In de Barrons'breekt Abelson een lans voor goudmijnaandelen (Up and Down Wall Street
| SATURDAY, APRIL 14, 2012 A Golden Opportunity). Hij bevindt zich in goed gezelschap. Er is een overdaad aan gerenommeerde beleggers/ hedgefunds die goudmijnaandelen vreselijk goedkoop vinden.
Die hebben de laatste tijden geen plezier beleefd aan goudmijnen. Ze zijn al een hele tijd achterlijk goedkoop en willen maar niet mee omhoog met de goudprijzen.
Men heeft liever het fysieke goedje, men vertrouwt eigenlijk zelfs de ETF-jes niet die in goud beleggen, dadelijk kunnen ze niet leveren en er zijn allerlei andere vrezen. Dat wil men niet, men wil goud omdat je niets wil vrezen.
Bij beleggen in grondstoffen is het overigens heel normaal dat de bijbehorende grondstoffenaandelen zich maar weinig aantrekken van hun grondstofprijzen. Maar bij goudmijnaandelen loopt het wel de spuitgaten uit en het is de laatste tijd alleen maar erger geworden. Dat heeft heel wat bulls zo teleurgesteld dat ze toch maar afscheid namen van hun goudmijnen. Het sentiment is voor de vierde keer in ruim een jaar netto erg bearish en daar klampen de bulls zich nu aan vast. De goudmijnfabrikanten puilen uit van de cash en zijn langzaam bezig elkaar op te kopen. Daar liggen de lage koersen niet aan.
Wel aan de voorkeur voor het fysieke product en de veel grotere volatiliteit van goudmijnen dan van goud, de onbetrouwbare volging van de goudprijs en het neerwaartse momentum.
In het hieronder aangehaalde artikel wordt het nog eens netjes besproken. Vooral het argument dat goudmijnen weer wat bijtrekken op de goudprijs als de volatiliteit is afgenomen vond ik een goed argument om wat positiever op goudmijnen te worden.
Na zo veel underperformance ben ik er nog steeds niet gerust op dat goudmijnaandelen eindelijk eens iets leuks laten zien, maar wie weet.
bron:Where’s the Beef for Gold Equities? By Frank Holmes
http://advisorperspectives.com/commentaries/global_041312.php
Geen opmerkingen:
Een reactie posten