De afgelopen week waren er plaatjes van de inflatie in Zeden sinds 1290 (http://www.businessinsider.com/this-swedish-inflation-chart-will-make-your-jaw-drop-2012-2, van Jefferies' Sean Darby).
De blauwe lijn lijkt me met meest betrouwbaar omdat die enigszins overeenkomt met de inflatie in Engeland sinds 1264 (plaatje uit ons boek op blz 122, bronnen: David Hackett Fischer: The Great Wave, Price Revolutions and the Rhytm of History.
Oxford University Press, 1996.// Henry Phelps-Brown en Sheila Hopkins: “Seven Centuries of the Prices of Consumables,Compared with Builders’ Wage Rates”, Economica 23 (1956), blz. 297-314)
De inflatie in Engeland is heel wat groter geweest dan in Nederland, maar in Zweden was de inflatie kennelijk nog groter.
David Hackett Fischer ziet zeer lange golven in de inflatie, een lange tijd met hoge inflatie en een lange rustige periode met lage inflatie/deflatie.
Die zie je iets duidelijker in Engeland, maar ook in Zweden zie je de lange rustige periode tot ongeveer 1500 en daarna net als in Engeland en Nederland veel meer inflatie die ongeveer uitgestegen is rond 1650, met rust tot 1730 waarna de inflatie toeneemt tot Napoleon zijn Waterlo vindt in 1815. Daarna is het weer rustig tot 1890 (in Zweden tot 1940) en dan komt er weer geweldige inflatie.
Wij hebben als ervaring dat deflatie zoals in de jaren dertig van de vorige eeuw het grote probleem is van de economie.
De stagflatie in de jaren zeventig vonden we lang niet zo erg. Het boek van
David Hackett Fischer leert dat perioden van hoge inflatie in het verleden de echt slechte tijden waren, veel slechter dan de tijden van deflatie.
Centrale banken zijn nu wel zo’n enorme moeite aan het doen om deflatie te voorkomen, maar dadelijk zitten we met stagflatie. De wereldbevolking groeit dan wel niet meer zo hard (dat was vroeger de belangrijkste reden waarom de inflatie zo opliep in bepaalde lange periodes), maar de middenklasse wel en daardoor de koopkracht ook en dat zal inflatoir zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten