De koersen gaan niet zo veel omhoog als zou moeten volgens de optimisten die in gunstige seizoenpatronen geloven en in de diepe zakken van de particulieren die niets zien in obligaties. Die particulier zit nu record zwaar in aandelen en het begint steeds meer op 1999 te lijken.
Bij de lange rente kan men nog geen sein veilig geven (eens met Jan de Boer).
De stijgende rente in Japan is een probleem, vooral als men daar zich wat enthousiaster van die buitenlandse obligaties gaat ontdoen en men minder gelooft in de wonderen van de Japan carry trade.
De koersen van lange obligaties in de VS breken maar niet naar boven door, hoe dovish diverse leden van de FED ook klinken, vooral natuurlijk in navolging van de grote roerganger. Die heeft tenslotte altijd gelijk volgens zijn alternatieve feiten. Hij heeft (nog) de macht om de werkelijke feiten langzaam door de alternatieve te vervangen. De inflatiecijfers waren enorm meevallend, maar dat zou komen door niet erg plausibele veronderstellingen over oktober van de huren (OER). Maar zelfs als je dat meeneemt, waren die inflatiecijfers een mooie meevaller. En er zijn genoeg verhalen die nog verdere afzwakking van de huurstijging zien in de VS. Het is nog niet zo dat er deflatie is, hoe hard Trump dat ook roept. Maar inflatie valt mee gezien de hoge importheffingen. Precies zoals Trump zegt, het heeft bijna geen invloed op de prijzen en via lagere olieprijzen is het gewoon deflatoir, het verhogen van importprijzen. Zo staat het niet in de economieboekjes, maar die kun je dan ook maar beter weggooien volgens Trump.
Het gaat niet zo slecht met de economie in de VS dankzij AI, maar de onderklasse merkt het nog niet zo goed, terwijl het kleinbedrijf mensen ontslaat (maar gelukkig nemen de grote bedrijven nog steeds veel mensen aan. Een K-economie dus.
En met de winstverwachtingen gaat het uitstekend in de VS, al sinds het dieptepunt in april na de aankondiging van Trump over zijn wonderheffingen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten