wat zit me dwars? de buy the dip mentaliteit. Overal lees ik het: zit in de startblokken om de huidige minidip te kopen.
(via doug Short)
De huidige correctie is nog niet van een omvang dat je het een kleine correctie kunt noemen. In Europa zijn de koersen al helemaal niks omlaag.
(plaatje Korelli). Het technisch plaatje ziet er helemaal niet goed uit voor de korte termijn.
In de vierjaarscyclus lijken we bij een punt te zijn waarbij een meer dan gemiddelde dip hoort te komen, aar geen bear markt.
Dat gebeurt als de euforie te groot is, zelfs de grote beren nog de dip willen kopen. Want het gaat goed, met de winsten en met de inflatie en rente.
Als de rente stijgt, dan moet je aandelen kopen, dat zegt zelfs Albert Edwards.
Grantham zegt dat aandelen op een semi permanent te duur niveau zijn gekomen, niet goedkoop gaan worden.
Geopolitiek, ach dat loopt toch allemaal met een sisser af.
Reflatie? Die komt er toch, alleen een tandje minder en een paar maanden later.
Winsten? Die vallen toch mee, al reageert de beurs nog niet goed op zogenaamd meevallende cijfers.
We zitten met een soort nuchterheidstest. Het goede nieuws is tot ons doorgedrongen, maar wat nu?De inflatie daalt even, dat is niet goed voor winsten en groei, maar wel goed voor hulp van centrale banken. De economische groei in de VS komt in 2017 niet dik boven de 2%. Belastingverlagingen laten op zich wachten en zijn minder groot dan gedacht.
Trump is een risico. Geopolitieke risico's zijn groot, al maakt men zich nu wel heel erg druk hierover. Grondstoffenprijzen als ijzer dalen toch wel heel erg veel, het aanvankelijke enthousiasme over herstel wereldeconomie dat daar in verdisconteerd werd, lijkt te groot. Exportgroeicijfers van Taiwan signaleren dat de vaart er een beetje uit lijkt voor de wereldhandel/ groei van China. ISM/PMI's zijn erg hoog geworden, vatbaar voor daling.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten