Het aantal volgelingen an Jim Chanos is aan het exploderen, als je het plaatje van BCA beziet. Waar komt dat pessimisme over China toch ineens vandaan?
Ik ben een van de meer pessimistische macrovoorspellers met tijdelijk slechts 8% economische groei in China in de tweede helft van 2011. Maar dat is toch geen harde landing. Grondstoffenprijzen kunnen daar even van ontdaan zijn, maar de groeiafzwakking is net genoeg om Wen Jiabao niet voor schut te doen staan: na nog enige stijging van de inflatie gaat die weer dalen en kan zijn opvolger volgend jaar met een schone lei beginnen met lagere inflatie, minder huizenspeculatie en de afkondiging van het eind van de een kind politiek.
Amerikanen zien de schulden van hun eigen gemeentes en staten uit de hand lopen en denken daarom dat dit in China ook gebeurt. In China krijgen de lagere overheden echter bakken met geld toegestopt uit de overvloedige valutareserves.
Het banksysteem heeft een spectaculaire daling van de slechte schulden achter de rug. Tien jaar geleden was het banksysteem in China eigenlijk failliet, ze zaten vol met slechte leningen aan verlieslatende staatsbedrijven en overheden. De laatste jaren is dat weer helemaal goed gekomen. De precaire positie van de Chinese financials was een belangrijke reden waarom voor 2005 de koerswinstverhoudingen in China laag moesten zijn ondanks de hoge economische groei. Nu zijn de koerswinstverhoudingen opnieuw heel laag, terwijl het bankwezen niet failliet is.
Kortom Chinese aandelen zijn veel te goedkoop geworden (dat is nog geen garantie voor koersstijging, maar het helpt wel).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten