De groei van de werkgelegenheid was
iets lager dan verwacht (157.000 i.p.v. 190.000), maar er waren opwaartse
herzieningen van de vorige maanden. Dat in acht nemend waren de cijfers goed. Op jaarbasis trekt de groei zelfs aan.
Werkloosheid
0,1% omlaag naar 3,9%. Loongroei stabiel op 2,7%.
Saai, Goldilocks, maar iedereen bidt
dat het zo blijft.
De participatiegraad van de kerngroep
25-54-jarigen stijgt, maar is nog steeds niet terug op het niveau van voor de
kredietcrisis. Dat is een van de redenen waarom de loongroei nog niet de pan
uit rijst. Een andere veel gehoorde reden is dat er weinig productiviteitsgroei
is, vooral buiten de 5% meest productieve bedrijven. Deze zijn zeer efficiënt en
er werken maar heel weinig mensen daar. De rest moet het dan maar doen met een
karige loongroei, tenzij men naar een andere baan hopt.
(plaatje via Strategas).
De werkloosheid daalt maar heel weinig
de latste tijd, terwijl de groei van de werkgeegenheid groot is, hoger dan de
aanname voor de groei van de beroepsbevolking van onger 60-90.000. Dat komt,
omdat steeds meer mensen de situatie op de arbeidsmarkt zo bemoedigend vinden
dat ze weer werk gaan zoeken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten