30 april 2015

Japans sprongetje in Duitse rente

Volgt de Duitse rente die van Japan na een tijdje QQE?
Na een tijdje QQE (echt van het soort shock and awe, net als de ECB dit jaar deed) met forse daling van de rente ging in Japan ineens de rente flink omhoog. Er was geen duidelijke reden voor anders dan dat men ineens vond dat men overmatig had gereageerd op QQE en er nog genoeg Japanse staatsleningen waren om in de toekomst te kopen (elk jaar moet men ongeveer de helft van het BNP herfinancieren door de korte looptijden van de Japanse staatsleningen)
(oud plaatje van Edwards SocGen)

Na dat hupje ging de Japanse rente met die van de rest van de wereld overigens weer  omlaag.


Atlanta FED had het juist: 0,2% groei in het eerste kwartaal. FED ziet een en ander aan en doet niets

De Atlanta FED houdt bij wat de economische surveys betekenen voor economische groei https://www.frbatlanta.org/cqer/researchcq/gdpnow.cfm.
Veel beter dan de consensus deze keer.

De FED had niets toe te voegen aan de verklaringen van de vorige vergadering. Ja, de economische groei is afgezwakt, maar dat is tijdelijk. Inflatie is laag door de olieprijs en importprijzen door de sterke dollar (nu toegevoegd). Het is nu duidelijk dat de FED niet genoeg betere data in juni heeft om dan de rente te verhogen. Men slaat de deur niet dicht voor renteverhogingen dit jaar. Niemand stemde tegen.

29 april 2015

“En Alice, heb je al zes onmogelijke dingen voor je ontbijt verzonnen”, vroeg de koningin in Wonderland? “

Ja zeker, zei Alice…
1.     Negatieve rentes voor de lange termijn, want dan houd je je geld aan onder de matras (Zwitserland en Duitsland)
2.     Stijgende prijzen bij toenemende productie en afnemende vraag, want dat kan niet volgens de wet van vraag en aanbod (olie: meer productie Saoedi-Arabië en tegenvallende groei in China, Japan en de VS)
3.     Steeds meer mensen die ernaar verlangen zo’n goed stagscenario te krijgen als Japan na 1990 (dat was veel beter dan wat Europa zag na 2008)
4.     Een dalende groei van de consumptie door de lagere olieprijs
5.     Een record high voor de Nasdaq na het barsten van de bubbel
6.     Overstromingen in het droogste gebied ter wereld, de Atacama woestijn, waar in geen zeventig jaar een druppel regen is gevallen

Maar Alice, dat is dit jaar allemaal mogelijk gebleken”, zei de koningin.
Je moet beter proberen.
Een stijgende rente in Duitsland, probeerde ze. Nee. Bill Gross (de Duitse rente is ‘the short of the century‘ heeft niet altijd ongelijk (anders zou hij geen miljardair zijn) en als zelfs Gundlach een short overweegt tegen de Duitse rente, dan is het zo maar mogelijk dat de Duitse rente stijgt. Het gaat helemaal niet zo slecht in Duitsland.

“Je moet denken aan echt onmogelijke dingen als een stijgende rente die zorgt voor stijgende obligatiekoersen, geen aardbevingen meer in Groningen, Ajax dat de wereldcup wint of een Griekse overheid die zijn schuld terugbetaalt (uit hogere belastingopbrengsten van de rijken), 3% potentiële economische groei in de VS (zoals de wet van Okun belooft), bankiers die nooit meer een grote bonus willen graaien”.

Bernanke over taylor rule: aanpassing Yellen en 2% reële rente misschien te hoog

Bernanke bediscussieert de Taylor rule http://www.brookings.edu/blogs/ben-bernanke/posts/2015/04/28-taylor-rule-monetary-policy.
Hij bewerkt die en krijgt dan het bovenstaand plaatje. De aanpassingen zijn naar wat Yellen vindt: inflatie moet je meten met de PCE, de deflator van de consumptie en niet met de deflator van de economie en je moet zwaarder tillen aan de output gap (=werkloosheid boven normaal niveau (NAIRU).
Taylor stelde datde rente van de FED 2% moest zijn met aanpassingn voor een inflatie die afweek van het doel (met gewicht 0,5) en met de output gap (die kreeg ook een coëfficiënt van 0,5).
Yellen zei dat die laatste coëfficiënt ongeveer 1 moet zijn. Aldus aanpassend krijg je volgens Bernanke bovenstaand plaatje. Dat wijkt overigens niet erg af van plaatjes die ik al eerder publiceerde zoals
Duidelijk is dat de FED nu de rente zou kunnen verhogen.
Bernanke maakt het Yellen niet al te lastig door te stellen dat de 2% reële rente van de Taylor rule (als output gap dicht is, dat is nu nog niet helemaal het geval) misschien te hoog is. Dan hoeft de FED de rente dit jaar nog niet te verhogen. Als de FED naar de pijpen van de markt blijft dansen, dan verhoogt men de rente niet. Maar het kan nu wel.

NB 1
Bernanke loopt om het probleem van de invloed van Quantitative Easing en de FED rente heen. Elke $500-600 miljard uitbreiding van de balans van de FED voelt aan als een 0,25% lagere rente, zo hebben diverse gouverneurs van de FED geroepen. D.w.z. de gevoelsrente zit erg veel lager (circa 2%) dan de Taylor rule nu aangeeft.

NB 2
De analyse van Bernanke geeft aan dat de FED rente veel gevoeliger is geworden dan de Taylor rule aangeeft. Men reageert dubbel zo hard op de output gap en de normale reële rente van 2% is aan het schuiven, ligt niet meer vast op 2%.
QE heeft de reële rente verlaagd. Ook voor de langere looptijden, want QE bouw je niet in korte tijd af. Stoppen met toevoegen aan QE kostte al meer dan een jaar. QE heeft de lange reële rente verlaagd en daarmee het geloof in reële groei. Daarom investeert het bedrijfsleven minder en koopt men te veel eigen aandelen in. Afbouw van de balans van de FED is dus dringend nodig, maar dat kan niet, omdat je dan de beurzen laat instorten en als dat niet gebeurt de hogere rente de FED gaat opzadelen met verliezen op QE. Richard Koo (van de balansrecessie) denkt dat QE wel afgebouwd wordt en dat dit over enige jaren zal leiden tot een hogere lange rente dan zonder QE het geval zou zijn geweest.

Een en ander laat zien dat de FED rente veel volatieler kan worden dan je zou denken en dat er wel degelijk iets moet gebeuren met QE.

27 april 2015

samenvatting financieel economisch nieuws van de afgelopen week

Aarzelend werden re nieuwe all time highs gezet voor de S&P en na 15 eindelijk ook voor de Nasdaq. Dit kwam vooral als vorige week al gesuggereerd door meevallende winstcijfers in de VS. De winsten versloegen iets vaker dan normaal de verlaagde consensusschattingen, de omzetten vielen iets tegen en de schade van de sterke dollar was niet erger dan verwacht.

We raken niet erg meer van de kook van Griekenland, ze krijgen gewoon een dictaat van de andere eurolanden als ze geen geloofwaardige maatregelen nemen. Tot juni kan men kennelijk nog betalen.

Het economisch nieuws valt nog steeds iets tegen in de VS, al is er wel herstel te zien vanaf maart, wijzend op ongeveer 2,5% groei.  in het tweede kwartaal. Initial claims voor werkloosheid bleven net onder 300.000. Huizenverkopen vielen iets tegen, maar hypotheekaanvragen voor een huis te kopen zat opnieuw in de lift. Orders voor duurzame goederen viel tegen. Een en ander wijst op lage groei industriële productie en niet te uitbundige detailhandelsverkopen.

In Duitsland steeg de IFO netjes, vooral door de beoordeling van de huidige situatie, die voor de toekomst nam miniem af. Een en ander wijst op doorgaande goede groei in Duitsland (iets boven de consensus). Dit zorgde voor enige rentestijging (samen met verhalen dat de Chinese centrale bank zijn valutareserves iets afbouwt om de economie te stimuleren via o.a. kapitaalinjecties in banken).

De flash PMI's waren wereldwijd iets tegenvallend. Ook in China, Japan, onder de 50 daar zelfs. Daardoor gaat het nog niet goed met de prijzen voor metalen. De olieprijs doet het beter, opgedreven dor enorme vraag van o.a. hedgefunds. De vraagverwachtingen voor olie verbeteren, hetgeen op betere groei in de wereld wijd. Dat ligt vooral aan Europa/Japan, niet aan China.


26 april 2015

goed financieel economisch nieuws van de afgelopen week

De markten hebben positief gereageerd op de winstcijfers. Deze waren iets beter dan verwacht en in de VS was de ravage van de sterke dollar en lagere olieprijs iets minder dan gedacht. Wel waren de omzetten wat lager, maar gezien de lage economische groei ook weer niet zo verwonderlijk.
De Nasdaq zette na 15 jaar eindelijk weer een all time high en de S&P volgde met nipt weer een nieuw high. Dat is gunstig volgens de chartisten. De S&P kan zich dan ontrukken aan het horizontale verloop sinds de FED geen nieuwe leningen meer inslaat in het kader van QE.

De aanwijzingen dat de groei in Duitsland in het eerste kwartaal hoog was, zo’n 0,5 tot 0,8% (niet geannualiseerd) nemen toe. De IFO was mooi, vooral voor de huidige situatie. De 10-jaars rente van Duitsland kon hierop verdubbelen. In Spanje groeit de werkgelegenheid nu een forse 500.000 (op jaarbasis).
In de VS geven de high frequency cijfers aan dat de groei weer aantrekt, maar niet erg sterk (initial claims werkloosheid laag, d.w.z. doorgaande groei werkgelegenheid, meer hypotheekaanvragen om een huis te kopen, etc.). Dat houdt de FED royaal.
Ik blogde al dat Rogoff met goede argumenten vindt dat de groei beter zal zijn dan Secular Stagnation.

Er zijn aanwijzingen dat de economische groei wat te zuinig gemeten wordt in de VS (bijvoorbeeld de bijdrage van de smartphone). De reële loongroei zou je moeten meten met de PCE, de inflatie-index waar de FED naar kijkt, en niet de gewone CPI, consumptieprijsindex. Dan zie je een betere reële groei dan de reeks aan huilverhalen.



Verder nog een plaatje dat je bij de huidige waarderingen van de beurs nog altijd een positieve opbrengst had in het jaar erna.http://uk.businessinsider.com/pe-ratio-frequency-and-12m-returns-2015-4

En de Amerikaanse politiek lijkt ineens in staat tot positieve ontwikkelingen: goedkeuring van het Trans Pacific Partnership, waardoor de wereldhandel kan groeien.


Toenemende minderopbrengst en seculiere stijging van aandelen en rente

Er was een verhaal http://www.ritholtz.com/blog/2015/04/nasdaq-bubble-stole-from-future-returns/ dat aangaf hoe hoge opbrengsten van aandelen en obligaties (maar ook andere beleggingen) het rendement langzaam wegeten van de navolgende jaren. De enorme opbrengsten van aandelen eind jaren negentig zorgden voor negatieve opbrengsten in de jaren daarna. De waardering was extreem hoog geworden en dan is een langdurige aanpassing nodig. In die aanpassingsperiode zijn de rendementen gemiddeld tegenvallend. Hoe meer de overwaardering toeneemt, des te minder wordt opbrengst: ofwel toenemende minderopbrengst.
Pas in 2009 kwamen er weer tijden van mooie opbrengsten voor aandelen.
 Is dat seculier? 
Seculier is een lange periode van goede dan wel slechte opbrengsten. De periode 1929-1942 en 1965-1982 worden gezien als seculier slecht, terwijl 1949-1965 en 1982-2000 wordt gezien als seculier goed. De vraag is of we sinds 2009 in een seculier goede tijd voor aandelen zitten. Mijn visie is dat de koek omstreeks 2018 op is en er dan iets aan komt à la 1965-1982 maar dan met minder inflatie (hoop ik).


Om een seculiere stijging van aandelen te krijgen moeten aandelen èn goedkoop zijn èn de winstgroei (per aandeel) moet meevallen. Dat was van 2009 tot 2014 het geval in de VS, maar nu worden beide problematisch. 
De waardering is niet meer zo laag dat een en ander veel duurder kan worden. Het kan nog wel, als men dividendrendementen vergelijkt met de zeer lage rente. Maar de rente kan normaal gesproken niet veel meer omlaag. 
Er is ook een probleem op komst met de (reële) winsten. De hogere waarderingen leiden tot veel minder automatische winststijging per aandeel bij inkoop eigen aandelen. De winstmarges hebben ongeveer hun top bereikt, de inhaal vanuit de kredietcrisis is in de VS achter de rug (in Europa hebben we nog wat te gaan). 

Belangrijker is het verhaal voor de langere termijn: de loonstijging gaat met flinke kans op niet al te lange termijn (2018?) niet meer achterblijven bij de winststijging. Men neemt het straks niet meer dat alle welvaartsstijging naar de hoge inkomens en de bedrijfswinst gaat.  Wel de banken redden, maar niet meedelen in het economisch herstel, in dat universum willen we niet meer leven (vrij naar snotneus Jesse van Klaveren). In de VS lees je steeds meer over stijging van de minimumlonen. Die gaat daar optreden. Overigens verdient maar een paar procent van de werkzame bevolking het minimumloon in de VS, dus al te veel algemene loonstijging hoeft een en ander niet op te leveren, maar het geeft wel aan dat de tijdgeest aan het veranderen is. Men is nog ver weg van ‘winst is vies’, men is nog bezig met ‘schuld is vies’, maar langzaam komt het nivelleringsfeestje eraan en dat betekent minder reële winststijging en dat op een moment dat de waarderingen van aandelen hoog zijn en de rente dan waarschijnlijk in de lift moet zitten. De economische groei kan dan beter zijn dan nu het geval is, maar de aandelenkoersen hebben daar niets aan. Loonstijging is inflatoir en vroeger kon de rente daar op stijgen. Die tijd kan terugkomen. 

Rogoff: this time is different is voorbij en daarom gelooft hij niet in secular stagnation

Rogoff: This Time Is Not Different (That’s a Good Thing)
Rogoff ( de schrijver van het boek this time is different samen met de reinharts) had een onverwacht optimistisch verhaal over de komende jaren. 
This time is different maakte plausibel dat we een economische cyclus zouden krijgen die zou tegenvallen, zwakker dan een normaal economisch herstel zou zijn.
Dat is nu inderdaad gebeurd en nu ziet men eindelijk ook dat de groei langdurig tegenvallend laag is geweest. Maar nu gaat men ineens vertellen dat dit eeuwig zo zal blijven. 
Dat is voor de tweede keer een verkeerde uitleg van de cyclus. 

De zwakke groei is gekomen door de financiële crisis. Men had te veel schulden en alles was ineens minder waard. Dat vraagt de nodige tijd van herstel. Die hebben we in de VS nu ongeveer achter de rug. De asset economy is hersteld. Schulden kunnen nu zelfs weer beperkt opgebouwd worden. banken zijn flink aangesterkt. 
De hoofdreden waarom de groei zo zwak was, is weg. Nu kan er weer meer groei komen. er is voldoende technologische vooruitgang. De verhalen dat de innovaties op zijn, zijn onzin.
Ja, de groei van de beroepsbevolking is zwakker, de toename van de arbeidsparticipatie van vrouwen is achter de rug. Dat is niet genoeg om per hoofd  een heel zwakke groei te krijgen.

Hij stelt: The secular stagnation view does not capture the heart attack the global economy experienced; slow-moving demographics do not explain sharp housing price bubbles and collapses.”
“Economic globalisation, communication and computing trends all suggest an environment highly conducive to continuing rapid innovation and implementation, not a slowdown. Indeed, I personally am far more worried that technological progress will outstrip our ability to socially and politically adapt to it, rather than being worried that innovation is stagnating,”

Rogoff gelooft daarom niet dat de natuurlijke rente nu extreem laag hoort te zijn [zoals bijvoorbeeld Bernanke beweert en zichtbaar is in extreem lage lange rentes].

Plaatjes van de Taylor rule geven aan dat de tijden nu beter zijn in de VS dan we in de afgelopen jaren zagen (hieronder http://www.thinkadvisor.com/2015/04/23/prospect-of-fed-rate-hike-and-its-effect-on-asian)
Ik denk dat Rogoff een sterk punt heeft met het vreemd te vinden dat de Secular Stagnation theorie pas opkomt als deze voorbij is. De term is overigens van Hansen uit 1938. Toen was de grote depressie bijna voorbij. Na enige jaren kwam de grootste economische groeiperiode die we ooit gezien hadden. 

23 april 2015

VBA risicostandaarden 2015: optimistisch laag

Bovenstaande tabel is uit het VBA rapport risicostandaarden 2015

Staatsleningen AAA-AA 3 tot 5% standaarddeviatie?
Misschien nog zo lang de ECB ze op volle kracht blijft inkopen, maar daarna moet je toch aan heel andere cijfers denken. De standaarddeviatie van de rente is de afgelopen een, twee decennia 1,3% geweest. Op basis van kwartaalcijfers van de laatste vijf jaar kun je 0,7% noteren.
De modified duration van een tienjaar staatslening was vroeger iets van 6 à 7. Nu bij een coupon en rente van 0 is deze tien. Dat doortrekkend naar de standaarddeviatie kom je uit op 7% of zelfs 13% voor tienjaarsleningen. Voor de hele markt kun je iets lager gaan zitten en oude leningen hebben heel ouderwets nog een coupon die de duratie vermindert. Maar voor een horizon van 5 tot tien jaar zou ik uitgaan van minstens 7%. (nu werpt u natuurlijk tegen dat de rente haast niet meer 0,7% kan dalen van de huidige niveaus en dat daarom de standaarddeviatie lager moet zijn. Het risico is asymmetrisch, maar de fluctuaties zijn minder dan 7%, omdat de rente haast niet kan dalen. Dat maakt de zaak alleen maar erger.)

Credits.Dat lijkt redelijk, maar ze zijn risicovol bij de komende recessie over enige jaren. De huidige defaults zijn extreem laag. Dat hoeft niet ineens meer te stijgen dan historisch gemiddeld.

Aandelen. 12 tot 17% is genoeg in het QE-tijdperk. Maar door de opgeklopte waarderingen kun je verwachten dat bij de volgende recessie de koersen geen 20-25% gaan dalen maar 40-45%. D.w.z. prudent zou een standaarddeviatie van 20% zijn of meer.


Beursgenoteerd vastgoed. Dat was in het verleen veel volatieler dan gewone aandelen. Maar de laatste tijd zijn vooral fondsen als Simon Property Group en Unibail Rodamco heel groot geworden vergeleken met de ontwikkelaars. Je berekent nu een bèta van ongeveer 0,75 uit voor beursgenoteerd onroerend goed volgens benchmarks die de ontwikkelaars wat benadelen. Minder volatiel dan aandelen wereld zou ik nu verwachten tenzij je en benchmark kiest die de ontwikkelaars een extra hoog gewicht geeft.

de rentebubbel zet nieuwe regels voor pensioenfondsen onder druk

De rente is zo laag geworden dat het eigenlijk iedereen duidelijk is dat je enorme verliezen gaat lijden op lange obligaties in de komende jaren.
Bill Gros noemt het the short of the century
Jean Frijns noemt het beleggen in obligaties met een negatieve rente iets dat zo erg indruist tegen het prudent person principle dat pensioenfondsen zo snel mogelijk bevrijd moeten worden van het juk dat ze dwingt om idioot zwaar te beleggen in langlopende leningen en/of lange swaps.
Martine Hafkamp heeft voor normale rijke mensen de prudent portfolio afgeschaft omdat staatsleningen niet meer veilig zijn bij een rente van 0 of lager.Een mens die niet gestoord is belegt niet meer in lange staatsleningen.
Toch staan de pensioenfondsen bol van die beleggingen die een normaal denkende particulier met geen polsstok wil aanraken.
De rente daalt al meer dan dertig jaar, nul is geen ondergrens gebleken, de ECB kan de rente de komende vijf jaar niet verhogen, de FED wordt overduidelijk steeds meer gedwongen de rente niet of nauwelijks te verhogen op straffe van een zwakke groei door de dan veel te sterke dollar.
Die zeer lage rente forceert deflatie en steeds lagere potentiële groei. Het forceert lage volatiliteit tot de ontploffing.
Het lijkt op de steeds groter wordende maatregelen om bosbranden te voorkomen in zeer droge gebieden. Dat gaat tijden goed tot er de grootste bosbranden van de eeuw ontstaan.
Ik ben verhalen aan het verzamelen die QE als zeer gevaarlijk zien voor economische groei en financiële stabiliteit. Die waren er altijd al, maar de laatste tijd kan ik elke dag diverse nieuwe verhalen melden met steeds een andere invalshoek. (gisteren Volcker http://blogs.wsj.com/economics/2015/04/20/chatty-former-chairs-turn-up-fed-policy-noise/
 ) Dat is bijzonder. Het kan niet uitblijven dat centrale banken financiële stabiliteit de voorrang moeten geven, de verzekeraars en pensioenfondsen van de ondergang moeten redden. Maar morgen zien ze nog niet het licht.

N.B. Velen zeggen dat de markt altijd gelijk heeft. Die lage rente is er niet voor niets. Dat is zo, maar het kan ook iets zijn dat alleen maar voor de korte termijn juist is. Denk aan de uitgaven van Griekenland precies een jaar gelden. Griekenland werd alom gefeliciteerd dat ze weer geld konden aftappen uit de obligatiemarkt. De emissie was acht keer overtekend. men preess zich gelukkig dat ze een Griekse obligatie met hoge rente konden bemachtigen. Op het ogenblik is men wat minder blij met Griekse obligaties en denkt men toch anders dan een jaar geleden over Griekse obligaties. Dat kan in mindere mate ook met andere obligaties gebeuren. Het risico lijkt totaal asymmetrisch. Geen daling onder -0,2% maar wel mogelijkerwijs eens stijging tot 2 à 4%.

22 april 2015

Morgan Stanley: extra suiker is einde van economische groei in de wereld

in het kader van sustainable research is Morgan Stanley aan het waarschuwen van het te veel eten van suiker.
het leidt tot meer verzuim, arbeidsongeschiktheid
de geproduceerde verbanden geven wel erg veel ellende aan.
Alleen bij het verminderen van suiker eten kan de economische groei op peil blijven. Als we in dezelfde mate meer suiker gaan verbruiken, dan zou er helemaal geen economische groei horen te zijn over enige jaren.

risicopremie lange staatsobligaties negatief

Hierboven een berekening van Morgan Stanley
Als verwacht rendement zou j de tienjaarsrente kunnen hanteren plus de termijnpremie plus een roll down effect. Voor Duitse staatsleningen kom je dan uit op ongeveer -1% verwacht rendement.
Waarom kwijlen pensioenfondsen en verzekeraars nog steeds van Duitse staatsleningen? Omdat het moet volgens de benchmark. Verder is het zo ongeveer de enige belegging die je beschermt bij een daling van de aandelenkoersen.
Maar toch, het is absurd laag, die rente van tegenwoordig.

Bernanke schrijft de absurd lage rente toe aan de lage inflatieverwachting, het rotsvast geloof in 0% of lagere rente van centrale banken voor vele jaren en de extreem lage termijnpremie.
http://www.brookings.edu/blogs/ben-bernanke/posts/2015/04/13-interest-rate-term-premiums
Zo verklaart hij ook het conundrum van Greenspan. De rente steeg niet terwijl hij de rente verhoogde, want de termijnpremie daalde.
En dat kwam door de lagere volatiliteit (MOVE)

Overigens is dan de optievolatiliteit veel hoger dan de termijnpremie aangeeft. Opties schrijven dus om je renterisico te sturen aldus ook Jan van onze LDI desk.+

21 april 2015

olieplaatjes IEA en aandelen

Af en toe geeft de IEA een update van de vraagschattingen. Als die omhoog gaat is dat een flinke steun voor de olieprijzen, zoals de laatste keer

De olieaandelen ETF XLE is behoorlijk hersteld. Sommige technische indicatoren hebben nu wat hoogtevrees, dus een correctie zou goed kunnen.

Verder commentaar IEA

de olieprijs omhoog op meer vraag, maar nog volatiel

De olieprijs is de laatste dagen flink aan het stijgen. De productie in de VS is licht aan het dalen en meer daling zit in de pijplijn, de treinaandelen geven verdere daling aan en vooral natuurlijk het aantal rigs dat tig procent omlaag is. Maar per rig wordt bijna twee keer zo veel geproduceerd als enkele jaren geleden. De kostprijs van schalieolie is flink aan het dalen en dat kan doorzetten. Daardoor zit een terugkeer naar een olieprijs van $100 er nog niet in zonder oorlog in het Midden Oosten of een andere calamiteit.

De vraag naar olie is aan het stijgen volgens de IEA en dat is een omslag in de trend. De schattingen van de vraag liepen het meest parallel met de olieprijs
Het plaatje van Bianco laat zien hoe nauw de olieprijs correleerde met de verwachte groei in de wereld. De huidige stijging van de olieprijs is daarom niet zo'n slecht nieuws.

Bianco had betrekkelijk snel vorig jaar gezien dat de olieprijs veel zou gaan dalen. De laatste tijd schrijft Bianco fanatiek dat de olieprijs nog verder naar beneden moet. Hij ziet de vraag niet herstellen, het wordt niks met de groei in de VS en China.
Hij vertrouwt de huidige stijging van de olieprijs voor geen cent. De speculanten hebben hun posities niet voldoende afgebouwd. De grondstoffenbeleggers zitten als gekken olie te kopen. De olie ETF's zijn enorm in omvang toegenomen en dat is niet in lijn met de 50% daling van de olieprijzen.

Bianco wijst vedre erop dat bijna iedereen een sterk stijgende olieprijs voorspelt. dat gaat even slecht uitkomen als die voorspellingen voor een hogere rente (dat had Bianco inderdaad goed gezien het afgelopen jaar).

Royal Dutch Shell gaf natuurlijk vorige week een enorm krachtig signaal dat zij niet geloven in een blijvend lagere olie- en gasprijs met hun bod op BG. Andere beleggers, hedgefondsen hebben ook enorm doorgekocht.
Bianco gelooft daarom niet dat dit een gezond herstel van de olieprijzen is. De extra productie van Saoedi-Arabië moet nog door de markt verteerd worden. Obama gaf aan dat de sancties tegen Iran onder bepaalde voorwaarden sneller verzacht kunnen worden dan de markt dacht.
Toch lijkt het erop dat de olieprijs aan het stabiliseren/stijgen is, al kan er natuurlijk snel weer een correctie komen als het economisch herstel in het tweede kwartaal in de VS niet duidelijk boven 3% komt. Inzetten op een forse stijging van de olieprijs is nog steeds een hachelijke zaak.

19 april 2015

samenvatting financieel economisch nieuws van de afgelopen week

Het was een matige beursweek door de patstelling rond Griekenland: Syriza kan niet buigen opgedreven door enthousiaste steun van de kiezers op straffe van uit elkaar spatten van de partij en Duitsland/Spanje/Italië/Portugal kunnen geen centimeter toegeven vanwege hun electorale posities. Dat gaat dus neerkomen op een hopelijk gecontroleerd brokken maken met een boos IMF dat voor het eerst zal moeten inschikken.
Op vrijdag greep de Chinese beurswaakhond nabeurs in door het veel moeilijker te maken te lenen voor speculatieve posities. Hoe groot de schade in China wordt is onduidelijk, maar westerse beurzen waren er niet blij mee. Chinese A aandelen waren vrijdag 32,5% hoger dan bij de start van het jaar, een te snelle stijging volgens de autoriteiten bij te veel speculatieve handel. Deze lijkt te zijn verplaatst van de huizenmarkt naar de aandelenmarkt.

Het winstseizoen is begonnen en de Amerikaanse winsten komen boven de neerwaarts bijgestelde verwachtingen binnen, maar de omzetten niet. Dat was overigens te verwachten vanwege de ongeveer 0% economische groei in het eerste kwartaal en de sterke dollar.

De CPI's en PPI's van maart over februari kwamen binnen en die lieten weer inflatie zien. 0,2% in de VS (zowel headline CPI,, kerninflatie als PPI), 0,5%  in Duitsland en 0,7% in Frankrijk.
De kredietverlening trekt tot genoegen van Deaghi aan. QE werkt beter dan Draghi dacht als stimulering van de groei. Hij beloofde door te gaan met QE tegen de geruchten van een voortijdig stoppen vanwege te lage rentes in o.a. Duitsland. Hierdoor en door riekenland kelderden de Duitse en Nederlandse rentes en swaprentes verder. De tienjaarsrente is nog net positief in Duitsland, de 30-jaar swaprente een schamele 0,7%. Weg zijn de kansen op indexatie en terug de herstelplanenn voor Nederlandse pensioenfondsen. DNB piept dat de UFR toch wel erg veel hoger dan de marktrente ligt en pensioenfondsen en verzekeraars voorzichtiger moeten zijn met hun toezeggingen.

De olieprijs kon herstellen op naar boven bijgestelde wereld vraagprognoses van de IEA (een keer in de trend), fractioneel lagere olieproductie in de VS en iets minder dan verwacht oplopen van de voorraden in de VS. De stijgende olieproductie in Saoedi-Arabië en Irak brachten de prijs niet omlaag.

De economische groei in China was 7% op jaarbasis, 5,5% geannualiseerd voor het eerste kwartaal bij 1,2% deflatie van het BNP.

In de VS viel het vertrouwen van het midden- en kleinbedrijf volgens het NFIB survey opnieuw terug. Het manufacturing survey van New York viel tegen, het belangrijkere Phillyfed survey was beter. Initial claims voor werkloosheid stegen maar bleven onder 300.000.
De detailhandelsverkopen stegen 0,9%, iets minder dan verwacht maar inclusief opwaartse herziening van vorige maanden een vrij goed cijfer dat bevestigt dat de soft patch in maart ophield. De industriële productie daalde 0,6%, meer dan verwacht, door flink lagere productie van de nutsbedrijven versus het extreem koude februari en de lagere productie van energie en grondstoffen.
Het sentiment NAHBMI van de huizenbouwers steeg mooi, maar het herstel van de housing starts was minder dan gedacht en ook het aantal vergunningen viel tegen. Toch is de trend van economische verrassingen in de VS iets aan het verbeteren, zij het de afgelopen week weer minder overtuigend. Het consumentenvertrouwen volgens de University of Michigan verbeterde.

Goed nieuws van de afgelopen week: het economisch herstel in de VS komt echt wel, winsten goed, we leven langer volgens Kurzweil


Het economisch herstel komt echt wel in de VS in het tweede en derde kwartaal
Productie maart viel om goede redenen tegen (minder koud, d.w.z. daling productie nutsbedrijven en geen stijging van olieproductie uit te dure velden. Scott Grannis http://scottgrannis.blogspot.nl/2015/04/why-drop-in-industrial-production-is.html vindt dat we ons er niet zo druk over moeten maken (al kan dit wel eens betekenen dat de economische groei in het eerste kwartaal in de VS onder 0 komt)
De logica van Applied Global Macro Research (Benderly) zegt dat dit soort fluctuaties van de industriële productie en retail sales heel normaal zijn en dat er een redelijk sterk herstel komt. De wat langere trend van de productie is sinds 2011 langzaam aan het versnellen zelfs. Eerst was het de productie van goederen, nu trekt de dienstensector wat bij. Niets aan de hand. Een en ander wijst niet op zeer sterke groei.
Dat is misschien maar goed ook, anders moet de FED te veel aan de rem trekken.

Het sentiment van de huizenbouwers NAHBMI trok deze maand flink bij na een wat zwakkere periode.

In Europa trekt de kredietgroei mooi aan, al zijn de cijfers iets vertekend door de manier waarop nu ineens de Nederlandse hypotheken meegenomen worden (plaatje Strategas).

Het gaat ineens zo goed dat men twijfelt aan het doorgaan van QE door de ECB. Draghi heeft er alle overtuiging in dat QE werkt (om een hogere economische groei te krijgen en zo minder kans op deflatie) en wil beslist nog een tijd doorgaan.
De VS is duidelijk niet af aan het stevenen op deflatie en voorlopig ook nog net op te veel inflatie. Goldilocks. De kerninflatie steeg licht, maar waarschijnlijk niet genoeg om de FED tot actie te manen.

De olieprijzen stegen voortvarender dan ik dacht, zelfs met meer productie van Saoedi-Arabië, Irak. De IEA komt tegenwoordig met opwaartse bijstellingen voor de verwachte vraag in de wereld, na een hele reeks van maanden met negatieve bijstellingen. Dat wijst erop dat de economische groei in de wereld weer gaat aantrekken na de scheve schaats in het eerste kwartaal in de VS en China, Brazilië en Rusland.

De winsten in de VS komen beter binnen dan de flink neerwaarts bijgestelde verwachtingen. De angst voor de winstrecessie neemt daardoor af. De omzetten vielen gemiddeld wel wat tegen en dat maakte de guidance nog voorzichtiger. Maar die omzetten moesten natuurlijk tegenvallen, want er was geen economische groei in de VS in het eerste kwartaal en de dollar was sterk, zodat omzetten in andere valuta’s in dollars gemeten natuurlijk niet zo best waren. Verbazend dat dit zo verbaasde. Volgend kwartaal zal de groei in de VS beter zijn en de dollar zal denk ik ook niet zo veel stijgen als in het eerste kwartaal. De winstvooruitzichten zijn nu somber genoeg in de VS en kunnen gaan meevallen.

En de techniek staat niet stil. Volgens Kurzweil gaan we in de komende 25 jaar heel wat vorderingen maken met het bestrijden van allerlei ziektes en zelfs veroudering http://investmentwatchblog.com/kurzweil-over-next-25-years-we-will-defeat-almost-all-disease-and-ageing/?utm_source=taboola&utm_medium=referral
Kurzweil denkt dat we straks ongelooflijk lang kunnen leven. Nu denken we dat 80-90% genetisch bepaald is en 10-20% door de omstandigheden, maar straks ligt 90% eraan wat je er aan doet.

  En dan de beurzen. Vrijdag was een slechte beursdag door China en Griekenland, maar de S&P lijkt nog in een stijgende trend (http://www.seeitmarket.com/sp-500-update-wedge-pattern-keeping-market-bulls-in-check-14284/

Jeff Miller van A dash of insight had denk ik een goed commentaar hierop http://dashofinsight.com/weighing-the-week-ahead-a-geopolitical-risk-to-u-s-stocks/. Het is de optie-expiratie die een en ander veroorzaakte. Er is niet zo veel mis met de beurs als we straks weer naar de winsten en de huizenmarkt in de VS gaan kijken (en dat gaat redelijk):
“Final Thought
Let us split this between what happened, and what we should now watch for. I rarely engage in discussions of the reasons behind short-term market moves, but this occasion has some significance.
What happened was an interesting combination of events at a time of maximum leverage. The China news was really of unknown significance. That market was closed. There is a confusing array of takes on the relative value of various methods for investing in China – A-Shares, H-shares, or some of the approaches available for several years. There are some attempting an arbitrage between different indexes. Felix has (profitably) played in all of these vehicles, although the volatility is high. For US investors who have no direct positions in China, the question is quite different: Why should I care about this?
A key element is uncertainty. A regulatory change occurred when Chinese markets were closed and Bloomberg terminals were down. London traders were reportedly in pubs – perhaps for better phone access! Markets hate uncertainty, and this meant 5% down in Chinese stocks, a bit less in Europe, and about 1% in the US futures.
I do not think that Greece uncertainty – not “new news” in trader parlance – had much to do with Friday’s US market decline.
The element not noted in the news reports was the impact of options expiration. Very few observers have experience managing a broad options portfolio and/or a team of traders (my first job in the business). What happens in these situations is that options that were believed to be dead come back to life. As time to expiration grows short, deltas go to 100 or 0 and gamma becomes infinite. Risk that was thought to be irrelevant becomes real. Traders are instructed to reduce risk or the firm does it instead. (I cannot describe more in the weekly post. If the above sentences do not make sense to you, it is support for my point).
This means that any big move before options expiration has an exacerbated effect.
If the opposite had occurred — a pre-market boost of 1% (for whatever reason) — the exaggerated effect would have been positive.

This is important for understanding the week ahead, because it provides needed context. I expect the supposed worries of Friday to prove unwarranted – an idea supported by late-day Friday trading. The real focus will quickly turn to earnings and housing data.”

18 april 2015

Wayne Allyn Root Tricky Dicky Hillary: corrupt verwend oud wijf probeert baas van Amerika te worden.

http://townhall.com/columnists/wayneallynroot/2015/04/16/tricky-dicky-hillary-n1985822/page/full  .
Wayne Allyn Root  Tricky Dicky Hillary
Het begint met een weinig flatteuze foto. Ze is een soort Nixon nieuwe stijl. De columnist popelt van verlangen om het merk Hillary, de coole, ervaren oma, die zo goed weet wat de middenklasse en daaronder nodig heeft,  te rebranden, af te branden. Er is eenvoudig een tricky dicky Hillary te creëren.

Ze is een totaal verwend kreng en is het contact met middenklasse kwijt. 5-sterren hotels zijn niet goed genoeg meer als ze de presidentiële suite niet krijgt. De Clintons hebben $2 miljard afgetroggeld van bevriende dictators/ business. Er is dus geen twijfel of ze corrupt is, de gunst van het bedrijfsleven is gekocht net als 2 miljoen volgers op Facebook. En dictators in Saoedi-Arabië hebben niets te vrezen. Die mogen de mensenrechten schenden, maar dat kost wel een nieuwe bijdrage aan de Clinton foundation natuurlijk.
Benghazi is zoals ze werkelijk is. Vier soldaten omgekomen? So what. Overigens kan een president niet veel anders denken anders wordt die gek. Maar republikeinen gaan alles doen om Hillary via Benghazi in een kwaad daglicht te stellen.

Maar Hillary begint zich inderdaad te gedragen als de overjarige prinses op de erwt. Bush kan hier geen gebruik van maken, maar Rubio bijvoorbeeld juist zo veel dat het maar de vraag is of Hillary het van die rechtse Rubio met zijn jeugdige flair kan winnen.

inflatie VS geen reden voor FED om rente op 0 te houden

Met argusogen zat men uit te kijken op vrijdag naar de inflatiecijfers van de VS. 0,2% op maandbasis voor de gewone inflatie en de kerninflatie. Voor de totale inflatie was 0,3% verwacht vanwege iets hogere olieprijzen, voor de kerninflatie (inflatie ex energie en voedsel)  juist iets minder.
De FED kijkt vooral nar de kerninflatie, liefst de PCE. Die komt later bij de groei van het BNP volgende week.
Scott Grannis had een heel verhaal dat de kerninflatie al jaren constant is en dat de FEd geen reden heeft om die aan te jagen http://scottgrannis.blogspot.nl/2015/04/2-inflation-is-alive-and-well.html
De kerninflatie daalde van 1981 tot 1998 en daarna is deze vrijwel constant gebleven. Tot 1998 zag men de inflatie als probleem, daarna niet meer. Soms zag men zelfs een deflatieprobleem. Maar dat is niet te zien aan de Amerikaanse cijfers voor de kerninflatie.
De inflatieverwachting is de afgelopen tien jaar met even een deflatiepaniek in de kredietcrisis als een blok blijven liggen.
De inflatie is niet de reden voor de lage rente.
Ik deed een regressie van de tweejaars rente op de kerninflatie en de werkloosheid. Dan krijg je bovenstaand plaatje.
In de jaren 90 was de rente veel hoger. Dat was vanwege de vermeende noodzaak de inflatie te bestrijden en vanwege hogere economische groei. Na 1995 begon men in een new era van permanent hoge productiviteitsgroei te geloven en daar hoorde een hoge reële rente bij.
Door de schok van de kredietcrisis schoot de werkloosheid omhoog en de inflatie even omlaag. Daar hoorde een negatieve rente bij, maar dat kon niet. En presto, daar was QE om de rente te laten lijken op iets negatiefs.
Na 2012 is de rente veel te laag vergeleken met het historische verband. Dat komt omdat men nu niet in een new era van hoge productiviteit aan het geloven is maar in een nieuw normaal tijdperk van secular stagnation.. Eerst leidde dat tot een rente die 2% lager was dan de historische trend, nu groeien we richting ruim 3% te laag.
Echt, er is een hogere rente nodig. Anders krijgen we stagflatie en/of failliete pensioenfondsen..

verkopen Nederlands commercieel onroerend goed flink omhoog

Bovenstaand plaatje komt uit de jaarverslagen voor de Nederlandse vastgoedfondsen van SAREF.
De extreem lage rente heeft geleid tot enorme omzetten in 2014. Buitenlanders wisten weer interesse te tonen voor Nederlands vastgoed. 86% van de omzet was in de Randstad. Buiten de Randstad ligt de markt er op heel wat plaatsen moeilijk bij. Maar misschien is de Nederlandse belegger wel te negatief over kantoren in de betere delen van de Randstad. Het huurrendement is immers om je vingers bij af te likken vergeleken bij die 0,...% voor 30-jaars staatsleningen. Bovendien toont iedereen spontaan walging als je over kantoren als belegging praat. De benodigde kantoorruimte krimpt, men laat grote kantoren leeg achter bij verhuizing naar iets nieuws en met die oude panden is niet zo veel mee aan te vangen. Dat begint enigszins inde prijzen te zitten. Je mag niet op een wonder rekenen dat lege kantoren van zelf vol raken, maar niet alle kantoren staan leeg.

is de Varoufakis euro in aantocht?

Tsipras belooft een compromis op de eurotop op 24 april. Voor de zekerheid heeft men al een extra geheime top een paar dagen later gepland.
Maar varoufakis heeft het al gezegd: er komt geen deal voor juni. dat betekent dat het niet eenvoudig gaat worden het IMF en andere schuldeisers van Griekenland te betalen voor die tijd.
Duitsland wil een realistisch plan in lijn met de huidige mogelijkheden. Vermindering van de pensioenen, hogere belastingen etc. Tsipras weet dat dit onmogelijk is geworden. het volk wil dat niet en zijn partij spat dan uit elkaar. Geen deal dus.
De beurzen beginnen er eindelijk op te reageren, al wordt de daling ook toegeschreven aan slechte economische vooruitzichten van de wereld en slechte omzetgroei gemeld bij de winstcijfers met de nodige ongelukjes zoals bij GE.
Er is geen geld meer voor de Griekse regering en dan moet men de kunstjes die Argentinië toen deed tot uitvoering brengen. De Griekse staat moet nu papiertjes op de markt geven die het recht van betaling door de Griekse staat beloven. Die moeten bij Griekse wet dan wettig betaalmiddel worden. Garantie Varoufakis, gedwongente accepteren als betaalmiddel. De Varoufakis euro ontstaat dan, een soort kunstmatige drachme. Daarmee kan alles betaald worden.

16 april 2015

het weekeffect op de koersen

Enorm boek (pdf) van JP Morgan Momentum Strategies Across Asset Classes
Risk Factor Approach to Trend Following
door
Marko Kolanovic, PhDAC
Zhen Wei, PhD

Ik heb al heel wat cycli behandeld maar niet de weekcyclus. Zij zien een verband met de expiratie van de optiecyclus. Dat is er denk ik inderdaad, maar het ligt iets gecompliceerder vrees ik als je er echt geld aan wilt verdienen.

Over het algemeen is de eerste week en de derde week van de maand goed voor aandelen en de tweede en derde week zijn slecht geweest gemiddeld.
Met tussen haakjes de t-waarden. Weinig waarden die erg significant waren (boven 2 of onder -2).

Men zal denk ik naast aandelenlanden vooral de valuta-effecten van pond en yen willen uitnutten. En misschien platina.

De heren melden: “

In our research report on Price Patterns of Weekly Momentum, we documented seasonality patterns related to option expiry cycles. In particular, delta hedging of option overwriting strategies usually leads to development of price momentum in the third week of a month, and subsequent reversion during the fourth week. Based on our finding, our structuring desk created the J.P. Morgan Kronos Strategy (Bloomberg ticker: JPMZKRNS) to track the effect. 88 After our report was published, academics reported on the same effect in the work of Stivers and Sun (2013).89 Authors find that weekly returns of S&P 100 stocks tend to be high during the option expiry week relative to returns of other stocks with less option activity.”
Tja, out of sample hield de outperformance ineens op. Sneu, maar zo gaat het zo vaak.
Maar niet te veel pessimisme, voor Japan ging het geweldig
Aan de treurnis in de tweede week van de maand van Japanse aandelen lijkt een eind gekomen sinds Abenomics, maar dat kopen in de eerste en derde week, dat leverde goed op.
En voor de VS werkte het ook goed, ook tijdens de kredietcrisis tot mijn verbazing.

en nog meer verzet tegen QE

Stanley Druckenmiller probeert het opnieuw: de FED moet ophouden de rente zo extreem laag te houden. Het excuus van 1937 toen de rente prematuur verhoogd werd is ongeldig.
"
Comparisons with 1937 or with Japan in the 1990s are commonly used as examples of mistakes to avoid. Both occasions were preceded by a severe financial crisis, and years later monetary policy was prematurely tightened.
The differences between the current policy conjuncture and these historical analogues are striking, however. Eight years after the 1929 crash, consumer prices in the U.S. had fallen by a cumulative 18% and unemployment remained above 14%. And in Japan today prices are still down relative to their pre-banking crisis levels.
In contrast, since 2007, prices in the U.S. rose by an accumulated 16%, and the Fed’s favorite annual inflation measure has never been below 1%. Current unemployment is at 5.5%, the same rate prevailing in the boom years of 1996 and 2004. The U.S. is currently far from being mired in deflation and low growth as was the case in the late 1930s or in Japan in the 1990s. Therefore the initial conditions for considering the conduct of future monetary policy are radically different.
Another aspect of 1937 and Japan’s crisis is also being overlooked. In 1937 U.S. household net worth and the stock market were significantly lower than their 1929 levels. Similarly in Japan 25 years after the bust, neither household net worth nor stock prices have returned to their peak levels. By contrast, the U.S. stock market and household net worth have risen substantially above their 2007 peak levels. Even the Fed now acknowledges that asset prices were then unsupported by economic fundamentals and contributed to the subsequent financial crisis."

En verder
"How can the risk-reward of the Fed’s continued expansionary policies not account for the current high levels of debt and asset prices? The benefits of further supporting asset prices have fallen, and the potential costs of higher leverage continue to grow.
Near-zero rates during and in the years after 2008 no doubt helped end the so-called Great Recession. But the U.S. economy is no longer under emergency conditions or facing the perils of 1937. Why then does it require emergency monetary policy? While inflation targeting gave no warning of what was to come in 2008, why is inflation moving from 1.5% to 2% a necessary condition for raising rates from the current emergency levels? Even models that the Fed used to justify quantitative easing (QE) in recent years are today pointing to rates well above 1%. Why now use new, untested theories to justify zero?"

Wat ik denk?
De FED heft gezegd dat QE nodig was om de asset economy weer aan de gang te krijgen. Onderzoeken hebben uitgewezen dat het verband tussen CPI inflatie en economische groei niet duidelijk is. Deflatie hoeft niet zo erg te zijn. Daarentegen is deflatie in de asset economy (vooral lagere huizenprijzen) wel slecht geweest voor economische groei.
Door de asset economy te veel te stimuleren en koersen boven normaal te laten zetten loop je het risico dat er straks ernstige asset economy deflatie gaat optreden met negatieve gevolgen voor de economy. Mission accomplished zou je zeggen. Nog hogere aandelenkoersen moet de FED niet nastreven, want anders wordt de daling daarna alleen maar groter. Nu al zie je dat schattingen voor de daling van de koersen bij de komende recessie over enige tijd, enige jaren, op aan het lopen zijn van de gebruikelijke 20-25% naar 40%+. Verdere overwaardering van aandelen maakt de benodigde daling alleen maar groter in tijden waarin de nominale winsten maar langzaam stijgen.
De lage rente zorgt ervoor dat de bedrijfsstrategie is meer schulden maken en daarmee eigen aandelen terugkopen in plaats van extra investeren. Dit is zeer slecht voor de middellange en lange termijn.
Bij een werkloosheid van 5,5% en een inflatie van 1%+ ben je helemaal gek om de asset economy nog verder op te jagen.
Met de complimenten van DNB. Je laat de particuliere belegger veel te veel risico’s nemen, een goed pensioen op te bouwen met veilige staatsleningen is buiten bereik gekomen. Het bedrijfsleven doet onwenselijke dingen op grond van de lage rente. Stop deze verderfelijke monetaire politiek!

N.B. het was één van mijn tien verrassingen voor 2015 dat de rente zou gaan stijgen op verzet tegen QE, omdat het te veel de financiële stabiliteit in gevaar brengt.

Druckenmiller begint zich als belangrijke speler in dit veld te ontwikkelen. Ik zei ook al
tegenstanders
Lacker (havikachtige stemmer bij de FED) http://blogs.wsj.com/economics/2015/04/15/feds-lacker-says-a-strong-case-can-be-made-for-higher-rates/
Einhorn
DNB
Het Noorse staatsoliefonds Government Pension Fund Global  http://www.bloomberg.com/news/articles/2015-04-16/world-s-biggest-wealth-fund-says-monetary-risks-at-historic-high
Bernanke juist niet.
Draghi niet

Het draait erom of Fischer in de richting van matigen stijging asset economy gaat uitlaten. Nog niet, maar ik was verbaasd dat Yellen zich blijft uitputten in suggesties dat een rentestijging in juni mogelijk is.

verzet groeit tegen overdadig ruim monetair beleid met 0% rente en Qe

In de vorige post had ik een grafiek van DNB met hoe riskant de lage rente is voor verzekeraars, pensioenfondsen en in mindere mate ook banken. Dat verzte van DNB is niet helemaal onverwacht, want Nederland is fel gekant tegen QE van de ECB om Zuid Europa overeind te houden zonder hervormingen.
De rente wordt er veel te laag door om nog risico te nemen en deflatie in de noordelijke ECB landen wordt in de hand gewerkt. 

In de VS groeit het verzet tegen QE ook. Eigenlijk om dezelfde redenen. het is niet langer mogelijk om een pensioen bij elkaar te sparen als je voor je 75ste met pensioen wilt. De pensioenspaarder en de gepensioneerde rentenier wordt beroofd door degenen met te veel schulden. dat worden er overigens steeds meer bij een 0% rente.
De verstoring van de markt begint zorgelijk te worden. de extreem lage rente maakt het alleen nog aantrekkelijk om eigen aandelen terug te kopen en investeringen te doen die absoluut veilig zijn en vrijwel niets opbrengen. Het veroorzaakt een pessimisme dat de animal spirits doodt.

Einhorn http://www.zerohedge.com/news/2015-04-13/einhorn-slams-bernankes-blog-says-fed-policy-destructive-force-shouldnt-exist-outsid 

Einhorn Slams Bernanke's Blog, Says Fed Policy Is A "Destructive Force That Shouldn't Exist Outside Of Fiction"

the Fed is now on the defensive not only from tinfoil bloggers who said QE would ultimately lead to war, revolution, and global catastrophe, but

Druckenmiller http://www.bloomberg.com/news/articles/2015-04-10/druckenmiller-recounting-soros-experiences-blasts-fed-policies

Druckenmiller Recounting Soros Experiences Blasts Fed Policies

Een en ander is de FED niet onbekend. daarom gaat de FED de rente verhogen, ook al is het economisch signaal niet zo sterk. Yellen heeft zich al laten ontvallen ontvankelijk te zijn voor bovenstaande verhalen. Een verhoging van 1/8% van de FED rente in juni is niet zo onwaarschijnlijk als de markt nu denkt.

de rentebubbel en de te hoge risico's

We leven in een wondere wereld. Toezichthouders eisen allerlei extra onderpand voor nieuwe wetgeving om risico's te beperken en melden dan dat de situatie daardoor extra illiquide wordt en gevaarlijker.
Iets minder raar is dat DNB meldt dat de rente nu harder is gedaald dan in 2013 in het stressscenario voor verzekeringsmaatschappijen werd mogelijk gehouden.
Dat is dus riskant. Als de rente niet aantrekt, dan hebben pensioenfondsen en verzekeringsmaatschappijen meer beloofd dan ze kunnen waar maken.
Eerst was het gat 0,75% met de UFR en nu 1,6%. Dat moet goed gemaakt worden door extra rendement op risicovolle beleggingen. De returnportefeuille dus. Als die de helft van de portefeuille is en er een risicopremie van 2% is dan ging dat goed in de oude situatie en niet langer in de nieuwe situatie. Nieuwe tegenvallers omdat men veel te lang leeft zijn haast niet meer op te vangen.
150% solvabiliteit voor verzekeraars leek eerst volstrekt veilig, maar nu mag het wel een onsje meer zijn.


De centrale banken dwingen nu iedereen veel te veel risico te nemen, de prijzen van beleggingen op te drijven tot ver boven wat ze waard zijn. Ondertussen investeert men toch maar niets omdat het te gevaarlijk is. Geloven in de centrale banken is veel veiliger voorlopig.
Ondertussen lopen de discussies hoog op tussen economen over secular stagnation/ saving glut en vergrijzing, te hoge schulden, banken die failliet zijn.
Toch ziet men de FED de rente verhogen, ziet men gevaren voor Emerging Markets en high yield. Gevaren overal.
Kortom de wall of worry is erg hoog en de koersen lopen op.


15 april 2015

blikje weg versperd: Griekenland weg kwijt

Kick the can down the road. Maar dat lukt na eind april niet meer. Er is geen weg meer.
Syriza krijgt enorme bijval in Griekenland voor het verhogen van de minimumlonen, herstellen van de pensioenen en verhinderen van privatiseringen. Brr, denken de mensen bij de spoorwegen, wij hebben drie maal zo veel personeel als een normale spoorwegmaatschappij, dat gaat niet goed aflopen bij privatisering. Belastingverhoging? Niemand die dit gelooft voor de rijken, ook Varoufakis was stomverbaasd dat Dijsselbloem dit een mogelijke hervorming vond, dat hogere belasting in Nederland kon was voor hem gewoon niet voor te stellen.
Syriza wordt steeds meer gedwongen zich te houden aan de verkiezingsbeloften.
Men begint nu steeds meer te suggereren dat Syriza inderdaad eind van de maand niet gaat betalen, zelfs niet aan het IMF.http://www.zerohedge.com/news/2015-04-14/greece-out-funds-month-end-%E2%80%93-default-and-drachma-imminent met enige steun vanuit FT alphaville. Zerohedge is natuurlijk niet een geweldige bron, want zij zien alleen maar ellende, dat zien ze als hun bestaansrecht.
Toch zegt de logica dat er iets mis moet gaan met Griekenland. Duitsland is het zat. Met die clown van Varoufakis gaat men geen zaken meer doen. Griekenland moet het zelf maar uitzoeken.
Ondertussen is het overschot op de overheidsbegroting van Griekenland exclusief rentebetalingen weer fiks negatief aan het worden.
Zonder hulp van de ECB en de EU kan Griekenland niet te betalen.
Wat gaat er dan gebeuren?
1. Syriza gaat pensioenen verlagen, minimiumlonen verlagen en doet alles om Duitsland te behagen en wordt dan overladen met gelden vanuit Europa
2. Syriza houdt zich aan de verkiezingsbeloften. Geen geld uit Europa.
3. Men houdt een referendum om de euro te behouden met als consequentie naar de pijpen van Duitsland te dansen of invoering drachme.
4. Griekenland betaalt niet op tijd maar zegt te hopen ooit te gaan betalen via wonderbaarlijke inkomensbronnen

Scenario 4 is de voorlopige inzet, maar Duitsland is dat zat. Dat leidt tot scenario 3, een referendum. Als dat snel gehouden wordt leidt dit tot grexit, anders komt de oude regering terug die scenario 4 wel geloofwaardig kan verkopen.

Ondertussen zien we dat de Spanjaarden wat minder overtuigd raken van de geneugten van Podemos, hun Syriza. Het is de Spaanse, Italiaanse en Portugese regering veel aan gelegen Syriza te laten verongelukken. Met de hulp van Duitsland en een boos IMF (iedereen betaalde tot nu aan heet IMF, een Grieks precedent is zeer gevaarlijk) moet een en ander mogelijk zijn.

Markten kijken uiterst zonnig tegen Griekenland aan. Men ziet geen enkel kwaad voor de europeriferie ex Griekenland. De markt heeft altijd gelijk zeggen ze, maar als dat niet zo is...