Stanley Druckenmiller probeert het
opnieuw: de FED moet ophouden de rente zo extreem laag te houden. Het excuus
van 1937 toen de rente prematuur verhoogd werd is ongeldig.
"
Comparisons
with 1937 or with Japan in the 1990s are commonly used as examples of mistakes
to avoid. Both occasions were preceded by a severe financial crisis, and years
later monetary policy was prematurely tightened.
The
differences between the current policy conjuncture and these historical
analogues are striking, however. Eight years after the 1929 crash, consumer
prices in the U.S. had fallen by a cumulative 18% and unemployment remained
above 14%. And in Japan today prices are still down relative to their
pre-banking crisis levels.
In contrast,
since 2007, prices in the U.S. rose by an accumulated 16%, and the Fed’s
favorite annual inflation measure has never been below 1%. Current unemployment
is at 5.5%, the same rate prevailing in the boom years of 1996 and 2004. The
U.S. is currently far from being mired in deflation and low growth as was the
case in the late 1930s or in Japan in the 1990s. Therefore the initial
conditions for considering the conduct of future monetary policy are radically
different.
Another
aspect of 1937 and Japan’s crisis is also being overlooked. In 1937 U.S.
household net worth and the stock market were significantly lower than their
1929 levels. Similarly in Japan 25 years after the bust, neither household net
worth nor stock prices have returned to their peak levels. By contrast, the
U.S. stock market and household net worth have risen substantially above their
2007 peak levels. Even the Fed now acknowledges that asset prices were then
unsupported by economic fundamentals and contributed to the subsequent
financial crisis."
En verder
"How can the
risk-reward of the Fed’s continued expansionary policies not account for the
current high levels of debt and asset prices? The benefits of further
supporting asset prices have fallen, and the potential costs of higher leverage
continue to grow.
Near-zero
rates during and in the years after 2008 no doubt helped end the so-called
Great Recession. But the U.S. economy is no longer under emergency conditions
or facing the perils of 1937. Why then does it require emergency monetary
policy? While inflation targeting gave no warning of what was to come in 2008,
why is inflation moving from 1.5% to 2% a necessary condition for raising rates
from the current emergency levels? Even models that the Fed used to justify
quantitative easing (QE) in recent years are today pointing to rates well above
1%. Why now use new, untested theories to justify zero?"
Wat ik denk?
De FED heft gezegd dat QE
nodig was om de asset economy weer aan de gang te krijgen. Onderzoeken hebben
uitgewezen dat het verband tussen CPI inflatie en economische groei niet
duidelijk is. Deflatie hoeft niet zo erg te zijn. Daarentegen is deflatie in de
asset economy (vooral lagere huizenprijzen) wel slecht geweest voor economische
groei.
Door de asset economy te veel
te stimuleren en koersen boven normaal te laten zetten loop je het risico dat
er straks ernstige asset economy deflatie gaat optreden met negatieve gevolgen
voor de economy. Mission accomplished zou je zeggen. Nog hogere aandelenkoersen
moet de FED niet nastreven, want anders wordt de daling daarna alleen maar
groter. Nu al zie je dat schattingen voor de daling van de koersen bij de
komende recessie over enige tijd, enige jaren, op aan het lopen zijn van de
gebruikelijke 20-25% naar 40%+. Verdere overwaardering van aandelen maakt de
benodigde daling alleen maar groter in tijden waarin de nominale winsten maar
langzaam stijgen.
De lage rente zorgt ervoor dat
de bedrijfsstrategie is meer schulden maken en daarmee eigen aandelen
terugkopen in plaats van extra investeren. Dit is zeer slecht voor de middellange
en lange termijn.
Bij een werkloosheid van 5,5%
en een inflatie van 1%+ ben je helemaal gek om de asset economy nog verder op
te jagen.
Met de complimenten van DNB.
Je laat de particuliere belegger veel te veel risico’s nemen, een goed pensioen
op te bouwen met veilige staatsleningen is buiten bereik gekomen. Het
bedrijfsleven doet onwenselijke dingen op grond van de lage rente. Stop deze
verderfelijke monetaire politiek!
N.B. het was één van mijn tien
verrassingen voor 2015 dat de rente zou gaan stijgen op verzet tegen QE, omdat
het te veel de financiële stabiliteit in gevaar brengt.
Druckenmiller begint zich als
belangrijke speler in dit veld te ontwikkelen. Ik zei ook al
tegenstanders
Bloomberg.com
– Bullard Says Zero Policy Rate Risks Asset-Price
Bubbles
Lacker (havikachtige stemmer
bij de FED) http://blogs.wsj.com/economics/2015/04/15/feds-lacker-says-a-strong-case-can-be-made-for-higher-rates/
Einhorn
DNB
Het Noorse staatsoliefonds Government Pension Fund Global http://www.bloomberg.com/news/articles/2015-04-16/world-s-biggest-wealth-fund-says-monetary-risks-at-historic-high
Bernanke juist niet.
Draghi niet
Het draait erom of Fischer in de
richting van matigen stijging asset economy gaat uitlaten. Nog niet, maar ik
was verbaasd dat Yellen zich blijft uitputten in suggesties dat een
rentestijging in juni mogelijk is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten