Dat plaatje hierboven van Hein de
Kort in het FD is naar aanleiding van het bijbehorende verhaal van PGGM/Borgdorff
die vermogensbeheerders wil straffen voor underperformance. Bonussen als het
goed gaat en geen kortingen als het slecht gaat, dat hoort niet.
Ik zou zelfs zeggen: straf
underperformance zelfs harder als het slecht gaat (ALM benchmark daalt) en beloon
outperformance minder als het goed gaat met de benchmark.
In de VS moeten de
prestatievergoedingen symmetrisch zijn van beleggingsfondsen (merkwaardigerwijze
niet voor hedge funds!) ter bestrijding van moral hazard. Anders nemen ze te
veel risico (kop ik win, munt jij verliest is het nu)
Motivatie hiervoor van Borgdorff:
onderzoek toont aan dat de gemiddelde vermogensbeheerder geen waarde toevoegt. Indexeren
levert vaak meer op.
Commentaar Nagtegaal: diverse
vermogensbeheerders verdienen veel meer dan de bestuurders die uiteindelijk
voor de beleggingen verantwoordelijk zijn. Toptalent is ook bij
vermogensbeheerders voor een appel en een ei aan te trekken tegenwoordig. Dus
ophouden met die beloningen.
Dat is weer iets te kort door de bocht, want door
afschaffing bonussen zie je wel een uittocht van talent naar Londen. Willen we
echt onze financiële sector uitkleden en vervangen door laagverdieners?
Maar met de hoofdboodschap ben ik het wel eens: meer symmetrisch belonen. En waarom ook niet ook voor bestuurders.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten