In zo'n debat over sinterklaascadeautjes op Nederland 2 was het publiek buitengewoon denigrerend ten opzichte van een succesvol zakenman die zijn kinderen met de sint wilde verwennen. € 150 per kind had hij er wel voor over, ze waren maar eens in de juiste leeftijd en nu had hij het goed.
Wat een aso was die man, vond het publiek. Je gaf een totaal verkeerd signaal naar je kinderen. Die denken dat je van zelf altijd veel cadeautjes krijgt en er niets voor hoeft te doen. De werkelijkheid is immers anders: crisis. Je moet je kinderen opvoeden dat het crisis is. Hard werken en niets krijgen, zo hoort het. Dat is het Nieuwe Normaal.
Kinderen weten die dure cadeaus toch niet te waarderen, die schuiven ze een seconde later toch weer terzijde en dan vragen ze om meer.
Je steekt de ogen van de kinderen uit die al in de crisis zijn ondergedompeld. Dat mag je toch niet doen.
Heel schoorvoetend werd dan wel opgemerkt dat als iedereen geen cadeautjes van enige omvang meer koopt die crisis pas echt rampzalig wordt en dat je toch je geld mag uitgeven, maar dat kon natuurlijk niet op genade rekenen. Wat een aso was die zakenman toch die veel cadeautjes aan zijn kinderen wilde geven. De zakenman wist dat hij het programma was binnengelokt om tegenover al die bijstandmoeders de ellendeling te spelen die wel ruim cadeautjes gaf, maar hij was dapper en had doorgezet zich te laten bespotten. Ik denk dat hij na de uitzending het bedrag van cadeaus aan zijn kinderen maar eens flink verhoogd heeft. Dwars zijn levert immers vaak de beste resultaten. Zonder dit soort zakenlieden komen we nooit uit de ons steeds meer aangeprate crisis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten