21 september 2016

En wat deed de Bank of Japan?

Geen al te nare dingen. Geen nog negatievere rente, doorgaan met QQE, maar niet extra en het inzicht dat de 10-jaar rente 0 moet zijn op het ogenblik om richting een inflatie van 2% te gaan. 
Dat viel tegen, maar de rest niet.
Totdat de inflatie 2% is, mag de geldhoeveelheid flink groeien en een hogere inflatie mag ook (al weet niemand hoe men boven de 2% moet komen, als zelfs 0% nauwelijks haalbaar lijkt).

Die guidance voor de tienjaarrente is verreweg het belangrijkste van wat de BoJ heeft besloten. Daarop reageert de beurs. 
Het roept herinneringen wakker aan de garanties die de FED gaf na de Tweede Wereldoorlog over de lange rente. In 1951 moest men dit loslaten, omdat er inflatie dreigde.
Een en ander betekent dat het bedrag aan QQE niet langer heilig is en aangepast zal worden als de rentedoelen hiertoe nopen.

De bankaandelen waren omhoog en de verzekeraars ook, ook in Europa, omdat Kuroda zijn oren zo liet hangen naar de noden van de banken en verzekeraars. Een steilere rentecurve en niet een nog negatievere rente. Goed voorbeeld doet volgen, nu moet de ECB ook over de brug komen om de banken te helpen en vooral ook de pensioenfondsen.

Japanse bankaandelen zijn goedkoop geworden versus de boekwaarde door die vermaledijde negatieve rente (plaatje Morgan Stanley)

Het geeft wel aan dat centrale banken zo ongeveer aan het einde van hun Latijn zijn om verder te verruimen. De bijwerkingen van het medicijn kunnen erger worden dan de oorspronkelijke genezende werking.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten