15 mei 2016

overpeinzingen

Het lijkt een beetje te gaan zoals aangegeven in een normaal verkiezingsjaar. In mei wat omlaag met de S&P, daarna omhoog. Nog even door keutelen en dan kunnen de effectenhandelaren weer bruin bakken op de stranden (de Hamptons), nu hebben ze nog te weinig verdiend (dat kon alleen maar door goed te speculeren op nog negatievere rentes en dat deed de rationele handelaar niet, dan maar liever bleekjes blijven).
Sinds Trump het evangelie van Krugman heeft omarmd (belasting omlaag, uitkeringen niet omlaag, flink investeren in infrastructuur), hoeft Trump niet zo'n drama meer te worden voor de beurs.

Het gaat er nogal bedaard aan toe. Kleine koersbewegingen, de olieprijs lijkt zich te handhaven (dat kan snel voorbij zijn, maar het dieptepunt lijkt gezet) en de opmars van de goudprijs en de obligatiekoersen lijkt te zijn gestopt. De FED zou de rente niet meer verhogen in 2016 volgens de futures. Al is misschien te weinig, renteverhoging in december moet de FED toch aanstaan. Dan kloppen hun verhalen beter. De rente een beetje omhoog, maar weinig genoeg om de toorn van de aandelenmarkt te weerstaan. Dat is meer dan is ingeprijsd. Rentestijging is niet gegarandeerd, het is wel degelijk mogelijk dat de FED overgaat tot een negatieve rente als men de economie ziet wegglijden, maar (nog) niet mijn basisscenario (meer iets voor 2018).

Weinig groei in de komende tijd in de VS, maar toch wel groei en ik denk iets meer dan de schamele 2- 2,5% die de economen ons willen doen laten geloven. De retail sales vielen reuze mee over april, waarschijnlijk dankzij internetverkopen. Het consumentenvertrouwen schoot omhoog, vooral de verwachtingen (over inkomens vooral). Initial claims schoten ook omhoog en dat gooide weer roet in het eten van optimistische verhalen. Minder groei van de werkgelegenheid. 

De Labor Market Conditions index geeft dit ook aan, die is vaak wat leidend (sinds 2010 een slechte leider voor de groei van de werkgelegenheid, d.w.z. niet altijd zo’n geweldige indicator, hoe belangrijk Yellen die ook vindt).
 Scott Grannis en diverse andere economen signaleren dat de zwakte in de industriële productie voorbij zou zijn, al ziet men natuurlijk) geen sterke groei. Daarvoor zijn de voorraden versus verkopen nog te hoog (enigszins vertekend door de extreem hoge olievoorraden).

De huizenmarkt is sterk (misschien met uitzonderingen van het onbetaalbare onroerend goed in o.a. Manhattan en Londen). De komende week komen daar weer de nodige nieuwe cijfers over.


De lonen zijn aan het stijgen, maar niet hard. Ik denk dat de rentecurve gelijk heeft. Net geen 3% is ingeprijsd en dat hoeft de FED (dus) voorlopig nog niet tot extra actie te dwingen. Pas als er snel meer dan 3% loongroei komt, dan moet de FED de rente ietsje eerder dan december te verhogen.

De beren hebben als amunitie:
Er is wel erg veel politieke onzekerheid: brexit, het ongeleide projectiel Trump, stoute migranten, zuid Europa, Midden Oosten
Het risico is asymmetrisch.
Men is te optimistisch over de FED
Centrale banken lijken ineens machteloos om de markten omhoog te stimuleren, gezien de dramatische reacties op negatieve rentes in Japan
Economische groei blijft prut
 Winstkwaliteit is slecht, verwachtingen zijn net als altijd te optimistisch
Liquiditeitsproblemen, niet alleen bij credits.
De spaardeugd is neergedaald over Amerika. Jongeren zijn niet zo spilziek als hun ouders.
Recessie dus zoals dalende industriële productie, dalende winsten, wegzakkende groei werkgelegenheid .

De bulls
De winstrecessie lijkt te zijn geëindigd
Waarderingen zijn niet al te hoog
Verwachtingen zijn laag
Bulls zijn met een kaarsje te zoeken, het stikt van de neutralen.

Guidance is sterk aan het verbeteren
De FED houdt zich koest, De BOJ gaat meer aandelen kopen en de ECB lijkt minder afkerig te worden om aandelen te gaan kopen.
De olieprijs lijkt zijn bodem gevonden te hebben
Men reageert niet meer panisch op China
Schumer, de invloedrijke democratische senator, is voor belastingcadeautjes en dat lijkt mogelijk


Geen opmerkingen:

Een reactie posten