Vrijdag was ik op het jaarlijkse seminar van Capital Economics. Ze zijn vaak aan de sombere kant en hun opperhoofd had zojuist een boek over de probelemen van Europa gepubliceerd (Roger Bootle: The trouble with €urope). Voorlopig is het maar één deel.
Hun boodschap is dat de economische groei nog een jaar of twee onder normaal zal liggen en dan daarna een beperkte inhaalrace zal komen richting het naar beneden bijgestelde normale groeipad (in vele landen hanteert men nu een lager percentage voor potentiële groei, maar het werkelijke groeipad ligt behoorlijk onder dat nieuwe potentiële pad).
Alles spant zo'n beetje samen om die lage groei te krijgen. De kredietcrisis is maar een van de symptomen, niet de doorslaggevende oorzaak.
Alle vier de sectoren in de economie laten zwakte zien. De hoofdoorzaak voor de lage groei ligt bij de te lage investeringen. Dat komt door regulering, onzekerheid, de beloningsstructuur voor het management (inkoop eigen aandelen is kansrijker dan investeren voor een hogere beurskoers) en de hoge cost of capital versus de rente op staatsleningen.
Dit verandert het komende jaar maar weinig.
De tweede reden is de lage vraag van de overheid, die na de stimulering in 2009 blut is, meer dan blut zelfs in vele landen.
De derde reden is een achterblijvende consumptie en de vierde is een tegenvallende groei van de wereldhandel. De afgelopen decennia groeide deze twee keer zo hard als het BNP, nu ongeveer even hard.
.De onevenwichtigheden in de lopende rekeningen zijn de laatste jaren verminderd. Het tekort van de VS is flink afgenomen, het overschot van China gehalveerd, Japan zit nu dicht bij nul en de OPEC-landen hebben nu minder grote overschotten (door lagere olie-import VS). De grote verandering zit in de Eurozone: de enorme tekorten van de europeriferie zijn omgeslagen in kleine overschotten, terwijl de overschotten van Duitsland en Nederland enorm groot zijn gebleven. Het overschot van de eurozone dat nog verder zal groeien, is de nieuwe onevenwichtigheid.
Capital Economics was positief over de VS en het VK, daar zul je relatief snel die inhaalrace richting nieuw potentieel groeipad krijgen (maar in de VS gaat de loonontwikkeling veel sneller en daarom zal de FED de rente veel meer gaan verhogen dan de Bank of England). In de Eurozone kan dat nog tien jaar duren en Japan is reddeloos verloren.
Ook over China was men zeer positief. Je krijgt daar een afzwakking van de economische groei in procenten, maar de absolute groei in Yuans (of dollars) neemt toe door de enorm gegroeide omvang van de Chinese economie (7% nu is meer dan 12% voor 2009).
Er was wat commentaar van de aanwezigen, dat men toch wel erg weinig zei over vergrijzing en dat Europa wel eens positief zou verrassen als hun olieprijsvoorspelling van $85, een zwakkere euro, magic Mario uitkomt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten