Vorige week leek het erop dat Timiraos, het doorgeefluikje van de FED voor de Wall Street Journal, zei dat de FED ging voor een verlaging van de rente met 0,25%. Maar donderdag herriep hij dit en zette de deur wagenwijd open voor 0,5%. De markt weet het nu even niet en zet 50% in op 0,25% en 50% op 0,5%. Dit is nog nooit gebeurd sinds 1990 aldus Jim Bianco (mijn favoriete goeroe voor de rente) , die daardoor een beetje in de war lijkt te raken. Dit is in strijd met de zorgvuldige guidance die de FED zo koestert de afgelopen decennia. Zoals Timiraos al zei vorige week moest er een FED lid zijn dat openlijk voor 50 basispunten ging, liefst ondersteund door andere gezaghebbende lieden en voorspellingen die in de richting wezen voor 50 basispunten. En toen was er ineens mevrouw George, een havik, die zei dat 50 basispunten best kon, daar goede argumenten voor waren. Voormalige FED New York baas Dudley zei dat 50 basispunten toch echt moest als het risico van inflatie en werkloosheid even groot was, want de reële rente is nu te hoog voor zo'n evenwicht. En Timiraos voerde nog aan dat sommige FED leden wel eens flinke rentedaling voor 2024 zou kunnen aangeven met hun dots. En dat zou tot moeilijke vragen gaan leiden als je nu maar 25 deed en dan moest zeggen dat je hierna ook aan 50 denkt. Powell heeft wel heel duidelijk gezegd dat 25 en 50 op tafel liggen. Als hij niets had laten doorschemeren, zou 25 met 100% nu in geprijsd zijn. Het lijkt erop dat Powell nu met 100% 50 basispunten in geprijsd wil hebben om zo eensgezind met 12 stemmen 50 erdoor te krijgen. Eensgezind 25 schijnt niet meer te kunnen lukken. Powell ligt wakker als de FED niet eensgezind besluit volgens Bianco.
Dit is allemaal interpretatie en giswerk sinds Greenspan dit tot een soort kunst verhief. Dingen zijn dan soms niet zo duidelijk als ze lijken. Er komt ineens een heel andere interpretatie, draai aan de woorden van de FED, en die wordt dan ineens consensus. Dat lijkt nu bijvoorbeeld het geval bij de Amerikaanse verkiezingen. Harris heeft Trump een mokerslag uitgedeeld. Niemand was dat voor haar gelukt en nu blijkt ze net zo'n hard monster te zijn voor oude mensen als Trump. Volgens Nate Silver, van 538, een toonaangevende site voor de analyse van de verkiezingen, wordt de kans dat Trump wint toch steeds groter. De 'popular vote'' is overduidelijk voor Harris, maar de kiesmannen zullen volgens de modellen van Silver in meerderheid voor Trump zijn met een dikke 60% kans vanwege zijn nu volgens zijn peilingen duidelijk betere kansen in Pennsylvania en Michigan. Na het debat zijn die trends sterker geworden. Volgens de New York Post helpt de steun van Taylor Swift averechts. Van de zwevende kiezers denkt nu 8% meer aan stemmen op Harris, maar 20% aan eerder stemmen op Trump. Allemaal niet zoals ik dacht.
Ondertussen zakt China steeds verder weg in de problemen. De groei van de industriële productie valt naar Chinese begrippen ongekend tegen en de consumptie in mindere mate ook. Geen herstel uiteraard op de huizenmarkt. Steeds meer hangt af van de export. Dat stuit op steeds meer verzet. China creëert overproductie in de industrie. Duitsland heeft hier enorme last van. De auto-industrie lijdt, met tegenwoordig Volkswagen voorop. Overproductie, dure energie, hinderlijke regulering, tegenvallende export (naar China etc.). Er deugt ineens niets meer van het Duitse Wirtschaftswunder.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten