Alle hoop van de beleggers in Japanse
aandelen is gezet op het enorme staatspensioenfonds GPIF (ongeveer € 1200
miljard groot). Na grote verliezen (in het tweede kwartaal maakte men ongeveer
€ 50 miljard verlies) op aandelen en valuta’s is de omvang van de binnenlandse
obligaties relatief te groot geworden en lijkt men meer in met name Japanse
aandelen te moeten gaan beleggen. Ambtelijke fondsen luisteren behoorlijk goed naar de plannen opgedragen door de instanties van de staat in Japan.
(FT Alphaville)
Gaat hierdoor de Japanse beurs omhoog tegen de slechte trend van de winstverwachtingen in? De historie leert dat de buitenlanders het goede voorbeeld moeten geven en hun massieve onderweging van Japanse aandelen moeten gaan verlagen. Ze moeten weer verlekkerd gaan kijken naar de relatief goedkope Japanse kwaliteitsaandelen, net als men wereldwijd meer naar cyclisch brandhout gaat kijken. Het dividendargument is heel sterk bij Japanse aandelen. Maar doorslaggevend zal de yen wel weer zijn. Na te grote sterkte in de ogen van de Japanse regering moet die er weer als een dweil bij gaan liggen 100 lijkt de streep in het zand. In Amerika ziet men liever 90, maar Kuroda lijkt niet te willen luisteren. Meer en meer moet er met QQE, opkopen aandelen, de deflatie is terug. Helikoptergeld staat nog niet in zijn woordenboek, maar iets doen aan die ergerlijk hoge yen versus de yuan, dat lijkt toch wel een opdracht te worden van MOF aan BOJ.
Die buitenlanders zijn zich blauw aan het kopen aan bescherming van hun aandelenportefeuille, de VIX staat laag en de zorgen zijn hoog. Een beetje minder mag ook wel en dat geeft de beleggende burger moed, maar iedereen wacht op doorbraak van de S&P tot duidelijk boven de 2200 (inclusief de FED)..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten