dramatische val vertrouwen midden/kleinbedrijf VS (NFIB)

Het vertrouwen van het Amerikaanse midden- en kleinbedrijf duikelde vorige maand met het grootste getal sinds er statistieken van worden bijgehouden. Het onderdeel optimisme staat op een niveau dat normaal samengaat met een ernstige recessie (niet de gemiddelde, maar een Juglarrecessie met een ISM van onder 40; n.b. dit sentiment zat er de laatste jaren af en toe flink naast). Niet Sandy is hier de oorzaak van, maar naar men zegt de ronduit hemeltergende overwinning van Obama die het midden- en kleinbedrijf in een rampzalige depressie gaat storten via hogere belastingen en onbetaalbare kosten voor Obamacare terwijl de hypotheekrente ineens op de tocht staat (ja, Nederland staat niet alleen)  waardoor midden- en kleinbedrijf straks niet meer kunnen lenen.
Werknemers kunnen loonstijgingen volgens de NFIB nu volstrekt op hun buik schrijven, dat is zo voor 2008 dat het Obama een zorg moet wezen.

Dalingen van de NFIB gaan samen met dalingen van de ISM. Vreemd genoeg wordt dat verzacht als men in de NFIB aangeeft dat men de lonen echt niet gaat verhogen zoals nu.

De beurs reageerde niet op het slechte nieuws, men is in een goede kerststemming en men dacht vandaag te horen dat het fiscaal klif echt opgelost wordt voor kerstmis. Als men er niet op 21 december uitkomt, dan probeert men het immers nog een keer op 24 december. En als dat niet lukt, dan toch. Jim Bianco vindt dat optimisme oliedom overigens. Men komt er niet uit tenzij de aandelenbeurs door de grond gaat. dat gebeurt nu nog niet, dus komt er geen grand deal.