van fiscaal klif naar Valentine Massacre

 

Men vindt dat het begrotingsravijn is afgewend, maar republikeinen denken daar heel anders over. Het tax cliff is redelijk afgewend, maar nu is het spending cliff over.
Bij het tax cliff waren de democraten in het voordeel: als ze niets deden gebeurde iets waar republikeinen absoluut niet konden leven en dus concessies moeten doen. Nu zijn de republikeinen in het voordeel bij het spending cliff: als de automatische piloot van bezuinigen inwerking treedt is dat vooral een ramp voor democraten. Men blijft dus wel even bakkeleien met rond valentijnsdag de deadline van het debt ceiling.

Het lijkt alsof bijna alle belastingverhogingen zijn afgewend, maar toch is er nog een schade van ongeveer 2% van het BNP die door minder sparen ongeveer 1% groei gaat kosten. De tabel hierboven uit de WSJ geeft dat ongeveer aan in een artikel met als kop dat 77% van de gezinnen te maken krijgen met belastingverhogingen. Obamacare leidt ot een variabele extra belasting van 0,9% of meer voor de meeste mensen. Dividendbelasting en capital gains tax gaan omhoog etc etc.

Het compromis is net na de deadline bereikt. In feite ging op 1 januari de belasting fors omhoog en heeft men dus voor een belastingverlaging gestemd op 1 januari. Hiervoor was de vrijgevigheid van Biden nodig. De woordevoerder van de republikeinse senatoren kon het (alweer) niet eens worden met Reid. deze wilde niet nog meer water bij de wijn doen op zeker moment. net als bij het debt ceiling drama werd weer de hulp van Biden ingeropen die uiteraard ook deze keer weer tot meer concessie bereid was dan Reid. Biden ging deze keer zo ver dat in de senaat zelfs demeocraten tegen stemden. Toch was dit een meesterzet, want het republikeinse congres kon na 89-8 in de senaat niet nog extra concessies losweken.
Boehner heeft zich overigens weer als prutser bewezen door de hulp aan New Jersey voor hulp vanwege sandy veregten op de agenda van het congres te zetten.