9 mei 2010

Sarkozy in actie

Op moment van schrijven is nog niet duidelijk hoe het nieuwe steunpakket om de eurozone te redden er uit ziet. Er moet een fonds komen dat ongeveer € 500-600 miljard kan uitlenen an Eurozone landen onder niet al te soepele condities. Dat zou nog een stuk minder zijn dan de $1500 miljard die de FED opkocht aan staatsleningen/semi staatsleningen.
Sarkozy heeft met lede ogen aan moeten zien hoe Angela Merkel gezien werd als de leider van Europa. Nu weet je eindelijk wie je moet bellen als je over Europa moet beslissen juichte men in de VS.
Nu probeert hij wat goed te maken via een nieuw Europees staatsfonds. Ook handig voor Frankrijk als men daar niet erg oppast.
Griekenland heeft al beloofd niet meer verder op te willen passen: Papandreou meldde dat onder geen voorwaarde verder bezuinigd kan worden. Dat zou ik in zijn plaats ook zeggen. Europa zit in de fuik en moet hem steeds meer geld geven, of hij nou voldoende bezuinigt of alleen maar op papier.
In Portugal gaat men wel verder op het bezuinigingspad: daar gaat men 1% extra bezuinigen *dan is begrotingstekort nog steeds 7,3%).

Is een en ander zo rampzalig als men nu begint te lezen? Helemaal niet. De overheidsschulden zijn voor bijna alle landen nog niet in de gevarenzone, de rentelast al helemaal niet. Iedereen is plosteling bereid de overheidstekorten in te dammen.
Dat is gunstig, want als de overheden hun machtige positie hadden aangegrepen om steeds meer uit te geven was er steeds minder overgebleven voor de investeringen van het bedrijfsleven (crowding out door overheid nu veel minder waarschijnlijk).

Mijn (en Ter Veers) grootste zorg was dat de overheid door de kredietcrisis niet even maar heel lang sterk zou staan en dat iedereen zijn verlanglijstje om hulp zou blijven indienen. Daar aan vast zou dan een verkettering van schandalig hoge winsten in het bedrijfsleven zitten.
Het begint zeer duidelijk te worden dat de overheid weer zeer zwak staat. Dat is voor de belegger zeer gunstig. De werkloosheid is nog te hoog om winsten van het bedrijfsleven aan te pakken,nee men is daar heel blij mee (want dan vallen belastinginkomsten en banengroei mee).
Als het goed is dan is het terugdringen van overheidsuitgaven ex infrastructuur (dat willen overigens pensioenfondsen graag financieren, dus investeringen hierin kunnen betrekkelijk pijnloos uitgebreid worden) en onderwijs niet slecht voor economische groei. De uitgaven die in plaats hiervan gedaan worden hebben een betere multiplier, dus zoals Bastiat al stelde, is het te veel geld uitgeven aan het repareren van ingegooide ruiten (nu dus te veel overheidsuitgaven) helemaal niet goed voor economische groei. Of groei hoog wordt in Europa valt te bezien, maar de winstgroei kan mooi blijven. Dat moet uiteindelijk de redding brengen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten