Er is een vrij goed verband tussen het rendement op eigen vermogen en hoe veel keer men de boekwaarde wil betalen. Bij hoge rendementen op eigen vermogen (ROE) heb je meer voor een aandeel over, aannemend dat men de ingehouden winsten rendabel tegen dat hoge rendement kunt herinvesteren.
Het plaatje van JP Morgan, de kaart voor hoe aantrekkelijk de diverse landen zijn, geeft aan dat veel landen goedkoop zijn. De beurs zou eigenlijk meer mee moeten nemen dat de winstmarges zo hoog zijn en de factor arbeid voorlopig die winsten niet erg kan uitknijpen (en de overheid ook niet door de angst voor globalisering). Er is gewoon geen vertrouwen meer dat die winstmarges kunnen worden vastgehouden door alle zorgen over Griekenland en mislukkende Grand Bargains.
Enkele landen zijn wel heel erg goedkoop volgens de kaart: Zuid Europa (PIIGS zijn is niet goed voor de waardering van je beurs), Rusland (maar meneer Poetin heeft aan Shell en de rest van de wereld wel voldoende duidelijk gemaakt dat een behoorlijke risicopremie op zijn plaats is), Hongarije (bijna net zo veel schulden als Griekenland) en dan een rij landen die minder controversieel is:
Korea, China, Brazilië, Turkije en Polen.
Rechtsboven zijn de drie favorieten voor de lange termijn: Peru, Indonesië en Marokko. Dit zijn landen met een hoge economische groei die recentelijk een stap de goede richting in hebben gedaan qua fase van ontwikkeling (maar er nog lang niet zijn). Goedkoop zijn ze niet (misschien Peru wel, maar daar loop je het risico van dalende koper- en zilverprijzen), maar ze hebben wel de toekomst als de politiek het daar niet verknalt (zoals we zo vaak gezien hebben in het verleden).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten