19 februari 2023

disinflatie ingeruild voor meer renteverhogingen, lagere winstmarges en meer kans op recessie

 Het sprookje van eindeloze disinflatie zoals gepreekt door Powell is uit. Tegenvallende inflatiecijfers. Te hoge kerninflatie en veel te hoge stijging producentenprijzen. Winstmarges onder druk vanwege verdwenen pricing power. Consumenten die weer te veel leunen op credit cards (vooral bij lage inkomens). Een record aantal huizen in aanbouw dat natuurlijk flink gaat dalen.

De FED gaat de rente verhogen tot 5 1/8% of nog hoger en niet verlagen in 2023 volgens de markt. Weg is het geloof in een pivot van de FED, een draai naar meer monetaire stimulering. Quantitative tightening gaat door, even wat minder pijn door extra liquiditeit vanwege prblemen met debt ceiling. De ECB zit nu ook in volle vaart Quantitative Tightening. De Peoples Bank of China was afgelopen week wat royaler, maar de trend bij de PBoC is toch duidelijk richting minder monetaire stimulering. De Bank of Japan koopt zich helemaal lam en dat kan niet lang doorgaan. De opvolger van Kuroda moet gaan stoppen met yield curve control omdat anders de boel uit de hand loopt. 

De daling van de winstmarges is een uitstekende leading indicator voor de werkloosheid in de VS. Men moet gaan reorganiseren en dat gaat denk ik goed losbreken in het derde of vierde kwartaal van 2023. De inversie van de rentecurve ondersteund door strengere kredietnormen van banken geeft een uitermate betrouwbaar recessiesignaal vanaf ongeveer juni/ september. 

De daling van de leading indicators is nu zo groot geworden dat dit in het verleden altijd een recessie betekende. De vooruitzichten in de Phillyfed rapportage geeft ook een enorme recessiewaarschuwing.

De hoop op een soft landing en een pivot van de FED lijkt hiermee de bodem ingeslagen. Men gaat weer meer geloven in minder fantastische scenario's. Men vergelijkt met 2007 toen een soft landing toch ook heel goed mogelijk leek.

De consument is wat minder somber geworden en dat helpt de economie inde eerste helft van dit jaar.

Voor de beurzen ligt het moeilijker. Scenarioanalyse is nu negatief. De short covering van o.a. hedge funds is ongeveer klaar, insiders verkopen en de retail beleggers gaan zich steeds meer achter de oren krabben of het niet beter is om risicoloos 5% op treasury Bills binnen te schrapen.

In Europa is men wat positiever. de winsten over het vierde kwartaal vielen veel meer mee dan in de VS, ze stegen in Europa. Men wordt optimistischer over het energiedrama, de warme winter zorgde voor goed gevulde aardgasdepots. De energiesubsidies zijn enorm (ongeveer 4% van BNP in Nederland,, 5% in Italië en meer dan 7% in Duitsland. Die zekere recessie werd daardoor onzeker.

Het kan natuurlijk dat particulieren à la 1987 blijven doorkopen (winsten in het eerste kwartaal kunnen meevallen) en dat institutionele beleggers niet erg verkopen en ondernemingen ferm door gaan met inkoop eigen aandelen. Maar als dat te lang tegen de fundamentals in gaat, dan komt de klap. 

Ik zie nog steeds veel gelijkenis met 1948-1949. D.w.z. een correctie ligt voor de hand maar een drama à la 2008 niet (tenzij er een enorme schok komt).

Geen opmerkingen:

Een reactie posten