Er is weer wat minder onrust, de paniek is wat weg aan het ebben. Techneuten zijn weer wat moed aan het vatten, het 40-weeks gemiddelde van de S&P500 is niet doorboord. Ik las dat van de Dow Jones 15 aandelen in een horizontale trend zitten, 12 in opwaartse trend en slechts 3 in een neerwaartse trend. Dat is best goed. Er is een herstelrally gaande en die lijkt te gaan naar het 50-daags gemiddelde. Dan wordt het spannend. Zakken we weer weg of zet het herstel door? Moeilijk te voorspellen.
Sommigen zien een enorme bear market op ons afkomen, best wel met behoorlijke kans (bijvoorbeeld Jan de Boer). Je hebt de volhouders die een vreselijke recessie zien en aandelen veel te duur vinden. Er is een lange periode van slechte beurzen nodig om de waarderingen weer wat meer normaal te krijgen en de nodige nieuwe structureel negatieve dingen moeten ook nog verdisconteerd worden (zoals structureel hogere inflatie, gemiddeld duidelijk lagere economische groei, einde van hoge groei China/ inpikken Taiwan, verdwijnen van peace dividend, opkomst protectionisme, problemen door climate change (inclusief misoogsten), flink bezuinigen door nu nog pot verterende overheden en zo kan men nog wel even doorgaan). Redding moet komen vanuit de technologie, maar daar begint men benauwd te worden dat artificial intelligence wel enorme investeringen vergt, maar niet de gehoopte wonderbaarlijke opbrengsten oplevert (Haalt Meta die $ 30 miljard eruit? Wordt autonoom rijden wel die grote blockbuster voor Tesla?). De lijst van negatieve ontwikkelingen is lang genoeg om te mogen verwachten dat het een keer goed mis zal gaan in de komende circa vijf jaar (het beruchte door Ter Veer en mij geschetste Chaotische Neergangscenario). Maar komt dit nu al? Ik denk het nog niet, al wordt het vanaf volgend jaar wel steeds spannender, vooral als Trump wint, Xi iets moet doen om Chinezen trots te maken nu ze niet meer rijk worden en Poetin steeds verder in problemen komt door Oekraïne. Er zijn wel grote krachten op gang aan het komen om een langdurige wapenstilstand te forceren door Poetin ongeveer te geven wat hij wil, wat nu door Rusland is bezet.
.Het macro plaatje maant tot voorzichtigheid, leidt tot de verwachting van nog een derde klap(je) naar beneden van de beurzen, als de relief rally achter de rug is (uiteraard geen garantie). Het grootste risico zit in het te veel oplopen van de werkloosheid. Nu gaat dat allemaal heel langzaam, maar als je de grafiek van de werkloosheid ziet in bijvoorbeeld de VS, dan kun je alleen maar stellen dat werkloosheid zelden stabiel is en dat na een beperkte lineaire stijging een niet lineaire snelle stijging normaal is. Sahm heeft dat uitgewerkt. Het is een proces waarbij particulieren en bedrijven steeds voorzichtiger en er uiteindelijk allemaal vervelende dingen gebeuren met een recessie als gevolg. De beruchte reflexiviteit. Dario Perkins ziet dat niet lineaire deel van de stijging nog niet geburen, die negatieve doorwerking van de beruchte reflexieve processen ziet hij nog niet. Ik denk dat hij gelijk heeft. Hij stelt ook dat sinds enkele maanden er een verschuiving heeft plaats gevonden in hoe men denkt over de (Amerikaanse) economie: van meevallend sterk en dat zal wel zo blijven tot een wat zorgelijk wordende afzwakking die niet moet doorzetten. De FED lijkt daarom behind the curve, maar dat hoeft nog niet ernstig te zijn. De rentecurve 10 -/- 2 jaar staat op het punt weer normaal te worden en dat kan ook over enige tijd met de officiële variant 10 jaar -/- 3 maanden gebeuren. Dat is het moment waarop volgens de rentecurve de recessie moet beginnen. Er komt hulp van de FED, maar de overheid is gestopt met extra te veel uitgeven. Voorlopig wordt even zachtjes op de rem getrapt en de invloed daarvan wordt normaalgesproken pas voelbaar na de verkiezingen.
.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten