Er is genoeg geklaagd door mij op mijn blog. Als zelfs een optimist als ik al zo begint te somberen, dan is het sentiment echt doorgeschoten. Was het nieuws echt zo slecht?
De verslechtering van de vooruitzichten van de industrie gaat ongeveer zoals normaal. De dienstensector blijft redelijk overeind. De werkgelegenheidsgroei verbetert niet en dat is tegenvallend voor deze fase van de cyclus. De finale vraag trekt veel te langzaam aan voor goed economisch herstel.
Daar staan enkele positieve ontwikkelingen tegenover.
De winstgroei was goed in het tweede kwartaal, ondanks de magere groei van de economie in de VS. De groei van de investeringen in software & equipment was daardoor en de lage rente sterk en blijft vermoedelijk sterk.
Het bankwezen wordt geleidelijk aan minder streng bij het verstrekken van nieuwe leningen. De trend zet door, zo blijkt uit het meest recente Senior Loan Officers Report.
Ook de herfinanciering van hypotheken tegen de huidige zeer lage rente is nu flink aan het accelereren (plaatje Bianco). Het loopt niet zo’n vaart als vroeger het geval zou zijn geweest bij de recente rentedalingen, maar toch zal dit voor een lange periode extra beschikbaar inkomen genereren, waaruit men meer zal gaan consumeren (want het is permanent extra inkomen, niet eenmalig).
De opgespaarde vraag (pent up demand) in de huizensector en de autosector begint toch wel heel hoog te worden en daar moet de komende jaren aan voldaan worden. Dat is meer een 2011, misschien 2012 verhaal dan een 2010 verhaal, maar het komt er aan en wordt een steeds sterkere reden om na de huidige afzwakking nieuwe, betere groei te voorspellen.
De wereldhandel ontwikkelt zich gunstig door o.a. de Emerging Markets en de aantrekkende groei van investeringen.
Het beschikbare inkomen is de laatste kwartalen behoorlijk aan het groeien in de VS. Het aantal gewerkte uren stijgt door de langere werkweek van de werkenden en een zwakke groei van de werkgelegenheid. Het inkomen van de midden en hogere inkomens herstelt goed, dat van de lage inkomens (eindigende werkloosheidsuitkeringen etc.) niet. De financieringslasten verminderen sterk door de lagere rente/ niet meer betalen van rente op hypotheken (foreclosures). Per saldo levert dit (zoals gebruikelijk in de VS de laatste decennia een nogal onrechtvaardig verdeelde) inkomensgroei op.
Kortom, niet al het nieuws is zo slecht.
Maar aandelen blijven om een andere reden overeind: beleggers zijn desperaat om toch nog enig inkomen te verwerven. Met deposito's en korte obligaties lukt dit niet meer, maar met junk bonds, goed onroerend goed en hoog dividend aandelen gaat dat prima. Het is gewoon te zeker dat veel bedrijven gewoon hun dividend betalen (en zelfs verhogen) in de komende maanden om de beleggers uit hoog dividend aandlen te drijven. Dat er toch enige risk appetite is zie je o.a. aan de geleidelijke verschuiving van de correlatie van hoog met aandlen en negatief met staatsleningen naar senl minder negatief en straks eerder positief met staatsobligaties.
Dw.z. Tina (there is no alternative) redt de markten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten