Economen zien steeds minder kans op een recessie in 2020, nu
de handelsoorlog over haar hoogtepunt heen lijkt te zijn. Powell biedt bijna
onbeperkte liquiditeit aan om de repocrisis te bestrijden. Het is enigszins
onduidelijk waarom de banken ineens zo vol met extra vrije reserves gestopt
moeten worden, maar de meest plausibele reden lijkt te zijn dat het
aanzwellende begrotingstekort een te grote stortvloed aan Treasury bills heeft
gecreëerd en de FED moet die nu maar opkopen. En doet dit dan maar om de toorn
van Trump en de banken te ontlopen. Zonder verkoop van lange leningen
vooralsnog, waardoor de balans steeds gevaarlijker wordt opgeblazen.
Zo lang de handelsoorlogen inderdaad over de top heen zijn
en daardoor de onzekerheid kan verminderen en zo lang de FED steeds harder met
geld strooit, is er een goede kans op verder stijgende beurzen.
De FED heeft beloofd verder te gaan met het strooien met
geld, maar wil toch wel wat van de extra liquiditeit voor het einde van het
boekjaar weer terugzien.
Met de winstontwikkeling gaat het niet goed, al lijkt de
steeds maar afzwakkende groei op jaarbasis van de winst een jaar vooruit per
aandeel van de S&P500 sinds oktober 2018 te zijn gestopt volgens Brian
Gilmartin van Fundamentalis (een goede bron voor analyse van verwachte
winsten). Arbeidskosten per eenheid product zitten in een (nu nog maar langzaam)
stijgende trend en de pricing power is buitengewoon zwak, vooral bij goederen
zoals kleding. De stijging van de CPI loopt iets op, maar die van de
producentenprijzen zwakt juist af. Zo diep in de cyclus gaat het meestal niet
goed met de productiviteitsstijging (de arbeidsmarkt is te krap om mensen te
ontslaan, die krijg je moeilijk terug en de resterende werklozen zijn weinig
productief; de onderbezetting van het productieapparaat was weggewerkt (dat
zorgt voor cyclische productiviteitsstijging), maar stijgt weer in de industrie;
investeringen zijn te laag gebleven in deze cyclus). Loonstijging is nog laag
gezien de lage werkloosheid, maar de kosten van benefits gaan harder stijgen
door o.a. de lage rente (pensioenpremies daardoor hoger) en hoge stijging
ziektekostenverzekering (recent bijna 20% voor grote delen bedrijfsleven).
De afgelopen week was er een grote stijging van de initial
claims van werkloosheid na de Thanksgiving week van behoorlijke daling. Er
waren problemen met de seizoenaanpassing omdat Thanksgiving laat viel. Initial
claims voor werkloosheid zijn al een paar jaar erg laag, onbegrijpelijk laag zelfs.
Initial claims worden enorm in de gaten
gehouden want dat is de meest betrouwbare leading indicator voor eventuele
zwakte op de arbeidsmarkt. Strategas had een plaatje dat te veel stijging (zijnde
zes maand gemiddelde boven twee jaars gemiddelde) beneden normale opbrengsten
voor de S&P500 betekende in de meeste gevallen. Zo ver is het nog net niet,
maar veel stijging van de initial claims vanaf het niveau van afgelopen week
zou de markt niet kunnen verdragen. Vertrouwen inde sterkte van de arbeidsmarkt
verdampt dan en men gaat banger worden voor de winstontwikkeling. Vooralsnog
lijkt de grote stijging van afgelopen week vooral veroorzaakt door aanpassingsproblemen
vanwege Thanksgiving.
Dan is er het al maanden stijgende gevoel bij steeds meer
economen dat het weer beter zal gaan met de wereldeconomie. PMI’s voor de
industrie laten in veel gevallen al enige maanden verbetering zien. Beurzen
zijn gestegen, geldgroei is aangetrokken en daardoor zijn de financial
conditions verbeterd. Een U-vormig herstel en misschien een V-herstel. De
autoverkopen lijken het dal te hebben bereikt. Men wordt optimistischer over
Europa. Na het vierde kwartaal zal het beter gaan in Japan met zo veel fiscale
stimulering. China gaat om onduidelijke redenen beter, maar het gaat niet goed
met de winsten, dalende producentenprijzen, te hoge stijging prijzen
varkensvlees waardoor reële consumptie wordt gedrukt en een vastgoedsector die
af lijkt te gaan zwakken nu grondverkopen meer richting sociale sector moeten
en men de lokale overheden/ semi overheidsbedrijven (deze mogen weer failliet
gaan bleek afgelopen week voor het eerst in 20 jaar) wat beter op de centjes
laat letten. Groei M1 is in China weer
onvoldoende om echt optimistisch te worden over hun importgroei.
Ik zie zwak herstel van de industrie (misschien niet voor de
VS), vooral door beperkt herstel autoverkopen, maar enige afzwakking van de
dienstensector. Dat lijkt onvoldoende voor een recessie in 2020 in de VS, maar
dit kan optreden bij een schok. Zelfs als er geen recessie komt, dan lijkt het
niet goed te gaan met de winstverwachtingen. 2021 komt dichterbij en Trump/ of
andere president zal de overheidsbegroting moeten saneren. Dat is de veiligste
periode voor een president om te doen, de kiezer is dat in 2024 echt wel
vergeten, zelfs als hierdoor een recessie ontstaat in 2021/2022.
Dat gaat 2020 een moeilijk beursjaar maken. Vooralsnog heeft
men de wind mee van de FED en lagere onzekerheid, maar als de FED eindelijk vindt
dat er te veel met geld is gestrooid, de winstgroei tegenvalt en recessie
dreigt in H2 2020/2021, hoort dat niet genoeg te zijn voor een goede beurs.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten