Het lijkt een beetje op wat je zo vaak hoort: de dienstensector produceert niets, levert geen echt inkomen op. Alleen indiustrie, de maakindustrie, die produceert iets. Een beetje vervelend is dat de maakindustrie weggeconcurreerd wordt door de lagelonenlanden. De arbeiders worden weggesaneerd, nu ook steeds meer via robots.
De laatste tijd komen er ook studies dat de financiële sector te hoge lonen uitbetaald en zo alle research & development belemmert. Het inkomen in de financiële sector staat in geen verhouding tot wat geproduceerd wordt. Men gaat dat overigens straks ook vertellen over beleven, dat produceert ook niets.
Crush the
financial sector, end the great stagnation?
belangrijkste conclusies
1. the growth of a country's financial system is a drag on productivity growth as the financial sector competes with the rest of the economy for resources rather than enhancing the overall level of resources, and;
2. The pain is disproportionately borne by what would normally be seen as the sectorial engines for growth – those that are more R&D intensive. “This evidence, together with recent experience during the financial crisis, leads us to conclude that there is a pressing need to reassess the relationship of finance and real growth in modern economic systems”.
Het verhaal rammelt.
In mijn vorige post liet ik zien hoe verslaafd de wereld is aan meer schulden maken om enige economische groei te maken. Dit kan alleen met een grote financiële sector die de risico's binnen de perken houdt. Het is helemaal niet duidelijk dat mensen in de financiële sector hun geld niet waard zijn. 1% extra rendement is meer dan goud waard voor de pensioenspaarder/ pensioenfondsen. Het is niet zo raar dit goed (maar niet extreem goed) te belonen.
Wel is het sneu dat de banken niet meer toe komen aan het verlenen van nieuwe kredieten, maar alleen aan doorrollen van oude kredieten. Maar of je dit voor elkaar krijgt door de financiële sector verder te laten krimpen is de vraag.
wat extra commentaar
BeantwoordenVerwijderen• De neergang in productiviteitsgroei in de Kondratieffgolf na 1965 heeft met behoorlijke kans niet veel te maken met de opkomst van de financiële sector, maar meer met de wens meer te consumeren in plaats van te sparen. Liefst op de pof, met de overheid voorop.
• Machtsanalyse geeft aan dat het waarschijnlijk de overheid is die voor de neergang in de productiviteit zorgde. Er was een keer in de Clintonjaren toen er overschotten op de begroting waren. Overigens schrijft men dit toe aan extra belastinginkomsten op vermogenswinsten
• Blijft staan dat de financiële sector is ontspoord en niet langer voldoende het bedrijfsleven financiert voor nieuwe investeringen. Men financiert het liefste laag risico investeringen die men doorrolt. Hypotheken. Crowd funding laat zien hoe erg zelfs de coöperatieve banken van hun ‘roots’ zijn afgeweken en hun plicht verzaken. 85% is financiering oude investeringen/ doorrollen en 15% nieuw. We zijn uit balans (nieuw boek Jaap van Duijn). De productiviteit moet terugkomen in de financiering.
• Spanje kreeg door die grote financiële sector een enorme boom in de bouw, een sector waar men nooit productiviteitsstijging heeft kunnen waarnemen. Hoe productief is het bouwen van steeds mooiere en grotere huizen. Behoorlijk zou ik zeggen, maar tot een bepaald niveau van de economie.
• In de commentaren op het FT Alphaville artikel trekt men het wegtrekken van talent van de financiële sector door naar alle andere sectoren van zakelijke dienstverlening met veel verdienende adviseurs (die allemaal op water en brood gezet moeten worden volgens de SP en Syriza). Dit gaat uiteindelijk wel leiden tot lagere inkomens en belastingbetalingen in de economie.
• Het is niet duidelijk wat oorzaak en gevolg is. De dalende productiviteitstijging maakte meer leverage noodzakelijk. Dit is de reden voor het uitdijen van de financiële sector. Indammen van het risico is een zeer dure zaak.