24 februari 2019

samenvatting financieel economisch nieuws van de afgelopen week

Rustige beurzen die hoop putten uit een lievere FED en een mogelijke opzet voor een handelsdeal met China. Macronieuws was weer slecht, maar dat wisten we eigenlijk al.
In Nederland zakt het vertrouwen de grond in, meer dan in andere landen. Plotseling blijkt de droogte de funderingen van ruim 800.000 huizen te hebben aangetast. De Duitse IFO was iets lager dan verwacht, zowel voor de huidige als toekomstige omstandigheden. In de VS gaat het vertrouwen beter omhoog.
Men wordt weer meer hoopvol over China, o.a. door aantrekkende koperprijzen en een betrekkelijk sterke yuan. Kredietgroei lijkt te verbeteren in China.
De flash PMI's waren aan de zwakke kant, ongeveer als verwacht, vooral in Japan en Europa. In de VS was de Phillyfed, belangrijkste voorloper van de ISM, aan de zeer zwakke kant.

Over het algemeen ziet men zwakte bij de industrie in de wereld en stabilisatie tot verbetering bij de dienstensector (en verrassend, ook in Europa)..

In de VS herstelde het vertrouwen van de huizenbouwers (NAHBMI +4). Hypotheekaanvragen om een huis te kopen namen toe. Initial claims voor werkloosheid daalden. Leading indicators -0,1%. Orders duurzame goederen +1,2%, na vorige maand +1%.
 Clarida en Williams lieten een inflatieballonnetje op: de FED zou moeten streven naar 2% inflatie gemiddeld en dan is er nog wel wat inflatie in te halen (PCE kerninflatie al jaren gemiddeld onder 2%).

Volgens Juncker is er geen voortgang bij de onderhandelingen over Brexit. Als dat zo blijft, komt er een harde Brexit. Het continent raakt geïsoleerd denkt men weer eens in Engeland. Op de Antillen begint men hetzelfde te denken, maar dan het continent met Venezuela. Maduro sleept de militairen mee in zijn onvermijdelijke val, die maar uitblijft ondanks verdere dramatische ontwikkelingen.

overpeinzingen: wat zeiden diverse goeroes en de rol van risk parity funds op de beurzen


Wat zegt JP Morgan
De trend van de beurs is omhoog, het sentiment is nog voldoende pessimistisch om niet bang te worden. Veel stijging lijkt er echter niet in te zitten omdat al zo veel moet goed gaan om de koersen op het huidige niveau te houden. Er moet echt een handelsdeal met China komen, de groei in China mag  niet te lang zwak blijven, Brexit moet in rustig vaarwater blijven, Trump moet geen serieuze  auto-oorlog starten met Europa en Japan, de FED moet niet te veel blijven vertellen dat de rente ook verhoogd kan worden, de FED moet na de vergadering in maart vertellen dat de balansverkorting eind 2019 stopt . Clarida en Williams meldden afgelopen week dat het inflatiedoel wat ruimer moet gaan worden, richting 12% gemiddeld. Omdat de inflatie zo lang onder 2% is geweest, mag er dan inflatie een hele tijd boven 2% komen. JPM waarschuwt dat dit soort plannen maar heel langzaam van de grond komen en dat men over zoiets op zijn vroegst pas voorjaar 2020 met door onderzoek onderbouwde plannen kan komen.
Ondertussen valt het economisch nieuws wat tegen, wel in lijn met de nodige leading indicators, maar toch vervelend genoeg om de groei voor vierde kwartaal 2018 en eerste kwartaal 2019 neerwaarts bij te stellen voor de VS. Buiten de VS gaan de tegenvallers gewoon door.

Er zijn wel enige positieve signalen: met de autoproductie van Duitsland gaat het weer beter en de kredietimpuls van China gaat weer de goede kant op, lijkt wat meer dan normaal vertraagd ook nu weer te gaan werken. Dr. Copper geeft ook zijn zegen aan een sterkere economie.

Wat zei Jim Bianco
Hij herhaalde wat hij al weken roept: er komt een winstrecessie in de VS en dat leidt meestal ook tot een economische recessie tenzij de olieprijs 50% valt. Wel signaleert hij dat de valtrend van de verwachte winst wat afzwakt. Arbor Science geeft aan dat de search activiteiten op google wijzen op enig groeiherstel in de VS, geen recessie op het ogenblik. Dat zou ook te snel zijn, want pas ongeveer 10 maanden na inversie van de rentecurve hoort er een recessie te komen.
Afgelopen week zette hij er weer op in dat de ‘pain trade’ een lagere lange rente blijft. Lagere lange rente is nog steeds voor de hand liggend. Die ‘pain trade’ heeft vorig kwartaal de dealers van de grootbanken veel geld gekost.

Don Rismiller van Strategas: Amerika voelt nu ook de afzwakking van de groei in de rest van de wereld, maar zal blijven doorgroeien. Het consumentenvertrouwen en de huizenmarkt zijn weer in herstel. De banengroei gaat afnemen, maar uiteindelijk moet alles weer goed komen door aantrekkende investeringen zoals bedoeld was bij de belastingverlagingen en weer mogelijk door het niet meer zo verkrappende monetaire beleid.
Ja, dar zit het grote probleem: als de investeringen niet aantrekken vanwege gebrek aan vertrouwen en angst voor het naderende einde van de cyclus, dan gaat het niet goed met de winsten. En dan wordt het niks met de winstgroei in 2020. De markten hebben al verteerd dat er geen of heel weinig winstgroei is in 2019, maar (per definitie) niet wat er met de winsten in2020 gebeurt. Achteraf zag de markt in 2018 heel goed dat het niet goed zou gaan met de winsten in 2019. Net zo kan de beurs in 2019 alleen maar mooi omhoog als het met die winstgroei in 2020 wel snor zit. Dan moet het goed gaan met de investeringen en wereldhandel. China moet netjes doorgroeien met een sterke yuan, Trump moet zijn enorme infrastructuurinvesteringen doen. De FED moet aardig blijven. Dat kan allemaal, maar is dit goed genoeg als de lonen harder stijgen en de productiviteit niet zo best stijgt?

De risk parity fondsen bepaalden de beurs
Hedge funds die in veel soorten beleggingen beleggen en het risico hiervan trachten te normaliseren hebben de beurzen het afgelopen jaar heel veel omlaag geduwd en na kerstmis omhoog geduwd.
In die risicosturing schuilt een enorme macht over wat er gebeurt op de beurzen. 



Men ziet dit als 'smart money'. het is niet erg leidend, maar verklaart waarom de koersbewegingen zo groot waren.

Risk parity hedge funds waren absurd belangrijk voor het koersverloop op beurzen en daarmee ook geloof in correlatie aandelen met obligaties en volatiliteit
Risk parity funds brengen enorme beleggingsstromen op gang. Ze stellen hun risico omlaag bij als de correlatie tussen aandelen en obligaties oploopt. Obligaties spreiden het risico dan minder en het berekende risico van een beleggingsportefeuille stijgt dan. Als men dan een hogere volatiliteit (move bij obligaties, bij aandelen vix) ziet, dan wordt het berekend risico nog hoger. Hedge funds moeten hun risico dan terugbrengen en dat gaat via flink verkopen van o.a. aandelen.
Het kan ook anders omgaan. Dat zagen we na kerstmis. Door alle capitulatie van de FED en belofte veel royaler te worden ging men weer geloven dat obligaties goed gaan presteren als de aandelenbeurzen dalen. Obligaties hebben weer diversificatiekracht. Powell put. Maar as de rente te veel daalt, moet je je daar niet te veel van voorstellen. Dan kunnen de risk parity funds weer uitgaan van minder diversificatiekracht en slaan ze weer aan het verkopen.


Sinds kerstmis hebben we een fikse rally op de beurs gehad waar de particulier naar de cijfers schijnen aan te geven niet of nauwelijks aan heeft deelgenomen. Wie kochten dan wel? Die risk pariity funds, rebalancing van pensioenfondsen, inkoop eigen aandelen van bedrijven en aanvankelijk ook insiders. Niet de particulier dus.

17 februari 2019

samenvatting financieel economisch nieuws van de afgelopen week

zonnige beurzen, omdat de koersen niet omlaag gingen. Dat was een geruststelling, de barrière van het 40-weeks gemiddelde hield niet tegen. Men dacht ook positieve geluiden van de FED te horen over balansverkorting en het hete hangijzer van de renteverhogingen is in de ijskast gezet (wat zoals Wim Kan al leerde vaak niet goed afloopt) en het winstseizoen verloopt nog steeds beter dan gevreesd.
Het macro nieuws van de VS was slecht. Detailhandelsverkopen -1,2% en controle verkopen op basis waarvan de consumptie wordt geschat was nog slechter. Groeiverwachtingen voor het vierde kwartaal gingen daarom 0,5 tot 1,2% omlaag tot ongeveer 1,5-2%.
De industriële productie over januari tuimelde 0,6%, ex auto's -0,2%, na +0,1% over december. Niet in lijn met de hoge ISM's.
De auto misère lijkt over het hoogtepunt (niet alleen in de VS, maar ook Europa).
Groei in de wereld is benden trend beland (tijdelijk roept men wel erg luid, want niet in lijn met het beursherstel)
De aantrekkende beurzen zorgden voor enig herstel van het consumentenvertrouwen (University of Michigan). Het vertrouwen van het midden- en kleinbedrijf volgens het NFIB survey daalde echter opnieuw behoorlijk. Hypotheekaanvragen daalden ondanks de lagere rente.
Initial claims voor werkloosheid stegen wederom.
De inflatie was een pietsje hoger dan verwacht, vooral de kerninflatie (o.a. door schoenen en tweedehands auto's). De trend is vlak, gesteund door minder huurstijging en lage olieprijzen.

Er is een compromis gefabriceerd om de Amerikaanse overheid weer geheel open te houden, maar dat gaf Trump niet voldoende geld voor zijn muur. De noodtoestand is daarom uitgeroepen door Trump om met defensiegelden indringers, al dat misdadige gespuis volgens Trump, het wat moeilijker te maken Amerika binnen te glippen.
Trump staat toe dat de datum voor het bereiken van een handelsdeal met China twee maanden vooruitgeschoven mag worden. Het gaat uitstekend met die deal roept men, maar de havikberen grommen dat de standpunten ver uit elkaar liggen.

May leed weer eens een nederlaag in het Brexit-debat, waardoor men de kans op een harde Brexit weer iets verhoogde.
China had meevallende handelscijfers, flink meer groei van de export en minder krimp import dan gedacht. Geldgroei/kredietgroeicijfers ook beter (beste reden waarom koersen stegen afgelopen week).

Maar meer aanwijzingen dat investeringen gaan tegenvallen in het eerste half jaar van 2019.
Olieprijs verder omhoog door duidelijkere beperking van de productie door Saoedi-Arabië (maar IEA voorspelt wel hogere olieproductie dit jaar buiten de OPEC).

De Duitse groei in het vierde kwartaal was slechts 0%. Nederland wist er een mooie 0,5% uit te persen.

overpeinzingen


Warmetruiendag en 15 graden. Dat is reden genoeg om de noodtoestand uit te roepen rond het klimaat, maar Trump doet het om meer muur om Mexico te kunnen bouwen (uit geld voor defensie).
Et wordt gezien als de grootste nederlaag voor Trump tot nog toe. Democraten zullen wat terug moeten krijgen om in te stemmen met een hoger defensiebudget (dat zonder ingrijpen gesnoeid wordt volgens de automatische piloot van de overheidsuitgaven, ‘sequester’ )
Einde cyclus? Ja, maar het lijkt erg op 1998 en na de krach van 1987. Er kan vast nog wel 1,5 jaar stijging van de beurs komen. Positief is verder dat de waarderingen versus de rente nu lager zijn (maar in absolute zin niet). Er is lang zo’n hype niet geweest als in 1995-1998 en 1987.
Einde cyclus zit echter ook haast onlosmakelijk verbonden aan terugkeer van geloof in Secular Stagnation. Lage groei, lage inflatie en lage rente. Loonstijging trekt maar kort aan, omdat bedrijven hun winstmarge bedreigd zien. Die gaan weer saneren, kosten besparen, afknijpen, reorganiseren. De resultaten zijn nu solide (een van de gevaarlijkste termen uit een winstrapportage, zie ABNAMRO), maar dat kan niet blijven zonder ingrijpen.

Er zijn de nodige tekenen dat de groei in de VS en Europa in het eerste kwartaal slecht zal zijn. In geval van de VS zal dat waarschijnlijk maar heel tijdelijk zijn, het gevolg van het even over elkaar heen vallen van diverse zaken, zoals de polar vortex, de gedeeltelijke sluiting van de overheid, altijd zijn er elk jaar enkele uit de lucht vallende maandelijkse van de trend afwijkende retail sales, tijdelijk gedoe met autoverkopen, tijdelijke inzinking van consumentenvertrouwen (door de beurs, herstel is al zichtbaar), stoppen in voorraadopbouw vanwege hogere importtarieven, negatieve bijdrage netto export omdat de groei in de VS relatief hoog is. Dat lijkt genoeg voor een slecht cijfer voor de groei in het eerste kwartaal.
Ach, de VS lijkt voorlopig door te groeien na wat tegenslag in het eerste kwartaal dat zorgt voor groeiherstel in het tweede kwartaal. Dat blijft zo bij doorgaande banengroei en geloof dat Trump de groei kan oppeppen voor het verkiezingsjaar via infrastructuurinvesteringen (beloofd in zijn verkiezingsprogramma en democraten willen dit ook, zij het op een andere manier, niet via een moeilijke constructie à la Juncker met een infrastructuurbank).

Handelszorgen nemen weer een beetje toe. De haviken zagen met lede ogen hoe Mnuchin maar riep dat het zo goed ging in de besprekingen. Trump zou veel te veel weggeven en dat is men een halt aan het toeroepen. Nee, geen deal op korte termijn, maar uitstel tot minstens eind april. China rekent er vast op dat Trump water in de wijn doet, want hij moet een sterke economie hebben voor herverkiezing.

China met veel sterkere groei dan gedacht van export en minder krimp van import. Dat helpt handelsbesprekingen natuurlijk niet, maar wel de te publiceren groeicijfers van China over het eerste kwartaal.

Het is moeilijk om te zien hoe de wereldhandel nu flink kan groeien. Meer export van China leidt tot grotere handelstekorten voor de VS. China maar ook Europa moeten alle zeilen bijzetten om meer te importeren uit de VS: LNG, landbouwproducten, wapens.



Waarom zijn de koersen zo omhoog deze week?
De uitleg doet mijn oren klapperen. Het komt omdat het macronieuws van de VS zo goed is , vanwege de vooruitgang in de handelsdeal met China, goede exportgroei van China en geluiden van de FED dat men de balansverkorting zal stoppen eind 2019 en niet ergens in 2020 zoals eerder  werd aangenomen.
De bijzonder slechte detailhandelsverkopen (-1,2% over december en de controle verkopen die de schatting voor de consumptie leveren waren nog duidelijk meer omlaag en dat was de reden waarom de groeiverwachtingen over het vierde kwartaal met ruim 1% omlaag gingen van GDP-now van de Atlanta FED) werden weggewuifd als een per ongeluk verkeerd cijfer dat ongetwijfeld flink naar boven wordt bijgesteld omdat het niet in overeenstemming is met de groei van de werkgelegenheid.

JP Morgan concludeert dat Trump een heel goed 2019 heeft en dat dat gedoe over het sluiten van de overheid en de noodtoestand voor het bouwen van muren rond Mexico maar een klein dingetje is vergeleken met de superstommiteiten (?) van de democraten om zwaar in te zetten op een extreem dure groene politiek en een algemene gezondheidszorgverzekering van alleen de overheid. Dit garandeert bijna de herverkiezing van Trump tenzij de economie te erg verslechtert denken zij (die linkse ‘loonies’ toch nemen de macht over bij de democraten).


Maar er is onder economen nog steeds zeer weinig angst voor een recessie in de VS in de komende zes tot negen maanden. Dat komt vooral door de groei van de werkgelegenheid met bijbehorende inkomensgroei, hogere loongroei. 

De inflatie is laag door de lage olieprijzen en dat zorgt voor goede inkomensgroei en meestal extra consumptie. Er is ook nog het staartje van de belastingverlagingen van Trump die ook voor (een beetje extra) inkomensgroei na belastingen zorgen. Als de beurzen niet opnieuw wegglijden zal het vertrouwen van bedrijven weer opfleuren en zorgen voor investeringsherstel. De hoofdrol is echter weggelegd voor de FED die plotseling niet langer aanstuurt op een snelle recessie (na een reeks renteverhogingen die de rente en dollar hebben opgestuwd met alle negatieve gevolgen van dien voor de rest van de wereld en dat begint nu teruggekaatst te gaan worden naar druk op de Amerikaanse economische groei), maar belooft een ruimer monetair beleid te gaan voeren als de economische indicatoren daar aanleiding toe geven (zoals recentelijk).

Er zijn natuurlijk wel zorgen dat de groei verder gaat afzwakken in de VS en de rest van de wereld. Vertrouwen kan zo maar wegzakken hebben we in het vierde kwartaal gezien en dat kan opnieuw gebeuren. Dat had een behoorlijk negatieve invloed op de groei.
Een deel van dat weggezakte vertrouwen blijft leiden tot extra voorzichtigheid, o.a. bij het midden- en kleinbedrijf. Het vertrouwen volgens hun NFIB-survey is har aan het dalen. Winstmarges lijken getopt te hebben in het vierde kwartaal en de consensus ziet al winstdaling in het eerste kwartaal van 2019 en ook voor het tweede kwartaal ziet het er niet goed uit. Een winstrecessie lijkt daarmee goed mogelijk. Dat was vaak een voorloper van recessies stelt Jim Bianco, alleen niet bij dalingen van olieprijzen van 50%+ (want dan redt de consument de economie door meevallers op benzine etc.). Dat is de rationale van het eind van de cyclus denken. Bedrijven willen meer winst maken en bij druk op de marge betekent dat besparen op de kosten, reorganiseren, bezuinigen. Dat leidt tot meer ontslagen. Dat begint al een klein beetje duidelijk te worden in het wekelijkse aantal initial claims voor werkloosheid dat zo zoetjes aan toch wel enigszins hardnekkig aan het stijgen is van record lage niveaus (van onder 200.000 naar nu ongeveer 240.000; pas bij 300.000+ lijkt de werkloosheid te gaan stijgen).
 Er is een groeiende schare beleggers die bedrijven aanspoort minder te gaan investeren en meer te gaan doen aan schuldreductie. Meer bedrijven zien dat we laat in de cyclus zitten en dat maakt investeringen gevaarlijker. Daardoor lijkt de groei van de investeringen minder onstuimig te worden dan het gestegen winstniveau sinds 2017 zou impliceren.

Huizenmarkt. Deze is zwakker dan gedacht na al die renteverhogingen en stijgingen van de huizenprijzen. Men ziet verbetering door lagere hypotheekrentes nu de FED pauzeert met de verhogingen. Maar huizenprijzen zijn de afgelopen jaren veel harder gestegen dan de inkomens en zijn daardoor vaker onbetaalbaar geworden, zeker inclusief verminderde aftrek van belastingen op onroerend goed in vele staten. De voorraden van te koop staande huizen zijn het afgelopen jaar fors gestegen naar overigens nog steeds niet hoge niveaus. Het aantal hypotheekaanvragen reageert de laatste tijd tegenvallend op de gedaalde rente. Men koopt gewoon extra voorzichtig, waardoor de huizenmarkt sinds 2018 een (beperkte) rem is op de groei.

Dan is er nog de China-factor. Deze remt sinds half 2018 de groei van de wereldhandel. De vraag van China is plotseling flink afgezwakt en dat voelt men vooral in de rest van Azië en Europa. Afremmen van de schuldgroei, afremmen van de investeringen in infrastructuur en plotselinge problemen met de handel met Amerika hebben flink doorgewerkt. De yuan werd zwak, maar herstelde in de afgelopen paar maanden weer enigszins. Idem voor de koperprijzen. Dr. Copper is de afgelopen paar weken weer ietsje aan de zwakke kant en als dat doorzet dan moeten we weer gaan vrezen voor zwakte vanuit China. Dat betekent krimp van de wereldhandel, druk op de winstmarges.
De extra groei in 2017/18 van tier 3 steden kan moeilijk herhaald worden.

10 februari 2019

samenvatting financieel economisch nieuws van de afgelopen week

Per saldo weinig beweging op de beurzen. Eerst een beetje omhoog, toen een beetje omlaag, geen overtuigende sprong boven het 40 weeks gemiddelde uit. Men werd wat somberder over de macro en daardoor kon de rente dalen (niet in Italië, dat in een recessie zit en de gele hesjes in Frankrijk aanmoedigt en Macron liever het veld ziet ruimen voor LePen). Winstverwachtingen brokkelen langzaam af, ook al komende cijfers over het vierde kwartaal minder slecht binnen dan gevreesd.
Nog steeds is vooral de macro buiten de VS aan het verslechteren. Alleen in enige Emerging Markets ex China zien we wat positievere dingen. Dr. Copper houdt zich uitstekend.
Men moddert in de VS door om de overheid open te houden, men komt waarschijnlijk met een of ander slap compromis.
Trump hield zijn State of the Union, die betrekkelijk goed ontvangen werd. Hij prikte een vorkje met de FED waarbij men vriendelijk keuvelde over de economische vooruitzichten, niet over monetair beleid.
Nieuwe orders daalden in de VS, productie daalde in Duitsland en Nederland (ten dele door hoe kerstmis viel).
JP Morgan wist een verrassend positieve draai te geven aan de Duitse cijfers. Autoproductie verbetert dadelijk weer en dan komt het wel goed denken ze.
ISM non manufacturing, de belangrijkste indicator voor de Amerikaanse dienstensector, verzwakte iets meer dan gedacht, maar 56,7 is niet slecht. Initial claims waren iets aan de hoge kant.
De extreme kou in het midden van de VS vanwege de enorme zuidelijke wending van de polar vortex, begint men terug te zien in minder transport o.a. per trein. De handelsbalans viel mee door behoorlijke daling van de import.

De Indiase centrale bank verlaagde eerder dan verwacht de rente al (vanwege vooral lage voedselinflatie).
China zat bijna de hele week dicht om het Chinese nieuwjaar goed te kunnen vieren.
Geen vooruitgang met Brexit, alleen Tusk wilde een speciale stoel in de hel aanvragen voor degenen die de Brexit zo roekeloos en zorgeloos hebben voorgesteld (waardoor ze konden winnen)

Overpeinzingen


Het macroplaatje heet een knauw gekregen door wegzakkend vertrouwen (grotendeels door de beursval eind 2018) en tegenvallende vraag uit China (deels door de handelsoorlog).
Sinds kerstmis is er een V-herstel en zoiets komt niet zo vaak voor als einde van een (bijna) bear markt. Die van de vier keer ongeveer worden de bodems dan terug getest en dat zou nu opnieuw kunnen gebeuren. Het 40 weeks gemiddelde wordt vaak aangegrepen voor zo’n afmars (die niet diep hoeft te zijn als centrale banken snel, op tijd, te hulp komen).
Voor mij is het afvlakken van het investeringsherstel sinds 2016 het meest teleurstellend. De investeringscyclus is jong maar zit nu al in zwaar weer.

De gevolgen van de handelsoorlog lijken te zijn onderschat. In eerste instantie hoort dit de Amerikaanse economie niet te raken. Maar het raakt de Chinese wel hard en door de afnemende vraag daardoor uit China krijg je minder groei in Europa en Azië. En dat raakt dan uiteindelijk weer wel de VS. En dat bevalt de FED helemaal niet en wordt als belangrijke reden ingezet om het monetair beleid niet als gepland verder te verkrappen.
De FED is voorzichtiger en nu gaan we waarschijnlijk de macrocijfers zien waarom de FED voorzichtiger is geworden. Tegenvallende groei op korte termijn en minder pricing power.
Dalende winstmarges en tegenvallende omzetgroei.
(bron Bianco. Die waarschuwt al een tijdje dat de winsten gaan tegenvallen)
In de VS zie je consensus winstverwachtingen hard dalen die voor het eerste kwartaal van 2019 liggen nu onder die van 2018. Een van de redenen is dat de dollar nu sterker is en de omzet in dollars in het buitenland daardoor daalt. De andere is tegenvallende export. Winstmarges worden geraakt door afnemende groei, hogere loonkosten en dat export en investeringen nu minder groeien dan het BNP.

Als beurzen niet door deze hopelijk tijdelijke zwakte heen kunnen kijken, wordt verder herstel van de koersen moeilijk.
Meer liquiditeit is het wondermiddel dan, maar dat lijkt nu nog niet te gebeuren. De FED verkort nog steeds de balans, de ECB verlengt niet meer. Het begrotingstekort loopt op in de VS en het buitenland zit in een soort kopersstaking om lange leningen te kopen. Het valutarisico afdekken wordt te duur gevonden. Gelukkig voor Treasury is er een bijna onverzadigbare, groeiende honger vanuit Amerika zelf om langlopende staatsleningen te kopen. Maar dat laat minder over voor het kopen van aandelen. De insiders verkopen ook weer meer. Er worden nog steeds veel aandelen ingekocht, maar minder dan in 2018 en het lijkt prudent voor veel bedrijven om minder in te kopen.
Liquiditeit wordt de laatste maanden geholpen door China. De yuan is sterker geworden. Maar gaat men hiermee door, als er een handelsdeal bereikt is? Men heeft zo veel moeite om de schuldopbouw minder snel te maken en dat wil de PBoC niet opgeven. Het moet in de handelsoorlog, maar in tijden van vrede?
Beurzen moeten aanwijzingen zien dat het beter gaat met de economie, ofwel een sterkere yuan, koperprijs en olieprijs (niet door onverwachte productiebeperkingen). Of de FED moet aangeven de rente te verlagen en weer aan QE te denken.

7 februari 2019

doel bereikt: herstel beurzen naar 40 weeks gemiddelde

green shoots of meer ellende?

Chinese PMi leidt ISM
Trump extra belasting in bepaalde staten zorgde voor zwakkere huizenmarkt (naast hogere rente)
rente is gedaald, maar banken doen moeilijker bij verstrekken van hypotheken

wereldhandel correleert sterk met winstmarge. en ook een steeds groter deel van omzet wordt in buitenland behaald/ bestaat uit export.
liquiditeit niet goed


3 februari 2019

samenvatting financieel economisch nieuws van de afgelopen week

Stijgende beurzen op een overvloed aan goed nieuws.
De FED ging als een duif kirren, beloofde een pauze in de renteverhogingen, verloochende

de guidance van de dots naar hogere rente via de opmerking dat de volgende renteverandering zowel omhoog als omlaag kan gaan. Als de markten te hard piepen stopt men ook met het verkorten va de balans. Daar wordt uitgebreid naar gekeken. De FED ziet financieel economische ellende buiten de VS en lager dan verwachte inflatie bij nog steeds een behoorlijk goede macro voor de VS.
Pizzaboer Herman Cain lijkt benoemd te gaan worden in de FED.

Er waren veel winstcijfers en die waren meestal beter dan gevreesd met sussende guidance (met uitzonderingen zoals Caterpillar). Recessieangsten namen hierdoor af. De winstverwachtingen, vooral die voor het eerste kwartaal, brokkelden wel weer verder af.

De groei van de werkgelegenheid was een wervelende 304.000 met wel 70.000 neerwaartse herziening in vorige maanden. Initial claims voor werkloosheid spoten vorige week omhoog. Werkloosheid steeg 0,1% naar 4% vanwege werkloos geachte ambtenaren van het deel dat dicht was. Vertekening van de cijfers door de dichte overheid.
Loongroei was gemiddeld 3 cent per uur vorige maand, minder dan gedacht. ISM prices kwam onder 50 terecht, maar de hele ISM steeg onverwachts mooi naar 56,6 met o.a. herstel van nieuwe orders.
Er waren tevreden gezichten p de afsluitende bijeenkomst tussen de VS en China over de handelsovereenkomst. Die komt er maar wat het zal voorstellen is onduidelijk en de technologieoorlog gaat door.

Er waren wat verlate cijfers over de huizenmarkt die niet goed waren, maar men verwacht herstel in januari. (pending home sales waren echter slecht. Er worden wel meer nieuwe huizen verkocht aan vooral starters).

De gedaalde beurzen laten nog sporen na in een dalend vertrouwen. Men os wat zuiniger met de credit card, voorzichtiger met kopen van een huis en auto.

Buiten de VS zet de verslechtering nog door, al ziet men wel steeds meer tekenen van stabilisatie. De Chinese Caixiin PMI manufacturing kwam onder 50 (maar die van diensten was meevallend sterker) en de PMI's van Korea en Taiwan waren eveneens zwak.
De opmars van de renminbi sinds een paar maanden lijkt te zijn gestuit. De dollar is echter niet sterk, kreeg een opdondertje door de duifachtige FED.
Italië had voor het tweede kwartaal achter elkaar net negatieve groei. Voor de eurozone was er in het vierde kwartaal opnieuw maar 0,2% groei. Duitse retail sales waren zwak.

De superbowl indicator


In 1978 merkte de sportjournalist Kopett http://jasonzweig.com/super-bowl-indicator-the-secret-history/ op dat de winnaar van de superbowl aangaf of het een goed of slecht beursjaar ging worden. Een team uit de NFL en de beurs ging omhoog en omlaag als een team uit de AFL won. Hij gaf het als voorbeeld van een onzinindicator van een toevallig verband dat geen relatie kon hebben met het koersverloop. Na 11 jaar ging hij schrijven dat het toch echt een onzinindicator was, ook al was het verband nog sterker geworden.
Na 2012 is er een beetje de klad in gekomen, het voorspelde vier van de zes keer fout, maar over de hele periode nog steeds 40 keer juist van de 51 jaren (78%, niet meer bijna onfeilbaar, maar nog steeds beter dan gemiddeld toeval).

Er komen steeds meer mensen die er in geloven, want het is zo leuk. Voor een stijgende beurs moeten de Rams gaan winnen en de Patriots met de beste speler ooit Tom Brady moeten in het zand bijten. Hij is nu 41 jaar en dat, samen met de veel hogere salarissen van de Rams doet geloven dat het Brady deze keer niet gaat lukken.  Twee jaar geleden zag ik life (in een bar in Florida waar supporters van beide partijen verbazingwekkend broederlijk naast elkaar keken en juichten voor hun teams) hoe Tom Brady 

vanuit een onoverbrugbare achterstand op wonderbaarlijke wijze toch op het laatste nippertje lukte om de zege naar de Patriots te laten gaan (maar de beurs ging toch omhoog, ondanks/dankzij de overwinning van Trump).

Zelf verzon ik in mijn boek met Ter Veer de PSV-indicator. Als PSV te goed speelde ging het koerslicht uit bij Philips, dat vroeger stond voor Productie Hopeloos Ieder Lampje Is Praktisch Stuk.  Toen PSV de champions league won was Philips bijna failliet. De PSV indicator is uiteraard ook een onzinindicator, maar heeft het toch vaak bij het rechte eind. We hadden een slecht beursjaar en PSV is landskampioen.  PSV staat bovenaan, maar liet wat steekjes vallen in Emmen. Ajax nog meer, maar volgens de PSV-indicator moeten we oppassen op de beurs (zo wie zo altijd verstandig).