De aandelenmarkt is redelijk aan het herstellen, maar de kredietmarkten liggen er nog belabberd bij. De illiquiditeit is terug, nog niet zo dramatisch als bij de kredietcrisis, maar de stress op de kredietmarkt is weer behoorlijk groot.
In Europa beginnen bedrijven minder bedrijfsobligaties uit te geven omdat ze dit in hun ogen tegen te hoge rentes moeten doen. Bij high yield ligt de zaak nog wat moeilijker dan bij investment grade zoals het ook hoort bij stress.
De kredietmarkt was niet blij met de moeizame gang van zaken bij de nieuwe Italiaanse staatslening en houdt zijn hart vast met de komende omruil van Griekse staatsleningen in de voorgestelde alternatieven.
Dankzij de renteverhogingen van de ECB is de groei in de Eurozone een precaire zaak geworden. De kans op een recessie is in de Eurozone ineens hoger geworden dan in de VS. De groei van M1 is ingestort. De ECB is dus erg succesvol met het terugdringen van inflatie. Benderly (Valgreen, Björn) had plaatjes dat de groei van M1 nu zo is geduikeld dat het op een recessie wijst (vooral nu het consumentenvertrouwen weer in de recessierange zit). Het bedrijfsleven krijgt nog wel krediet en daar zie je nog wel kredietgroei, maar de consument geeft het op. Zo iets gebeurde vaak vlak voor/ aan het begin van een recessie.
De notulen van de FED waren niet bemoedigend voor het vertrouwen in economisch herstel. Het paniekverhaal vandaag van FED goeverneur Evans ook niet, al hield hij wel het meest overtuigende verhaal dat QE3 er moet komen (hij is de grootste duif in de FED). Al met al lijkt de kans op QE3 nog toe te nemen, in ieder geval die op operatie Twist en misschien iets anders dat financiering van infrastructuurleningen in de VS weer eenvoudiger maakt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten