Waarom is de euro toch zo sterk tegenwoordig. Mijn collega Jitzes Noorman presenteerde het bovenstaand plaatje: het economisch nieuws komt in de Eurozone veel en veel beter binnen dan verwacht (want er werd een nooit meer eindigende recessie verwacht). Er is het afgelopen jaar een sterk verband tussen de euro in dollars en de mate waarin de economische cijfers in Europa mee dan wel tegenvallen.
In de VS was de economische groei het afgelopen jaar ongeveer als verwacht, maar in Europa liep een en ander toch heel anders dan gedacht. Het viel aanvankelijk enorm tegen maar de laatste tijd zijn de cijfers van vooral Duitsland dapper aan het verbeteren. Draghi belooft met de hand op het hart niets te doen en dat steunt de euro, omdat niemand OMT aanvraagt (misschien Ierland en Portugal wel, maar de Spanjaarden vertikken het). Men gaat zelfs wat LTRO geld terugbetalen aan de ECB, dus relatief loopt de VS nu uit qua monetaire stimulering.
Op wat langere termijn is het verband niet zo sterk tussen economische verrassingen in Europa en de euro. Ook als je de verrassingen in de VS erbij sleept wordt het verband niet beter. Je krijgt fractioneel een beetje extra inzicht als je naar de CESI van China kijkt, die leidt een beetje, maar niet sterk.
Op korte termijn zou het eerste plaatje nog even kunnen opgaan. Er is enige mean reversion in het neiuws, dus nu het allemaal zo is meegevallen in Europa (al zie ik die torenhoge groei nuniet direct om me hen), hoort het straks weer tegen te vallen of minder mee te vallen en hoort de euro weer wat af te zwakken. Maar als een en ander in de VS nog meer tegenvalt door enorme bezuinigingen op de amerikaanse overheidsuitgaven bijvoorbeeld, dan zou de euro sterk kunnen blijven, dan zijn immers de Aziaten wat meer in hun nopjes.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten