meer zijn.

De centrale banken dwingen nu iedereen veel te veel risico te nemen, de prijzen van beleggingen op te drijven tot ver boven wat ze waard zijn. Ondertussen investeert men toch maar niets omdat het te gevaarlijk is. Geloven in de centrale banken is veel veiliger voorlopig.
Ondertussen lopen de discussies hoog op tussen economen over secular stagnation/ saving glut en vergrijzing, te hoge schulden, banken die failliet zijn.
Toch ziet men de FED de rente verhogen, ziet men gevaren voor Emerging Markets en high yield. Gevaren overal.
Kortom de wall of worry is erg hoog en de koersen lopen op.