inflatieverwachtingen vaak niet afhankelijk van olieprijs en dat is maar goed ook (Duy/thoma)

Het afgelopen jaar lijkt alles te draaien om de olieprijs, vooral in 2016. Alles hangt samen met de olieprijs. Regeringen wankelen/ vallen. De dollar is de vluchthaven met Yellen als de redder met Draghi als best supporting actor.

We denken dat de inflatieverwachtingen horen te draaien om de olieprijs, maar dat is gelukkig niet zo, zo legt Tim Duy dat uit. http://economistsview.typepad.com/economistsview/2016/03/fed-watch-oil-inflation-expectations-and-credibility.html

Als de olieprijs op $30 staat zou je juist moeten verwachten dat de olieprijs meer gaat stijgen, niet minder. Dan stijgt de hoofdlijninflatie. In de daling van de olieprijs moet de kerninflatie een beetje meegesleurd worden door lagere inputkosten voor de industrie en zelfs de diensten. 

Maar het verband tussen inflatie zou wel eens voor een groot deel door de dollar worden veroorzaakt. Een sterkere dollar zorgt voor lagere importprijzen. Met enige vertraging.

https://www.bespokepremium.com/think-big-blog/oil-and-equities-correlation/

 Er zijn hele tijden dat de samenhang tussen de olieprijs en inflatieverwachting helemaal niet sterk was.

Dat hoort ook zo, als je de empirie gelooft dat de inflatieverwachting stationair zijn en de olieprijs niet. Daar is veel bewijs voor. En dat is maar goed ook, de inflatieverwachtingen zijn nog steeds stevig verankerd. In de VS meer dan in de EU.

Op langere termijn is het verband minder overtuigend

Met een beetje bewerken laat men bij Morgan Stanley zien dat er toch wel enig verband is tussen inflatieverwachting en (verwachte) grondstoffenprijzen.

Bij statistische tests komt er inderdaad uit dat over langere periodes de olieprijs niet stationair is, maar dat inflatieverwachtingen wel stationair zijn.

De wijze les hoort te zijn, dat je je niet te veel moet laten leiden door de olieprijs bij de inflatieverwachtingen. Dat kan bij het huidige lage gewicht van olie in de economie. De correlatie tussen olieprijs en inflatie is wel behoorlijk overigens, juist omdat de kerninflatie zo stabiel is.

Als de inflatieverwachtingen nog steeds stationair zijn en niet door een schok van het 2% pad zijn afgeraakt, dan hebben we een verdere stijging van de inflatie voor de boeg.

Dan is er nog het probleem dat in de VS de kerninflatie inderdaad weer 2%+ dreigt te worden, maar in de eurozone 1%- vanwege competitieve devaluaties in Zuid Europa (wie had tien jaar geleden gedacht dat Zuid Europa zou zorgen voor lagere inflatie(verwachtingen!)).

samenvatting financieel economisch nieuws van de afgelopen week

Er was weinig economisch nieuws. Er was enig negatief nieuws in de VS, dalende nieuwe orders en tegenvallende groei van de consumptieve uitgaven, +0,1% in januari (eerste melding was +0,4%) en nu ook februari 0,1%. Beschikbaar inkomen steeg 0,5% in januari en 0,2% in februari. De rijken en de middenklasse zijn meer gaan sparen. De voorspelde groei in het eerste kwartaal wordt daarom neerwaarts bijgesteld en lijkt lager te worden dan de opwaarts herziene 1,4% groei (was 1,0%)  van het vierde kwartaal.GDP-now van de Atlanta FED staat nog maar op een schamele 0,6%.

Verkoop van bestaande woningen daalde flink. Nieuwe huizen verkopen stegen.

Vervoer herstelt: ATA truck tonnage +7,2% in februari.

De voorlopers van de ISM zijn flink omhoog. Na de Phillyfed, Richmond en de Empire State was het de beurt aan Texas (+18).

De olieprijzen daalden iets, maar men begint in de VS toch iets benauwder te worden voor (te hoge) inflatie. Enkele FED-gouverneurs zoals Bullard lieten weten dolgraag de rente te willen verhogen, misschien zelfs in april (onwaarschijnlijk volgens de markt, Yellen heeft het bijna uitgesloten). Morgan Stanley denkt dat de kern PCE inflatie gepiekt heeft, als dat waar is, dan hoeven de inflatieverwachtingen niet zo veel te stijgen. Deze waren te veel gedaald door de val van de olieprijzen en oplopende credit spreads.

Initial claims voor werkloosheid bleven zeer laag.

De beurzen gingen iets omlaag (Bullard krijgt de schuld). Het eerste kwartaal was zeer volatiel. Blog Bespoke gaf cijfers dat een zeer volatiel eerste kwartaal vaak de voorbode was van een goed beursjaar.

In China lijken de producentenprijzen minder te gaan dalen. De winsten zien er weer wat beter uit

Overpeinzingen

De vaart is een beetje uit de koersstijgingen en rentedalingen. De olieprijs komt niet overtuigend over de $40-45. De vraag is of dit een pauze is die verfrist, de bulls straks uitgerust weer aan de slag kunnen of dat hun kruit op is na een laatste poging aan het eind van het kwartaal nog iets positiefs te fabriceren.

Alles wat met risk on te maken heeft correleert heel sterk met elkaar. Even prutsen met de schalen en sinds de start van het jaar vallen de grafieken voor de S&P, spreads voor high yield, de olieprijs, de euro/dollar, yuan/dollar, de mate waarin een renteverhoging van de FED in juni wordt ingeprijsd  over elkaar heen.

De herstelrally lijkt krachtiger dan wat in september gebeurde. Het economisch nieuws valt minder tegen, de index van Citigroup Economic Surprises lijkt nog een heel eind te gaan stijgen (eind 2015 ging die door de grond in de nodige landen.)

Het beurssentiment is nog niet zo ver terug als op het hoogtepunt van de ‘relief’ rally na september. De huidige rally ziet er degelijker uit.

We weten nu beter dat de FED de rente bij lange na niet zo veel durft te verhogen als de ‘dots’ aangeven, dat er enig cyclisch herstel is in China en de kapitaalvlucht daar groot, maar niet rampzalig lijkt, eerder louterend (afbouw van te grote dollarschulden). De olieprijs lijkt toch echt een bodem gezet te hebben. (Wel heel wat ‘lijken’ maar dat heb je bij een hoge ‘wall of worry’).

Het gaat maar matig met de economische groei in de wereld, maar onderhand leggen we ons daarbij neer. De lage olieprijzen doen investeringen in grondstoffensectoren kelderen en nemen de lust weg om heel dapper te investeren in andere sectoren. De consument doet het redelijk, maar gezien de benzinewinst/ aardgasbesparingen niet overdreven goed. Hij ging nog niet minder sparen.

Negatieve rentes. Dat zorgt voor meer sparen in de spaarlanden zoals Nederland. Net goed hoor je de ECB-bazen uit Zuid Europese landen tegen Klaas Knot zeggen, hadden wij jouw zorgen maar. In de europeriferie is nog wat extra hulp nodig, nu op het Iberische schiereiland er een politiek moeras is ontstaan en iedereen weet dat de Italiaanse banken vaak gammel zijn, om van de Griekse maar niet te spreken (al vindt de ECB dat wel meevallen). Je zou zegen dat negatieve rentes de beurs niet meer kunnen helpen, maar als het gepaard gaat met voldoende krediet bevorderende maatregelen zou het toch goed voor de beurs moeten zijn (de ECB heeft gezegd bedrijfsleningen te gaan kopen, maar nog geen concrete plannen op tafel gelegd).

De winsten. Weer minder dan we hoopten. De lage olieprijzen moeten toch tot lagere kosten leiden, maar dit is niet te zien in de winsten. Na 1986, de vorige keer dat de olieprijzen enorm daalden zonder recessie, ging het fantastisch met de winstverwachtingen (en de beurs raakte door het dolle heen, dat werd rechtgezet met de krach van 1987). Misschien dat de winsten nu wat gaan meevallen, vooral geholpen door extra rondes kostenbesparingen. Men is somber hierover, omdat men meer loonstijging ziet met deze keer (‘this time is different’) geen navenant herstel van de productiviteitsgroei. De nominale groei van het BNP is te laag voor winstgroei, de winstmarges hebben gepiekt en de westerse valuta’s zijn te sterk, de beren hebben het nodige tegengas. Per saldo kan de winstontwikkeling iets meevallen, omdat de verwachtingen zo negatief zijn.

 Fernald c.s. hebben een verhaal geschreven dat de productiviteitsgroei niet zo laag is vanwege meetfouten over kwaliteit. De situatie nu met alle nieuwe sociale media is niet zo veel anders dan bijvoorbeeld bij de introductie van TV. Het nut van de TV kwam niet uit de cijfers naar voren en werd niet gemeten in het BNP. Zo werkt het nu eenmaal.

Er komen de laatste tijd verhalen los dat je in waarde-aandelen moet beleggen en daarmee vooral ook Emerging Markets niet moet vergeten. De dollar wordt niet meer zo sterk, is een van de argumenten. Dat zou allemaal best kunnen. Waarde en Emerging Markets zijn aan de beurt, doen het het beste sinds half februari, maar misschien ben je nog steeds te vroeg door hier op nu al in te zetten. 

olieprijs kan stabiliseren rond $40-44

via ww.stocktrader.com met hun vaak aardige daganalyses
De olieprijs zou best wel eens moeite kunnen hebben boven $44 uit te komen volgens de charts.
Op zich wijst een en ander eindelijk op stijgende olieprijzen.
1. De productie van de OPEC ex Iran daalt

http://peakoilbarrel.com/
2. de productie in de VS van olie gaat dalen
Dat is al aan de gang, maar wordt erger. 

Er zijn enorm veel bronnen aangeboord, maar niet in productie genomen bij fracking in de VS. Deze nieuwe bronnen zijn niet rendabel, maar worden wel vaak in productie genomen (variabele kosten zijn laag). Die voorraad neemt af en er worden geen nieuwe gaten geboord bij lage olieprijzen. Banken geven geen krediet meer voor nieuwe boringen. Een en ander zorgt voor het opdrogen van de nieuwe bronnen, ongeveer zoals het plaatje aangeeft
3. de olieproductie van de niet OPEC ex VS daalt

4. de vraag in het Westen stijgt (en daalt in de olielanden 15% van wereld BNP tegen 60% voor het Westen (in dollars, in koopkrachtpariteit minder)

De markt prijst een flinke olieprijsstijging in (contango). Dat zou volgens Goldman Sachs snel kunnen verbeteren. Men gelooft niet echt in olieprijzen boven $50.
Populair waren o.a. vandaag plaatjes dat vliegtuigmaatschappijen de olieprijs veel te lang hadden afgedekt en dat ze nu pas echt kunnen gaan profiteren van lagere kerosineprijzen. Het lijkt blijvend dat de luchtvaartmaatschappijen minder op termijncontracten olie (kerosine) gaan kopen. Men wil de contango niet langer betalen.
Een en ander is gunstig voor de olieprijzen, voor beleggen in olie. Bianco waarschuwt voor het contango, de long positie van speculanten en grondstoffenfondsen. Per saldo lijken we even met olieprijzen van doen te hebben van $40-45 .

momentum verliezend en waarde lijkt te winnen: beleggingsstijlen veranderen

het nieuwe blog van MSCI had een post over dat je nu in hoog dividend van Emerging Markets moet beleggen.
Beleggen in dividend is de afgelopen jaren verliezend geweest, net als beleggen volgens de waardestijl.  De theorie zegt dat beleggen volgens de waardestijl op lange termijn winnend is, maar op 1,3,5,10 jaar was het verliezend. Men had de theorie te goed gelezen en de afgelopen jaren is er een bubbel geweest in waarde-beleggen.
Die bubbel is de afgelopen jaren langzaam verdrongen door beleggen volgens de momentum stijl. Die favoriseert vaak de groei-stijl.
Maar de laatste maanden is momentum verliezend en waarde winnend. Een van de meest populaire manieren van in waarde beleggen is om in hoog dividend te beleggen.
Emerging Markets hebben het meeste waarde, zijn het goedkoopste geworden in de afgelopen drie jaar vanwege hun reeks van tegenvallers, waardoor de economische groei en winstgroei pet was en het risico weer toenam. Politieke ellende. China door de grond.

De tekenen nu lijken te zeggen dat waarde terugkomt als winnende beleggingsstijl en dat die vooral in Emerging markets te vinden is.
Ineens zijn er adepten van beleggen in China (gesteund door fundamentals van cement en staal die de vastgoedmarkt leiden) en in Rusland o.a. liefst in de dividend aristocrats (de bedrijven met veilige groei van dividenden).

gevaarlijke dieren in Australië

Dit zijn de twee varkens die mijn schoonbroer en zijn vrouw als huisdier houden. Ze overleven het wel bij die vegetariërs. Heel aaibaar.
Maar de foto is een seconde genomen voordat de voorste me in de broek beet.

 aan grote spinnen geen gebrek

de cane toad, de gifkikker links van de hondenbak

een gewone kikker op de veranda

een tapijtslang (niet giftig) van zo'n twee meter, door iedereen bij zwager Steven op de foto gezet

een andere sang, aaibaar, maar daar had ik niet zo'n zin in

kakkerlakken zijn groot in Australië, je moet oppassen wat er in je glas komt

niet alles is afschrikwekkend

een gevaarlijke bijter van kinderen als ze hem proberen de oren van de kop te trekken

stijgende olieprijs=2%+ inflatie in de VS

Sinds ongeveer 2000 is de kerninflatie in de VS ongeveer 2%. Afwijkingen van de inflatie komen sindsdien vooral door de grondstoffenprijzen, in het bijzonder de olieprijs.
Het lijkt er nog niet op dat de andere inflatie onder de 2% is gezonken.
Die 2% inflatie komt er zo aan in de VS.

de beren hebben sterke case, maar vooral in de achteruitkijkspiegel

De verkopen van bedrijven zitten in de versukkeling. Dat komt door de malaise op de grondstoffenmarkten en door tegenvallende investeringen. Retail sales (36%) gaan nog wel.

Voorraden zijn ten opzichte van de tegenvallende verkopen veel te hoog. Dit drukt de groei in dit kwartaal.

zeer lage groei/krimp van de wereldhandel door de lagere olieprijzen. dat is zeer slecht nieuws voor de winsten geweest.

de kwaliteit van de winst verslechterde

en de winstverwachtingen schrompelden ineen

De centrale banken lijken de regie een beetje kwijt. Afnemende meeropbrengst van verruimen en groeiend verzet tegen negatieve rentes (terecht denk ik).

Dat is achteruitkijkspiegel. Wat biedt de vooruitkijk?
Industriële productie die te veel is achtergebleven bij de vraag van de consument, terwijl die vraag sterk blijft

China angsten zijn extreem ingeprijsd, net nu bijvoorbeeld Morgan Stanley de vraag vanuit China's vastgoedmarkt naar boven bijstelt. Anecdotal evidence wijst op enig herstel in China. De ijzerertsprijs is fors omhoog en staalbedrijven zijn na de goudmijnen de grootste stijgers van 2016.

en er fiscale stimulering is
vooruitkijkende indicatoren als orders, SLIM, delen Phillyfed wijzen op herstel van de industriële productie.
de vastgoedmarkt is sterk, niet alleen in de VS. Dat is een belangrijke leading indicator.
Winstgroeiverwachtingen kunnen ineens anders worden, Bij stijgende olieprijzen en een betrekkelijk zwakke dollar krijg je 15% winstgroei volgens optimist Jeremy Siegel http://www.thinkadvisor.com/2016/03/18/jeremy-siegel-sp-earnings-could-rise-15-this-year?

Niet onmogelijk, bij de vorige grote prijsdaling van olie zonder recessie vlogen na enige tijd de winstverwachtingen omhoog. This time is different leerden we, maar misschien heeft de oude economie toch gelijk en is een lagere olieprijs goed voor ons. Misschien is het niet verschrikkelijk wat minder te betalen voor benzine en transport. Investeringen zijn voldoende omlaag gebracht, nieuwe rondes kostenbesparing, het wijst op doorgaande winstgroei. 

samenvatting financieel economisch nieuws van de afgelopen week

De FED deed wat verwacht was: niets. De beurzen waren toch blij vanwege de toelichting. De 'dots' gingen behoorlijk omlaag. Yellen gaf aan dat dat dependent betekent dat men niet tegen de wensen van de financiële markten kan ingaan. Hogere dots dan de marktrente was geen probleem, zo serieus moet je die 'dots'niet nemen lichtte Yellen toe. De voorspellingen voor de groei en inflatie gingen slechts licht omlaag.

Weinig verhogingen dus, een aangepaste reactiefunctie waarbij men minder reageert op dalende werkloosheid en oplopende inflatie (zo lang de S&P niet te veel stijgt). De dollar werd hierdoor zwakker en dat gaf weer een injectie aan de grondstoffenprijzen.
De rente kon de daling naar aanleiding van de duifachtige FED vooralsnog vasthouden ondanks de stijgende beurzen.

De beursstijging werd niet alleen gevoed door de FED en stijgende grondstoffenprijzen, maar ook door bemoedigend nieuws over de industriële cyclus al daalde de industriële productie in de VS met 0,5%. Phillyfed en Empire survey waren flink omhoog. Er zijn wat meer tekenen dat er weer wat meer vraag vanuit China loskomt vanwege herstel van de vastgoedmarkt door alle monetaire verruiming. De stijgende inkomens zorgen uiteraard ook voor hogere prijzen.

De kerninflatie in de VS liep iets meer op dan verwacht en de stijgende trend van de kerninflatie is erg duidelijk. De retail sales vielen wat tegen, maar bij nadere analyse was het op jaarbasis en in reële termen toch dik in orde.
Initial claims voor werkloosheid bleven zeer laag. De trend van housing starts is nog steeds omhoog. Het consumentensentiment is in de verdrukking gekomen, maar dat lijkt een vertraagde reactie op de somberheid van de beurzen begin 2016.

Weinig verder economisch nieuws. Sterke productiecijfers in Japan, maar orders fors omlaag.

De deflatie hield nog aan in Europa, maar door de stijging van de olieprijzen houdt dit snel op.

Bijna niemand verwacht een nieuwe bull markt, maar toch

De schrik zit er goed in. De beurzen kregen twee keer een flinke knauw, eerst in augustus/september 2015, daarna eind december/ half februari 2016. Het gaat erg slecht met de winstontwikkeling. De ISM staat onder 50. Olieprijzen lijken wat te enthousiast te stijgen terwijl ons ingeprent is dat het aanbod tot 2017 hoger is dan de vraag en de voorraden in de VS uitpuilen (alhoewel, dat lijkt overdreven, er zijn vele vaten zoek). Banken stevenen recht op hun faillissement af met al hun leningen aan grondstoffen producerende bedrijven.

De voorraadcyclus is naar beneden aan het gaan. Voorraden zijn te hoog versus de business sales en tot overmaat van ramp zitten die business sales in een solide downtrend.

Een bijna Albanese meerderheid weet het nu: sell the rally en als je heel dapper bent: buy the dip. Geen bull markt. Het 40 weeks gemiddelde gaat protesteren en neerwaartse krachten uitoefenen. Het is slechts de zwakke dollar die de S&P optilt. Het is short covering.

De cycli geven aan dat we eigenlijk een flinke bull markt moeten krijgen. De olieprijs lijkt naar $50 te gaan . De Dow Jones Transport gaat weer als een tierelier. 

http://thereformedbroker.com/2016/03/18/it-is-what-it-is/

Hoge bèta aandelen trekken de kar, nadat eerst de lage bèta aandelen het sein veilig hadden gegeven.

Het plaatje van nieuwe highs minus nieuwe lows laat zien dat de huidige markt wel eens sterker kan zijn dan de opleving vanaf september.

Her en der vertelt men ineens dat de ISM gaat aantrekken (Morgan Stanley via hun herstel in de short cycle, Norbert Ore van Strategas met zijn SLIM-indicator bijvoorbeeld, de goede groei van de retail sales vergeleken met de groei van de productie).

Bij de vorige keer dat de olieprijs zo veel daalde zonder recessie kwam er na enige tijd een explosie in de winstverwachtingen. Dat lijkt nu schier onmogelijk, maar de winsten zouden beter kunnen gaan dan de pessimistische verwachtingen. 2% dividendrendement is een feest vergeleken met negatieve rentes bij de helft van de niet Amerikaanse westerse staatsleningen. Waarom kunnen de koerswinstverhoudingen niet stijgen?

Drie scenario’s

Buy the dip: hervatting bull markt

Sell the rally, buy the dip: zijwaartse koersen

Sell the rally: glorie voor de beren

Sinds begin 2015 lijkt de stijgende trend sinds 2009 gebroken. Zonder recessie hebben de beren weinig kans. De bulls hebben een hogere olieprijs nodig, maar niet te hoog. Dan krijg je denk ik een trend die ligt tussen de horizontale trend en de oude stijgende trend, iets dichter bij de stijgende trend dan de horizontale.

Bianco over de negatieve rente, koop goud

Ik heb het verhaal van Bianco over negatieve rente wat uitgebreid. tot:

46% van de staatsleningen ex US heeft nu een negatief effectief rendement. Japan voegde ineens $5Triljard toe en dat veranderde het denken. Negatieve rentes zijn een blijvertje.

De wereld is nog niet toe aan een systeem van negatieve rente. Hoe maak je rente over naar de debiteur, bijvoorbeeld de staat als spaarder?

Ineens is er crediteurenrisico in plaats van debiteurenrisico. Is de koper van obligaties wel voldoende solvabel? De wereld op zijn kop.

Goud is aan het oplopen sinds de FED de rente verhoogde. Die ene verhoging ging zo moeizaam, deed de beurzen zo veel kwaad dat de lange rente flink omlaag moest, terwijl men daarvoor had gedacht dat de rente zou moeten stijgen, omdat de FED begon met verhogen van de rente. De dollar zou daardoor sterk worden en dat is gevaarlijk voor de goudprijs.

Voor de verhoging van de rente had de goudprijs het moeilijk, men was bang voor een reeks renteverhogingen. Vrijwel onmiddellijk na de eerste verhoging werd het duidelijk dat er geen grote serie renteverhogingen ging komen, in de verste verte niet naar een neutrale rente van 3,75-4%.

De dollar werd zwak en de westerse centrale banken (ECB, BOJ) die een sterke dollar wilden forceren werden wakker: het toenemende renteverschil met de VS dat de dollar sterk zou gaan maken kwam er niet. Men moest iets anders doen: negatieve rentes. Voor Japan was dit nieuw.

Maar het pakte ‘verkeerd’ uit: de yen werd sterker. De ECB probeerde het nog eens, maar weer kreeg je hetzelfde: de euro werd sterker.

Op de G-20 werd een soort nieuw Louvre- akkoord afgesloten: de dollar mocht niet te sterk worden, anders krijg je een crash van de Chinese yuan en dat moet tegen bijna elke prijs voorkomen worden. Landen met een overschot op de lopende rekening zoals Japan en Eurozone moeten maar een sterkere valuta toestaan.

Het is wachten op Krugman die stelt dat men de rente lang niet negatief genoeg heeft gemaakt om het juiste effect op de valutakoers te krijgen.

Summers heeft het al begrepen, die pleit voor het afschaffen van bankbiljetten, vooral die van $100. Dat bankbiljet belemmert een negatieve rente te veel.

De goudbeleggertjes hadden het begrepen: goud biedt 0% rente, torenhoog in een tijd van negatieve rentes. Goud was te goedkoop. Er kwam een keer van de uitstroom van goud ETF-en. Een aanzwellende instroom. Large speculators begonnen ook positief te worden. Ze lijken nog lang niet verzadigd.

Blijft de rente zo laag? Yellen heeft wel heel uitgebreid toegegeven dat de markt de baas is over de FED-rente. Als de S&P te veel daalt, moet men verruimen. Men gaat de markt niet verrassen.

De S&P gaat volgens Bianco 1811 weer opzoeken, het wordt niets met de winsten. Zelfs ex energie dalen ze. De markt voorspelt per definitie altijd 12% winstgroei over 18 maanden, maar de realiteit is vrijwel steeds veel lager.

De markt wil nooit meer een renteverhoging van de FED.

Die Draghi heeft het slecht voor met pensioenspaarders. Als hij moet kiezen tussen het welzijn van de Nederlandse spaarder of het Italiaanse bankwezen, dan is de keuze voor hem snel gemaakt. Italië heeft een omslagsysteem en kan daardoor op korte termijn nog gepensioneerden helpen. Kapitaaldekking is een verfoeilijk systeem. Weg ermee, nu de rente lager blijft dan de nominale groei van het BNP, zo roept de theorie (Aaron condition). Verlagen van pensioenen is het verstandigste, dat roept DNB ook. 

FED buigt voor markt: geen verhoging rente, lagere rentevoorspellingen

Zoals alom verwacht besloot de FED niets te doen, de rente onveranderd te laten, braaf door te gaan met aflossende leningen in het kader van QE te vervangen, een tekst af te leveren waarmee zowel de duiven als de gematigde haviken konden leven.
De rentevoorspellingen van de FED-bobo's voor de komende jaren, de 'dots' gingen flink omlaag richting wat de markt vindt. Maar men houdt vast aan rentestijging.Men ziet lagere werkloosheid en een economische groei van slechts ongeveer 2%.
Over de inflatie meldde men dat men gelooft in een langzame stijging, maar men gaf aan dat het ook anders zou kunnen gaan.
Bij lage groei van 2% daalt de werkloosheid toch. De lage olieprijzen krijgen de schuld van de lage inflatie naast dalende grondstoffenprijzen. Die lagere olieprijzen, dat lijkt voorbij en daarmee komen de tegenvallers van de inflatie.
De FED lijkt de rente echt 2 keer te gaan verhogen in 2016. Niet in april, maar in april dat is te vroeg volgens Hilsenrath.

update vierjaarscyclus

Ten opzichte van het vierjaars gemiddelde zijn de koersen het afgelopen jaar flink gedaald. De lange trend is stevig omhoog en daarom was de koersschade niet heel groot.
De oranje/grijze lijn probeert aan te geven hoe hoog de koersen staan ten opzichte van de normale gecentreerde trend (koers gedeeld door het gemiddelde van twee jaar ervoor tot twee jaar erna). Het is natuurlijk een hachelijke zaak die trend voor de komende twee jaar te nemen via het doortrekken van de oude trend, maar bij gebrek aan beter is dat toch gedaan via de grijze stippellijn.
Ook dan is de correctie groot geweest. De top is dan eigenlijk niet hoog geweest, een teken dat de echte trend minder sterk is dan de doorgetrokken trend uit het nabije verleden.
Het zou kunnen zijn dat de neergang nu voorbij is, maar dan is de neergang wel heel erg zwak geweest. Het kan, maar velen geloven van niet. 

Als half februari het dieptepunt is van de vierjaarscyclus, kan de beurs veel meer omhoog dan iedereen (inclusief mezelf) denkt.

Kritiek op ECB groeit, maar maatregelen kunnen weer koersen omhoog blazen

Kan de ECB nog de economie helpen? Steeds meer mensen zien het niet meer zitten.
Draghi heeft een put gelegd onder de credits. Als die in het nauw komen, dan gaat de ECB voor sinterklaas spelen en het risico uit de markt nemen. Moral hazard noemt men dat.
Een en ander zou wel eens tot meer kredietgroei (via uitgeven obligaties) kunnen leiden dan gedacht, vooral inclusief buitenlandse multinationals die hun graantje willen meepikken als er gratis geld wordt uitgedeeld via negatieve rentes.

O ja, is het beleid van de ECB niet krach(t)ig meer?

Credit spreads worden vermorzeld via de Draghi put

samenvatting financieel economisch nieuws van de afgelopen week

De beurzen bleven goed gemutst, ook al zijn ze overbought, roepen CFO's (Duke Survey) dat het niet goed gaat met o.a. de winsten, was midden en kleinbedrijf (NFIB survey) pessimistischer, de Labor Conditions Index (waar Yellen zo van houdt) negatiever werd, consumentenkrediet halveerde in januari en meer volatiliteit.

De ECB verlaagde de rente, gaat € 20 miljard meer per maand opkopen, laat banken voor minder dan gratis TLTRO's lenen, gaat ook bedrijfsleningen kopen. Allemaal iets meer dan verwacht. Eerst vlogen de koersen omhoog, maar toen de euro plotseling ijzersterk bleek in plaats van zwak sloeg de stemming om. Op vrijdag ging de beurs echter weer vrolijk naar boven.

De olieprijzen stegen verder en de recessieangst in de VS nam opnieuw af door de lagere initial claims voor werkloosheid.

De industriële productie steeg in januari met een verbazingwekkende 3,3% in Duitsland, 1,9% in Italië en 1,3% in Frankrijk, genoeg voor opwaartse voorspellingen voor de groei in het eerste kwartaal.

In Japan werd de groei over het vierde kwartaal herzien naar iets minder min, waardoor de groei op jaarbasis niet -1,4% maar -1,1% zou zijn. 

In China was er iets meer (voedsel)inflatie en daalden de producentenprijzen iets minder hard.

Gelukkig is er nu een plastic etende bacterie, die de wereld moet gaan redden.

negatieve rente zorgt voor volatiliteit en kritiek

Wellink gaf weer eens ongebreidelde kritiek, helemaal niet als de president in ruste die het zijn opvolgers niet moeilijk wil maken: 

Rentes van 0%? Negatieve rentes? De ECB gaat veel te ver. Een sprong in het duister. De ECB is onverantwoord bezig, gaat als een kamikazepiloot af op de doelstelling van 2% inflatie en verliest al het andere uit het oog. Het verdienmodel van verzekeringsmaatschappijen gaat kapot en pensioenen worden onbetaalbaar. Zo creëert men juist extra onzekerheid. Alleen maar om de europeriferie verder te helpen, gevaarlijk.

"Ik denk niet dat het beleid van Mario Draghi werkt. Ik denk dat de diagnose fout is. Dokter Draghi blijft maar injecties geven en telkens maar de dosis verhogen, terwijl hij zich zou moeten afvragen of zijn diagnose juist is, of hij het juiste medicijn toepast", aldus Wellink. (je denkt aan de definitie van Einstein van een onnozel iemand: steeds hetzelfde doen, maar toch een andere uitkomst verwachten.

De Nederlandse politiek liet zich ook negatief uit over negatieve rentes. Nog even en we demonstreren op het Malieveld voor hogere rentes.

De beurzen reageerden enigszins zoals de Japanse op de introductie van negatieve rentes. De valuta werd sterker (toegeschreven aan de kredietmaatregelen, aankoop van minder goede kredieten), een daling van de beurzen aanvankelijk en zigzaggende rentes. Uiteindelijk is een steilere rentecurve nodig.

Er is plotseling meer geloof ontstaan in langdurig negatieve rentes vanwege de slechte en steeds onzekerdere economische omstandigheden. Draghi meldde dat die negatieve rentes een blijvertje zouden zijn voorlopig. Een beetje de FED napratend die het had over een considerable time waarin ze de rente niet zouden verhogen.

Negatieve rentes zorgen niet voor een zwakke valuta als je het gemakkelijker (=aantrekkelijker) maakt voor buitenlandse bedrijven om in euro’s te gaan lenen (of in yennen). Ik denk niet dat Kuroda en Draghi dit van te voren voldoende hadden gerealiseerd.

 Monetaire verruiming door centrale banken hebben last van afnemende meeropbrengst. Wat centrale banken in petto hebben als monetaire verruiming kan daarom de markt niet meer zo veel bekoren als voorheen.

inflatieverwachtingen erg laag

St. Louis Federal Reserve – What Future Oil Price Is Consistent with Current Inflation Expectations?
ed. De berekeningen van de ST Louis FED suggereren dat de voor inflatie geïndexeerde Amerikaanse staatsleningen een olieprijs van 0 hebben geïmplementeerd voor de inflatieverwachting.
Dat is misschien wat te bont, maar de lage inflatieverwachtingen houden geen rekening met een flink stijgende olieprijs in de komende jaren. Zo'n stijging lijkt onvermijdelijk nu er zo veel minder geïnvesteerd wordt om olie te gaan produceren.
Voor inflatie geïndexeerde leningen worden sterk beïnvloed door de credit spreads. Als de credit spreads oplopen dan worden de ingeprijsde inflatieverwachtingen volgens de standaardberekeningen bijna altijd flink lager, lager dan de economen voorspellen.

Sinds de olieprijs explodeerde, zijn de inflatieverwachtingen in de VS ook flink gestegen

Pas deze week, nog niet in de grafiek, zijn de inflatieverwachtingen in de eurozone volgens de swaps aan het stijgen

samenvatting financieel economisch nieuws van de afgelopen week

Het economisch nieuws komt vaak weer iets beter binnen dan verwacht en daardoor is de recessieangst in de VS aan het wegsmelten. De TED-spread daalde weer. Beurzen omhoog. Zelfs grondstoffenprijzen fors omhoog. Niet alleen olie, maar bijvoorbeeld ook koper. Olieprijzen lijken uit te bodemen op lagere productie in de VS en vooral uitlatingen over besprekingen tussen de OPEC en Rusland.
De stijging van de beurzen is zo hard gegaan dat een en ander wat overbought lijkt. Een pauze rond het 200-daags gemiddelde lijkt dan in de maak. De FANG-aandelen doen het maar matigjes. De Apple-flauwte lijkt voorbij. De trend van de beurzen lijkt wel weer degelijk omhoog.

De groei van de werkgelegenheid was met 242.000 beter dan de verwachting van 195.000. De werkloosheid bleef constant 4,9%. De lonen daalden iets en de groei van de werkgelegenheid was kwalitatief slecht, vooral in deeltijdbanen.
De ISM liep iets op voor manufacturing (49,5) en daalde ietsje voor non manufacturing (53,2).
Autoverkopen vielen tegen. Productiviteitsstijging in het vierde kwartaal was -2,2%. Slecht, maar toch beter dan verwacht. Nieuwe orders stegen behoorlijk. De handelsbalans verslechterde door daling export.

De PMI's veranderden nauwelijks in Europa en Japan. In China was er enige verdere verslechtering.
Alle zeilen moeten worden bijgezet om de beloofde 6,5%+ te gaan halen. De politiek vertelt de plannen de komende weken.

De opmars van Trump: zegetocht van populisme zet ook in Amerika voort

Een van de dingen die duidelijk werden de afgelopen maand: Trump wordt vrijwel zeker de republikeinse presidentskandidaat. Er is geen gesloten front van een andere kandidaat, waar de rest van de republikeinse kiezers achter staan. Trump kan dan met 40% van de republikeinse stemmen wel 2/3 van de kiesmannen achter zich krijgen.

 Trump is een interessant fenomeen, net als bijna alle succesvolle populisten.

Zij zijn outsiders waar tegenop gekeken wordt. De pers is uitermate gefascineerd, eet elk woord uit hun hand, maar heeft geen vat op hen. Ze hebben/ krijgen daardoor gezag.

Ze vertellen wat de kiezers willen horen. Het hoeft allemaal niet erg te kloppen (Politico:Does it matter that Politifact determined that 76 percent of Trump's statements were errors, inaccuracies, or absurd lies?), maar de kiezer moet denken: verdorie hij heeft gelijk. Hij zegt het misschien iets te kras, maar hij zegt het toch maar en in de kern heeft hij/zij gelijk. Ik dacht dat altijd al, maar nu zie ik het pas in het juiste perspectief en durft men toe te geven aan het onderbuikgevoel. Die vreemdelingen. Brrr. Alleen maar ellende door globalisatie en uitwassen door de euro. Het gele gevaar. De Russen komen. Natuurlijk worden de slechte tijden veroorzaakt door anderen, wij zijn onschuldig slachtoffer. Eindelijk noemt iemand man en paard. Economen roepen dat de slechte tijden zijn ontstaan door overmatige opbouw van schulden, te grote ongelijkheid en de lage groei van de productiviteit, maar dat is natuurlijk niet zo, het is de islam, de gelukzoekers die rampzalige oorlogsgebieden ontvluchten, de boze buitenwereld, het ontbreken van kopvoddentaks waardoor we het nu en vooral straks zo verschrikkelijk slecht hebben in het Westen.

Trump is geniaal, als te veel schulden makende briljante zakenman (de gemakkelijkste manier om rijk te worden, als je het goed kunt laten aflopen) en als moeilijk te overtreffen mediapersoonlijkheid.

Via populisme bespeelt hij de kiezers. Eigenlijk gaat dat heel simpel. Je vertelt gewoon wat de kiezer wil en het doet er niet toe of het feitelijk niet juist is of rammelt. Als de kiezer maar vindt dat je eigenlijk gelijk hebt, al wordt een en ander weerlegd door tegenstanders. Dat maakt de populist alleen maar meer geweldig als strijder tegen snoeiharde kritiek van de ‘vested interests’.

Website Politico gaf enige voorbeelden hoe gemakkelijk een populist als Trump zijn tegenstanders in de hoek kan zetten, zelfs als Trump overduidelijk ongelijk heeft.

Take, for example, what he might say on income inequality: The middle class has been creamed in this country. Creamed. Hillary wants to raise taxes. She might even want to raise taxes on the middle class, you never know with Democrats. But I want a big, fat, beautiful tax cut for the middle class. It will make every American family richer. It will create jobs. We’ll win and win. It will be beautiful.

A tax cut? How would he pay for that without slashing spending on defense, Social Security, or Medicare? We’ll cut so much. There is so much waste and fraud. We’ll cut and cut. You’ll get sick of cutting.

And he may be surprisingly quick to answer questions about Black Lives Matter and criminal-justice reform: We imprison so many men in this country. It’s a disgrace. When I’m president we’re going to be a tough country. But a fair country. Because that’s who I am. It’s who I’ve always been. I’m a tough, fair guy. Hillary can’t do this. Her husband passed a criminal-justice law that even she considers a disgrace. Just ask her. A total disgrace.

Trump is also positioned to offer a devastating critique of Hillary Clinton—that she never wins: She tried to pass health care reform. Biggest disaster I ever saw in Washington. Biggest I ever saw. And that’s saying a lot. She wanted us to go into Iraq and then into Libya. Look at that mess. Worst decision in foreign policy history. Worst. NAFTA, prisons, welfare reform. You know that story about King Midas? Where he touches something and it turns to gold? Hillary’s the opposite. Everything she touches blows up. She’s a disaster.

Mitt Romney kreeg de ondankbare taak toebedeeld van het republikeinse pluche om Trump eens afdoende onder tafel te schoffelen zodat een traditionele kandidaat het zou kunnen opnemen tegen Hillary. Trump maakt meer kapot dan de partij lief is. Met het vingertje omhoog kwamen er heel wat dreigementen uit de mond van Mitt, kommer en kwel zal neerdalen op de domme kiezer. Er komt een hele lange recessie als Trump zijn plannen uitvoert om van Amerika een protectionistische staat te maken omring door een torenhoge muur waarbij Israël en Ulbricht hun vingers zouden aflikken. Als zakenman is hij eigenlijk een prutser, zie Trump Airlines, Trump Wodka, Trump Steaks en Trump University. Hij is vooral rijk door geld van zijn ouders. De bondgenoten van Amerika schrikken van Trumps holle retoriek. Beledigen van moslims voorkomt geen aanslag. Trumps buitenlandse politiek is lachwekkend gevaarlijk. Met protectionisme red je de economie niet, je moet prikkels geven aan het bedrijfsleven (het standaardverhaal van rechts dat altijd zo goed scoort). Stel dat uw kinderen of kleinkinderen zich gedragen als Trump, zou u dan blij zijn (de variant van of u een tweedehandsauto van Nixon zou willen kopen).

    

De gevestigde orde, de zwijgende meerderheid, krijgt het er benauwd van.  

The Donald kan wel degelijk winnen

 http://www.theatlantic.com/politics/archive/2016/03/of-course-donald-trump-can-beat-hillary-clinton/471879/

JP Morgan legt dat alsvolgt uit:: Hillary krijgt niet genoeg enthousiasme los bij weinig stemmende kerngroepen van democratische stemmers. Obama deed dat wel. Daarom dreigt Hillary een soort Kerry te worden. Bij Trump gebeurt het omgekeerde: hij weet weinig stemmende republikeinen enthousiast genoeg te krijgen om te stemmen. Zeer hoge opkomsten bij voorverkiezingen van republikeinen tot nu toe zouden door kunnen zetten en uiteindelijk leiden tot president Trump.

Populisten komen meestal niet aan de macht. Zo wel, dan loopt het uiteindelijk nogal eens spectaculair mis (Hitler, Peronisme, Chiavez/Maduro, in mindere mate bij ons was LPF/ PVV geen succes in de regering, de maatregelen van de Poolse populistische regering en de reactie van de Poolse beurs stemmen ook niet hoopgevend)

Het zal toch niet…. Hup Hillary.

terug uit Australië: recessieangst VS weg,olie iets beter, China blijft een zorg, rente extreem laag geworden door deflatie

Terug uit Australië. Een mooi en welvarend land. Rond 2000 vonden de Australiërs Nederland iets rijker, op het toppunt, de puinhopen van paars. Daarna is het met Nederland bergafwaarts gegaan. Australië groeide door de hoge grondstoffenprijzen flink door. De laatste paar jaar gaat het fot met de grondstoffenprijzen, maar Australië groeit toch door op hogere huizenprijzen en toerisme.
Australië is duur geworden, zelfs na de daling van de Australische dollar.

Australië is enorm groot. We gingen o.a. een week naar Tasmanië. Op de kaart maar een kruimel vergeleken met het vasteland, maar een week was toch onvoldoende om het hele eiland te kunnen zien.

In de maand dat ik in Australië was ging de aandelenbeurs eerst flink omlaag, maar er was een mooie keer. Men werd minder bang voor de FED en keek hoopvol richting ECB en BOJ. De recessieangst in de VS was het grote opkomende probleem maar die angst is behoorlijk verdampt. De groei van de reële consumptie is ijzersterk, ziet men weer enige loonstijging en doorgaande groei van de werkgelegenheid. En daarmee een goede groei van het reële inkomen. Uitgaven stijgen weer, zichtbaar in groei van de retail sales o.a. 
De lange rente is enorm gedaald, door deflatieangsten in vooral Europa en Azië en door angsten voor een te sterke dollar bij de FED die de groei te veel afremt en een flinke verkrapping van de financial conditions aangeeft.
De ontwikkeling van de olieprijs ziet er eindelijk bemoedigend uit.
Aandelenkoersen lijken een soortgelijke bodem te zetten als rond augustus/september. Dat lijkt plausibel bij lieve centrale banken, lage angst voor recessie in de VS en hogere olieprijzen. Dan kan de mooiezame gang van zaken in China kennelijk niet teniet doen.