Met plakker zijn er wel een wat groter aantal. Van de 50 cent heb ik er daar een van. Gekocht in een stokboek dat € 480 kostte. Het verschil met en zonder plakker is dus wel heel erg enorm voor die zegels. Gestempeld zijn de zegels maar een paar tientjes waard, als ze tenminste van zeer goede kwaliteit zijn.
Het is relatief nog beter dan het aapje van China, waar nu zo gevaarlijke vervalsingen van bestaan dat sommige handelaren dat zegeltje niet meer durven te kopen. Men verhaalde ook over iemand die het oorspronkelijke stempel van de allereerste FDC in Nederland gekocht had en nu naarstig op zoek is naar blanco enveloppen van die eerste FDC en daar € 300 voor neer wil tellen (hij kan dan een FDC maken zonder adres, dat heeft een grote pluswaarde, maar je weet nu waar die vandaan komt, echt niemand deed dit in 1950).
Deze uitzonderlijk hoge prijzen, meer dan € 10.000 gaf men vrijwel nooit uit voor één Nederlandse serie of zegel, wat de foutdruk of variant ook was, is wel een impuls voor dure Nederlandse postzegels. De echte topstukken zijn kennelijk veel te goedkoop in vergelijking met andere westerse landen.
De superdure postzegels doen het goed, vooral van de zeer populaire landen en de rest wordt steeds goedkoper. Hele dozen vol voor maar weinig euro's.
China, India, klassiek ongestempeld en goed klassiek Commonwealth en de VS doen het goed. Heel zeldzaam zijn de zegels van de laatste vijf jaar.
De rest is volgens de handelaren van vuilnisbakkwaliteit en gaat per kilo. In Weesp veilde men 40.000 eerstedag enveloppen van Luxemburg in 16 bananendozen voor € 500.
Zelf kocht ik o.a. een kaveltje Nigeria. Dat is nog erg goedkoop en gezien de demografie denk ik dat het meer waard wordt. Voor de meeste postzegels heb ik die illusie niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten