15 december 2019

Overpeinzingen


Economen zien steeds minder kans op een recessie in 2020, nu de handelsoorlog over haar hoogtepunt heen lijkt te zijn. Powell biedt bijna onbeperkte liquiditeit aan om de repocrisis te bestrijden. Het is enigszins onduidelijk waarom de banken ineens zo vol met extra vrije reserves gestopt moeten worden, maar de meest plausibele reden lijkt te zijn dat het aanzwellende begrotingstekort een te grote stortvloed aan Treasury bills heeft gecreëerd en de FED moet die nu maar opkopen. En doet dit dan maar om de toorn van Trump en de banken te ontlopen. Zonder verkoop van lange leningen vooralsnog, waardoor de balans steeds gevaarlijker wordt opgeblazen.  

Zo lang de handelsoorlogen inderdaad over de top heen zijn en daardoor de onzekerheid kan verminderen en zo lang de FED steeds harder met geld strooit, is er een goede kans op verder stijgende beurzen.
De FED heeft beloofd verder te gaan met het strooien met geld, maar wil toch wel wat van de extra liquiditeit voor het einde van het boekjaar weer terugzien.

Met de winstontwikkeling gaat het niet goed, al lijkt de steeds maar afzwakkende groei op jaarbasis van de winst een jaar vooruit per aandeel van de S&P500 sinds oktober 2018 te zijn gestopt volgens Brian Gilmartin van Fundamentalis (een goede bron voor analyse van verwachte winsten). Arbeidskosten per eenheid product zitten in een (nu nog maar langzaam) stijgende trend en de pricing power is buitengewoon zwak, vooral bij goederen zoals kleding. De stijging van de CPI loopt iets op, maar die van de producentenprijzen zwakt juist af. Zo diep in de cyclus gaat het meestal niet goed met de productiviteitsstijging (de arbeidsmarkt is te krap om mensen te ontslaan, die krijg je moeilijk terug en de resterende werklozen zijn weinig productief; de onderbezetting van het productieapparaat was weggewerkt (dat zorgt voor cyclische productiviteitsstijging), maar stijgt weer in de industrie; investeringen zijn te laag gebleven in deze cyclus). Loonstijging is nog laag gezien de lage werkloosheid, maar de kosten van benefits gaan harder stijgen door o.a. de lage rente (pensioenpremies daardoor hoger) en hoge stijging ziektekostenverzekering (recent bijna 20% voor grote delen bedrijfsleven).

De afgelopen week was er een grote stijging van de initial claims van werkloosheid na de Thanksgiving week van behoorlijke daling. Er waren problemen met de seizoenaanpassing omdat Thanksgiving laat viel. Initial claims voor werkloosheid zijn al een paar jaar erg laag, onbegrijpelijk laag zelfs.  Initial claims worden enorm in de gaten gehouden want dat is de meest betrouwbare leading indicator voor eventuele zwakte op de arbeidsmarkt. Strategas had een plaatje dat te veel stijging (zijnde zes maand gemiddelde boven twee jaars gemiddelde) beneden normale opbrengsten voor de S&P500 betekende in de meeste gevallen. Zo ver is het nog net niet, maar veel stijging van de initial claims vanaf het niveau van afgelopen week zou de markt niet kunnen verdragen. Vertrouwen inde sterkte van de arbeidsmarkt verdampt dan en men gaat banger worden voor de winstontwikkeling. Vooralsnog lijkt de grote stijging van afgelopen week vooral veroorzaakt door aanpassingsproblemen vanwege Thanksgiving.

Dan is er het al maanden stijgende gevoel bij steeds meer economen dat het weer beter zal gaan met de wereldeconomie. PMI’s voor de industrie laten in veel gevallen al enige maanden verbetering zien. Beurzen zijn gestegen, geldgroei is aangetrokken en daardoor zijn de financial conditions verbeterd. Een U-vormig herstel en misschien een V-herstel. De autoverkopen lijken het dal te hebben bereikt. Men wordt optimistischer over Europa. Na het vierde kwartaal zal het beter gaan in Japan met zo veel fiscale stimulering. China gaat om onduidelijke redenen beter, maar het gaat niet goed met de winsten, dalende producentenprijzen, te hoge stijging prijzen varkensvlees waardoor reële consumptie wordt gedrukt en een vastgoedsector die af lijkt te gaan zwakken nu grondverkopen meer richting sociale sector moeten en men de lokale overheden/ semi overheidsbedrijven (deze mogen weer failliet gaan bleek afgelopen week voor het eerst in 20 jaar) wat beter op de centjes laat letten.  Groei M1 is in China weer onvoldoende om echt optimistisch te worden over hun importgroei.

Ik zie zwak herstel van de industrie (misschien niet voor de VS), vooral door beperkt herstel autoverkopen, maar enige afzwakking van de dienstensector. Dat lijkt onvoldoende voor een recessie in 2020 in de VS, maar dit kan optreden bij een schok. Zelfs als er geen recessie komt, dan lijkt het niet goed te gaan met de winstverwachtingen. 2021 komt dichterbij en Trump/ of andere president zal de overheidsbegroting moeten saneren. Dat is de veiligste periode voor een president om te doen, de kiezer is dat in 2024 echt wel vergeten, zelfs als hierdoor een recessie ontstaat in 2021/2022.
Dat gaat 2020 een moeilijk beursjaar maken. Vooralsnog heeft men de wind mee van de FED en lagere onzekerheid, maar als de FED eindelijk vindt dat er te veel met geld is gestrooid, de winstgroei tegenvalt en recessie dreigt in H2 2020/2021, hoort dat niet genoeg  te zijn voor een goede beurs.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten