26 juni 2022

van angst voor inflatie naar angst voor recessie

 En ineens is iedereen het eens: er komt een recessie aan in de VS en Europa etc. Misschien niet onmiddellijk, maar toch wel binnen een jaar.  En bij die recessieangst horen lagere inflatieverwachtingen. Minder vraag en lagere rondstoffenprijzen. Sommige handelaren in grondstoffen zijn boos op de markt: ze kunnen haast geen aanbod bij elkaar schrapen en toch vallen de prijzen. Want de vraag stort in. eerst was men nog wanhopig bezig de voorraden op te bouwen en ineens wil men er van af. Dus lagere olieprijzen en graanprijzen. Dr. Copper signaleert het ook: de economische groei zwakt fors af.

Het is (even?) gedaan met de sterke huizenmarkt in o.a. de VS. Het aanbod neemt sterk toe en de vraag vermindert. De hypotheekrente is zorgwekkend hoog geworden en er zijn veel nieuwe huizen in aanbouw. 


Powell begon zijn testimony voor senaat en congres met het verhaal dat de economie zo sterk was, de arbeidsmarkt althans. Maar even later gaf hij toe dat een soft landing erg moeilijk was voor de economie en dat men rekening moest houden met een recessie

Ondertussen vliegen allerlei indicatoren olaag zoals PMI's en ISM. De rentecurve was al langer aan het wijzen op onheil. Het consumentenvertrouwen staat record laag, lager dan bij corona of de financiële crisis van 2008/9. De consument is radeloos bij zo veel daling van het reële inkomen. De overhiedsuitgaven vallen van een klif, dit heeft enorme negatieve invloed op reële economische groei.

Winstverwachtingen moeten terug, zo'n 10-15% lees ik (minder voor de dure aandelen met hoge marktkapitalisatie, dus schade hoeft hierdoor niet zo groot te zijn).

Iedereen zo ongeveer roept dat je moet verkopen, omdat er een recessie aankomt en daar hoort een daling van de koersen bij van 25 tot 40%. Die 25 krijg je bij een niet al te erge recessie zonder vreselijke nieuwe schokken. 40% krijg je als de investeringen  ineen zijgen en er nieuwe vreselijke schokken komen. Die 40% is daarom onzeker en we hebben al 25% achter de rug. Er zijn veel neiuwe investeringen nodig voor oplossing aanbodschokken, robotisering en energie (zowel fossiel als alternatief) 

De afgelopen week gaf de beurs aan blij te zijn met het verhangen van de bordjes: als de inflatie daalt, zal de recessie niet zo erg zijn en kunnen de waarderingen omhoog. Het gaat immers voor om de winst over twee, drie jaar en minder die over een jaar als de rente niet verder verhoogd wordt. 

Ondertussen is China bezig met een kolossaal steunpakket dat de groei och op 5-5,5% moet brengen. Buitenlandse economen houden dat voor onmogelijk maar met meer stimulering dan gedacht en een beetje oppoetsen van de cijfers is 5%+ wel degelijk mogelijk. En dat gaat de wereldeconomie helpen, samen met toch maar wat stimuleren door westerse overheden en politici als Warren die de FED fllink onder druk zetten en de schuld krijgen van de komende recessie. Powell gaat natuurlijk buigen voor de politici en de markt die rap renteverhogingen in 2023 aan het uitprijzen is, 

19 juni 2022

Even bijkomen van de schrik

Het is tot nog toe een slecht beleggingsjaar met uitzondering van de nodige grondstoffen. Maar zelfs daar zie je barstjes: het wil maar niet met de edelmetalen, de vaart is uit de nodige grondstoffenprijzen. En dan gingen de oliemaatschappijen ineens ook wat achteruit afgelopen vrijdag. Dat zou een voorbode kunnen zijn van flink lagere olieprijzen (meer op basis van afzwakkende economische groei en geldhonger OPEC dan op basis van één slechte beursdag natuurlijk). Poetin is uit op hogere prijzen voor olie, gas en granen. Hij weet dat je dan het aanbod moet beperken. Hoe minder je levert, hoe meer inkomen je genereert. Hij wordt geholpen door tegenvallende oogsten in grote delen van de wereld en door te lage investeringen in olie, gas, raffinaderijen. Met zijn ragfijn spel financieren we de oorlog van Poetin in Oekraïne, op deze wijze kan hij het nog jaren volhouden (een gevaarlijke voorspelling overigens).

De dalingen op de markt voor staatsleningen zijn ongekend, by crypto is een en ander niet veel beter (al waren daar de nodige keren veel grotere dalingen). Sinds de start van het beursjaar was in de VS alleen 1932 nog slechter voor aandelen.

Iedereen praat over recessie, maar het is nog geen consensus. Wel erg veel leading indicators wijzen op flink afzwakkende groei of recessie. Niet allen de financiële overigens. De ISM lijkt naar onder 43 te gaan. Phillyfed new orders over 6 maanden geven dat bijvoorbeeld aan. Retail sales een drama in reële termen. De huizenmarkt is ineens niet meer hot. 

Totale paniek bij centrale banken die opgejut worden om steeds grotere renteverhogingen te gaan doen. Je schrikt je rot van Knot. 

Financial conditions zijn enorm strenger, slechter geworden en dat garandeert groeiafzwakking in de komende 9 maanden. En dat terwijl de groei maar 0 was tot nog toe in de VS en ver benden trend in China.

CEO's zijn buitengewoon voorzichtig volgens hun meest bekende poll. Voorraden te hoog. 

Het lijkt wel 1937, toen overdadige stimulering tot te hoge inflatie leidde en die met veel economisch leed werd getorpedeerd door de FED. Pas in 1942 betere tijden voor aandelen.

Koersen zijn nu ongeveer even veel omlaag als gemiddeld gebeurt bij een recessie. Voor duidelijk mer daling moet er nieuw slecht nieuws komen, niet lleen dat de centrale banken de rentes gaan verhogen. Het moet zijn dat de rente nog meer verhoogd wordt dan nu verwacht (vrijwel kansloos na september denk ik gezien het economische plaatje). Of Poetin en Xi laten heel andere poepies ruiken dan wat ze tot nu gedaan hebben (kleine kernbommetjes, inpikken Taiwan, OPEC dwingen tot minder productie, grote misoogsten etc.)

Maar niet alle ziet er zo slecht uit. Ik volg Scott Grannis dan maar, die goed voorspelde dat de inflatie uit de hand zou lopen. Dat deed hij met geldgroei. Dat is tegenwoordig een verguisd middel om inflatie te voorspellen, maar echt, het werkt als de geldgroei maar voldoende uit e hand is gelopen. Na 2020 was de erste keer in decennia dat dit gebeurde. Het structurele ongeveer 6% groei M2 werd verlaten. Maar door extreme onzekerheid was de vraag naar geld enorm. Iedereen wilde extra cash hebben. Dat zaaide de voedingsbodem voor hogere inflatie een jaar later, toen de onzekerheid begon af te nemen. De hoeveelheid geld is nog steeds heel groot en de afnemende extreme behoefte aan extra cash helpt de economische groei nog steeds. Ondertussen is de geldgroei in de VS zo ongeveer stil gevallen (samen met de enorme val van het begrotingstekort) en lijkt de VS eind 2023 weer structureel op het oude groeipad voor M2 te zitten. Vrije reserves van banken zijn nog steeds overdadig en met hogere rente bieden door FED op die vrije reserves verkrapt de FED flink zonder dat banken in problemen hoeven te komen en door kunnen gaan met het verstrekken van gezonde kredieten. Het bedrijfsleven kan doorgaan met meer investeren om de aanbodproblemen te verminderen.  De FED heeft de inflatie echt nog onder controle (afgezien van nieuwe schokken als oorlog, explosieve loonstijgingen).

De winstgroeiverwachtingen lopen (ook tot mijn verbazing) nog steeds op. Dat is al sinds corona het geval, die verbazing. De hoge inflatie helpt veel bedrijven. Die winstverwachtingen gaan waarschijnlijk wel een deuk krijgen, maar dat hoeft niet zo heel erg te worden en niet zo langdurig.

12 juni 2022

somberheid alom

Dalende beurzen op wegzakkend vertrouwen vanwege vooral hoge inflatie. De komende week met grote optie-expiraties is aak de slechtste week van de maand. 

De inflatiecijfers van de VS waren slecht en voorlopige tellingen wijzen op nog hogere inflatie over juni. In Australië zetten ze kroppen ijsbergsla op de foto met prijskaartjes van $12 tot $20 (hoogste was $24 Christmas Island). Sla  was overigens een van de weinige dingen die goedkoper werden afgelopen maand in de VS

Het consumentenvertrouwen van de VS staat ongelooflijk laag, lager dan in de financiële crisis van 2008 en corona 2020. Volgens het tot vorig jaar sterke verband tussen koerswinstverhouding en vertrouwen zouden de koersen nog heel veel lager moeten staan. President Biden is buitengewoon impopulair, nog veel erger dan Trump. Een deel van het lage vertrouwen is toe te schrijven aan verzet tegen Biden, maar het is toch vooral de hoge benzineprijs en de gedaalde koopkracht. 

De logica wijst nog steeds op lagere inflatie, want de voorraden van de retail sector zijn veel te hoog en de OPEC gaat echt wel meer olie produceren, vooral nu Saoedi-Arabië weer in genade is aangenomen door de VS en weer door mag gaan met onfrisse politiek. Zelfs Iran mag gerust stiekem meer olie verkopen.

5 juni 2022

QT en de consensus van rally in bear market en lagere groei

 QT, Quantitative Tightening is begonnen. Dat maakt het moeilijk om hogre waarderingen te krijgen. Maar het kan, als men eerder een eind ziet aan de komende renteverhogingen en QT dan de markt ziet. 

Ondertussen moeten we leven met veel te hoge inflatie die een recessie aan het forceren is. De concensus van de verwachte groeit daalt al tijden voortvarend, maar is nog steeds te hoog (minstens 1%). Een recessie in de VS is nog steeds lang niet zeker. De arbeidsmarkt is erg sterk, al wijzen steeds meer voortekenen op afzwakking.

Inflatie daalt nog steeds niet, ik ben daar verbaasd over. Het azal dadelijk toch wel gaan gebeuren, want men gaat meer olie produceren en de voorraden van de retail zijn veel te enthousiast aangevuld, uit angst voor aanbodschokken. Die moeten hun spulletjes kwijt en dat moet met de nodige korting. Lagere groei en hogere rente, dat is de vastgoedmarkt aan het afkoelen.

Winstverwachtingen zullen eveneens afkoelen, alhoewel gemiddeld geen drama wordt verwacht.

Monetair beleid zit vaak niet voldoende in de consensus van de markt en dat maakt pessimistisch. Een lichtpunt is dat zo veel goeroes na de huidige zwakke rally een nieuewe flinke daling zien. Dat is een beetje te veel concensiuus en moet dan toch reeds flink verdisconteerd zijn. Het zou goed kunnen dat de beurzen nog een tijdje zijwaarts gaan per saldo en dat ergens na september men weer positiever wort, omdat de FED wil gaan pauzeren op de dan waarschijnlijk zichtbare afzwakking van groei en inflatie.